یکشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۷ - ۰۷:۰۷
۰ نفر

فاضل جمشیدی*: به نظر می‌رسد که در مجموعه فکری هنرمندان موسیقی ایرانی در نگاه کلی و در میان هنرمندان مرتبط با بخش آواز ایرانی در نگاه خاص‌تر، این برداشت که یک نوع ارجحیت و برتری در میان خوانندگان درمقایسه با سایر عوامل تولید و خلق و اجرای یک اثر هنری مرتبط با موسیقی فعالیت می‌کنند، وجود ندارد.

فضای کلی جامعه هنری و مردم علاقه مند به این رشته نگاه  و عقیده‌شان کاملا متفاوت است با اصل موضوع که جامعه خوانندگانند. در چند مورد انگشت‌شمار است که این نگاه صادق است و شاید هم طبیعی!

آمار موجود در نهادهای رسمی و غیررسمی کاملا نشان دهنده تعداد بالای هنرجویان و فعالین عرصه آواز ایرانی است، کانون خوانندگان ایرانی «خانه‌موسیقی» اعضای زیادی را در خود جای داده است،‌ از خوانندگان رده بالا و مشهورترین آن تا سطوح دیگر و بدیهی است که عمده اعضای این کانون خوانندگان علاقه‌مند، خوش‌صدا و بدیهی‌تر اینکه نیازمند حضور بیشتر در عرصه تجربه و اجتماع هستند.

شرایطی که بایستی به همت و کوشش خود آن را آغاز و سپس به کمک و مساعدت دیگر بخش‌ها به گسترش و افزایش کیفیت آن بپردازند. از عمده مراکزی که به راحتی و تنها با طراحی و برنامه‌ریزی می‌توانند به این قشر از جامعه هنری ما یاری رسانند...خانه موسیقی –مرکز موسیقی صداوسیما- دفتر شعر و موسیقی و فرهنگسراهای متعددی‌ هستند که با بودجه‌های فرهنگی مشغول فعالیت‌های روزمره‌اند، به نظر نگارنده که  طی چند دوره درمرکز فعالیت‌های خانه موسیقی بوده و هست، کلیدکار می‌تواند از نهادمدنی چون خانه موسیقی آغاز و با اجرایی شدن در سایر بخش‌ها به نتایج نسبتاً مطلوبی منجر شود.

چنانچه قادر شویم هنرمندان رشته آواز را مورد ارزیابی جدی قرار داده و با بررسی مرحله‌ای  فهرستی از آثارشان تهیه شود و به مرور آنانی را که قابلیت فراوان‌تری جهت اجرای صحنه‌ای و استودیویی دارند به مراکز تولید آثار چون مرکز موسیقی صدا وسیما هدایت و در خصوص اجراهای صحنه‌ای به مراکزی چون دفتر شعر و موسیقی و فرهنگسراها معرفی کنیم و همزمان پشتیبانی اداری لازم را به عمل آوریم، کاری صورت گرفته است کارستان.بارها اشاره شده است که به مصداق «آنچه یافت می نشود آنم آرزوست» هر چه تلاش‌های هنرمندان و مدیران اجرایی برنامه‌ها بر استفاده از تعدادی انگشت‌شمار خوانندگان ارجمند موسیقی متمرکز شود مثبت است، اما به شرطی که در سطوح دیگر و  البته همزمان فکری اساسی برای طراحی و برنامه‌ریزی و اجرای گروه‌های جدید با خوانندگان خوش‌صدا اما گمنام این سرزمین هم صورت پذیرد.

قرار نیست که همه کشور تهران باشد و همه تهران وزارت کشور و تالار وحدت و همه خوانندگان هم تنها چند نفر.  این کشور با جمعیت زیاد و پراکندگی فراوان و سالن‌های متوسط و کوچک موجود در مراکز و فرهنگسراهای مختلف می‌تواند پذیرای هنرمندان جوانتر و با استعداد باشد، مدیران مراکزی فرهنگی و حتی فعالین بخش خصوصی می‌توانند با رهنمودهایی که از مراکزی چون «خانه موسیقی » و سایر نهادهای غیردولتی کسب می نمایند زمینه این امر را فراهم کرده و به عنوان یک امر کاملاً غیر انتفاعی و فرهنگی  و تنها با کسب درآمدی آن‌هم به منظور تخصیص به «هنرمندان گروه» و به منظور اشتغال فرهنگی، اقدام لازم را مبذول کنند؟!!

*عضو هیات مدیره کانون خوانندگان ایرانی

کد خبر 52174

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار هنر

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز