آزمایش سرولوژیک خود ویروس را شناسایی نمی‌کند، بلکه واکنش دستگاه ایمنی بدن به آن را به صورت تولید آنتی‌بادی‌ها، پروتئین‌هایی که ویروس را خنثی می‌کنند، می‌سنجد.
آزمایش سرولوژیک ویروس کرونا دو نوع آنتی‌بادی IgM که در ابتدای عفونت ایجاد می‌شود و IgG را که مدتی بعد پس از بهبودی در خون بالا می‌رود، اندازه می‌گیرد.
آزمایش‌های فعلی آنتی‌بادی نمی‌توانند تعیین کنند که شما نسبت بیماری کووید-۱۹ مصون شده‌اید یا نه، چرا که نمی‌دانیم این آنتی‌بادی‌ها تا چه مدتی از شما در برابر عفونت ویروس کرونا محافظت خواهند کرد.
بنابراین آزمایش آنتی‌بادی را نباید برای «تشخیص بیماری» به کار برد.
آزمایش‌های آنتی‌بادی می‌توانند نشان دهند میزان شیوع کووید-۱۹ در یک منطقه در چه حدی است و میزان بیماری‌زایی ویروس چقدر است. همچنین با استفاده از این آزمایش‌های می‌توان این موضوع را بررسی کرد که اگر افراد بهبود یافته دوباره در معرض ویروس قرار گیرند، چه اتفاقی می‌افتد. این اطلاعات هنگامی که با سایر اطلاعات علمی ترکیب می‌شوند، در نهایت می‌توانند به پژوهشگران کمک کنند تا دریابند چه کسانی واقعا در برابر ویروس مصونیت پیدا می‌کنند.
هنگامی که این موضوع روشن شود، می‌توان امید داشت که افراد دارای آنتی‌بادی‌های مصونیت‌بخش نسبت کووید-۱۹ سریع‌تر به سر کار و زندگی طبیعی بازگردند.
همچنین آزمایش آنتی‌بادی می‌تواند به درمان تجربی «پلاسمادرمانی» کمک کند. پلاسما بخش مایع خون شما است. پژوهشگران در حال بررسی درباره استفاده از پلاسمای خون افراد بهبودیافته از کووید-۱۹ که حاوی آنتی‌بادی‌های ضد ویروس است. ایده آنها این است که این پلاسما به بهبود سریع‌تر افراد بیمار کمک می‌کند.
اگر آزمایش آنتی‌بادی شما برای ویروس جدید کرونا (سارس-کوو-۲) مثبت باشد، معمولا به معنای آن است که قبلا دچار کووید-۱۹ شده‌اید. اما ممکن است اگر مدت کافی از عفونت شما با ویروس کرونا نگذشته باشد، آزمایش‌تان منفی شود. در مواردی ممکن است با وجود قرار گرفتن در معرض ویروس در خون‌تان آنتی‌بادی به وجود نیاید و آزمایش‌تان منفی شود. بالاخره ممکن است آزمایش‌تان به طور کاذب مثبت شود، یعنی آنتی‌بادی‌های خون شما مربوط به نوع متفاوتی از ویروس‌های کرونا باشد.
نظر شما