به گزارش خبرگزاری فرانسه لیو مونیکا استابهولت معاون وزیر نفت و انرژی نروژ در این باره گفت: "نقشه‌برداری باد نشان می‌دهد که نروژ یکی از مناسب‌ترین محل‌ها برای استفاده از نیروی باد چه در مناطق ساحلی و چه در دریاست."
با این وجود این کشور منطقه اسکاندیناوی که یکی از صادرکنندگان عمده نفت و گاز است، هنوز از لحاظ استفاده از این منبع طبیعی فاصله زیادی با کشورهای دیگر دارد.
نروژ دارای ۱۵ پارک بادی است که کمتر از یک درصد برق این کشور را تولید می‌کنند و فعالان محیط‌زیست شکایت دارند که اوسلو کار زیادی برای حمایت از این "سبزترین" منبع انرژی انجام نداده است.
ٱن برون‌وول، یک متخصص انرژی‌های تجدیدپذیر در این باره می‌گوید: "دولت باید مقدار اعتبارات بیشتری را صرف ترویج استفاده از انرژی باد کند."
اما اکنون نشانه‌های از تغییر مشاهده می‌شود، در حالیکه دخایر نفت رو به کاهش است و مسئله گرمایش جهانی ناشی از گازهای گلخانه‌ای حاصل از سوخت‌های فسیلی مانند نفت و گاز بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، ساخت حدود ۱۵۰ مرکز جدید گرفتن انرژی از باد مورد تایید گرفته است یا منتظر تایید است.
شرکت‌ها همچنین در تلاش‌هستند که که تکنولوژی‌‌های جدیدی را بسازند که امکان نصب توربین‌های بادی عظیمی را در کنار دریا که بادها در آن قوی‌تر هستند و مزاحمتی از لحاظ سروصدا یا چشم‌انداز ایجاد نمی‌کنند.
دو نمونه از چنین توربین‌های بادی که با ارتفاع ۴۰ متر - که اندازه‌ای نصف اندازه بزرگترین مدل‌ها را دارند- در جزیره کوچک اوتسیرا در ساحل شمال غرب نروژ نصب شده‌اند.
این توربین‌ها بخشی از اولین سیستم تمام‌عیار تبدیل نیروی باد به هیدروژن است.
هیدروژن که از طریق الکترولیز آب به دست می‌آید، در یک سلول سوختی ذخیره می‌شود، و به محض اینکه پره‌های توربین‌ها از حرکت ایستادند، انرژی ۱۰ خانه در این جزیره که در این طرح شرکت دارند، تامین میکند.
به گفته مسئولان این طرح در بخش انرژی‌های جدید در شرکت عظیم انرژی استات‌اویل‌هیدروStatoilHydro این سیستم نیرو را با کیفیت و پایداری مورد انتظار را فراهم میکند و تنها خروجی آن هم اکسیژنی است که به همراه هیدروژن از تجزیه آب به دست می‌آید.
البته در حال حاضر هزینه تولید انرژی با این شیوه بسیار گران است و چند سالی طول خواهد کشید تا تکنولوژی به حدی پیشرفت کند که این شیوه مقرون به صرفه شود.
همچنین قرار است که دو توربین بادی شناور در آب‌های عمیق در نزدیک جزیره اوتسیرا در دو سال آینده با استفاده از تکنولوژی مشابه مورد استفاده از سکوهای شناور نفت و گاز ساخته شود.
در صورتی که توربینی به همان اندازه توربین‌های ساحلی، در دریا کار گذاشته شود، میزان تولید برق دوبرابر می‌شود، اما در این صورت کاربرد تکنولوژی پیچیده‌‌تر برای سرپانگهداشتن این توربین‌ها در شرایط متغیر آب و هوایی هزینه‌ها را بالا خواهد برد.
استات‌اویل‌هیدرو امیدوار است پارکی از توربین‌های بادی عظیم بسازد که بتوانند از عمق دریا تا ارتفاع 170 متری شناور بمانند و هرکدام توانایی تولید برق 1000 خانه را داشته باشند.
هم فعالان زیست‌محیطی و هم شرکت‌ها با توجه به هزینه‌‌های هنگفت چنین طرح‌های از دولت نروژ می‌خواهند، سرمایه‌گذاری بیشتری در این زمینه انجام دهد. آنها می‌گویند نروژ با داشتن 2500 کیلومتر خط ساحلی بالقوه می‌تواند 14000 تراوات ساعت انرژی بادی در سال تولید کند.
در مقام مقایسه، نروژ که پنجمین صادرکننده نفت و سومین صادرکننده گاز جهان است، تنها سالانه حدود 2300 تراوات برق از نیروگاه‌های حرارتی تولید میکند.
یک دلیل عمده برای توجه کمتر به پیشرفت در زمینه انرژی بادی، دسترسی تقریبا نامحدود نروژ به برق آبی است که حدود 99 درصد مصرف انرژی داخلی این کشور را فراهم میکند.
