همشهری آنلاین_ بهاره خسروی: او برحسب تجربه و صبوری، می‌دانست برای تحویل به‌موقع سفارش‌ها چه زمانی باید کار بافت لباس‌ها را به دست گرفت. انصافاً و هیچ‌وقت برای تحویل سفارش به مشتری بد قول نبود. اما دختر کنجکاو و کمی عجول خانه همیشه نگران بود که مبادا مادر پیش دیگران بد قول شود و به همین دلیل یواشکی سراغ ماشین بافتنی می‌رفت و شروع به تکمیل سفارش‌ها می‌کرد. همین کنجکاوی‌ها و سرک کشیدن‌های پنهانی باعث شد «محبوبه امینیان» همسایه ما در محله کارون، تبدیل به کارآفرین شود. اگر مشتاق دنبال کردن بقیه ماجرا شدید و فکر راه‌اندازی کسب‌وکاری درآمدزا با حداقل سرمایه را دارید، این گزارش را از دست ندهید.
دریک ظهر گرم تابستانی مهمان محبوبه امینیان، همسایه کارآفرینمان در محله کارون و از اهالی خیابان طوس، می‌شوم. او به‌رغم تحصیل در رشته «بهداشت مدارس» در دانشگاه سراغ علاقه‌اش یعنی صنایع‌دستی رفته است و با آموزش بافت کیف و کفش به زنان سرپرست خانوار و افراد جویای کار باعث شده تا آنها به واسطه این هنر به در آمدزایی برسند. او با یادی از دوران کودکی و کنجکاوی‌هایش برای یادگیری هنرهای مختلف صنایع‌دستی، می‌گوید: «مادرم در خانه یک ماشین بافتنی داشت و برای بافت لباس زمستانی سفارش کار می‌گرفت. من همیشه وردست مادرم می‌نشستم و کارش را تماشا می‌کردم و زمان سفارش گرفتن هم اندازه‌های مشتری را می‌نوشتم. حس کنجکاوی و علاقه من را به نشستن پشت دستگاه ماشین بافتنی می‌کشاند و در زمان غیبت مادر مخفیانه کار نیمه‌تمام او را کامل می‌کردم. جالب است که بدون هیچ اشتباهی کار را انجام می‌دادم و مادر از این کارم تعجب می‌کرد. »
این ماجرا برای همسایه ما تا ۱۵ سالگی ادامه پیدا می‌کند و درس حرفه‌وفن نقطه عطف کشف استعداد و علاقه‌اش می‌شود. او تمام دروس عملی این درس از بافتنی تا خیاطی همه را بدون کمک دیگران و از سر عشق و ذوق به معلم ارائه می‌دهد و بالاترین نمره کلاس را دریافت می‌کند.
- آرامش در میان رنگ‌ها و رج‌ها
محبوبه برای یادگیری بیشتر شاخه‌های هنرهای دستی کلاس‌های متنوعی مانند خیاطی، سرمه‌دوزی، قلاب‌بافی و ساخت تابلوهای مسی را تجربه می‌کند. همه این دوره‌ها را نه به نیت کارآفرینی، بلکه بیشتر برای علاقه و دل خودش دنبال می‌کند. او در ادامه می‌گوید: «از مادرم خواستم برایم کتاب قلاب‌بافی بخرد. کتاب را با اشتیاق کامل خواندم و به سرعت از دستورالعمل صفحات آخر کتاب، قلاب‌بافی هم یاد گرفتم. حتی چند سالی خیاطی کردم و برای همسر و فرزندانم لباس می‌دوختم و می‌بافتم. اما دنبال کارآفرینی نبودم. »
امینیان همسرش را یکی از مشوقان اصلی موفقیتش در مسیر کارآفرینی می‌داند و می‌گوید: «اشتیاق من برای یادگیری هنر بی‌پایان بود و پس از پایان هر دوره وقتی سراغ هنر دیگری می‌رفتم، همسرم همیشه همراهم بود و اعتراضی نداشت. اما گمشده من هنر بافتنی و قلاب‌بافی بود. از میان هنرها برایم بافتن و زندگی در دنیای رنگ و رج همیشه جذاب است. هر وقت از چیزی نگران یا ناراحت می‌شوم رو به بافتن می‌آورم. »
- آموزش‌های رایگان در فضای مجازی
اما جرقه کارآفرینی برای محبوبه امینیان از کجا شروع شد؟ او در این‌باره توضیح می‌دهد: «زمانی که دخترم خردسال بود، او را برای یادگیری قرآن به کلاس‌های خانه فرهنگ نور می‌بردم. از آنجا که عادت به بیکار نشستن ندارم، در ساعت حضور دخترم سر کلاس کلاه می‌بافتم. این باعث شد تا سایر مادرها استقبال کنند و با تصمیم مدیریت اتاقی را برای آموزش بافتنی در اختیارم قرار دادند. این ماجرا جرقه خوبی شد تا در میان دوستان و آشنایان هم اقدام به آموزش کنم. چند سالی بر این منوال گذشت تا به واسطه آشنایی با دوست عزیزم «راحله پاشایی» کارها را به شکل جدی‌تری دنبال کردم. برای آموزش هر جایی لازم بود می‌رفتیم و به واسطه جمع‌های دوستانه با افراد جویای کار و زنان سرپرست خانوار آشنا شدیم. خانم پاشایی آموزشگاهی را برای کشف استعدادها و احیای هنرهای فراموش‌شده دستی و خانگی درخیابان آذربایجان راه‌اندازی کرد و این موضوع باعث شد تا دست ما در کمک به زنان سرپرست خانوار و افراد جویای کار بیشتر باز شود. به واسطه حضور در سرای محله زنجان و چندین مرکز فرهنگی منطقه برای توانمندسازی بانوان دوره‌های آموزشی برگزار کردم. »
آموزش رایگان، تهیه ابزار کار و بازاریابی برای محصولات زنان سرپرست خانوار و معرفی هنرجویان به سازمان فنی‌وحرفه‌ای برای دریافت مدرک از مهم‌ترین فعالیت‌های این بانوی کارآفرین همراه «راحله پاشایی» برای حمایت از بانوان سرپرست خانوار و در میان اهالی است که امینیان به آن اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: «با شیوع کرونا بسیاری از کسب‌وکارها صدمه دیدند و اقشار آسیب‌پذیر و کم‌درآمد از این بابت بیشتر متضرر شدند. به همین دلیل تصمیم گرفتم بخشی از آموزش‌های کاربردی را به‌صورت رایگان در فضای مجازی ارائه دهم تا با آموزش بافت‌های مختلف بتوانند در کمترین زمان به در آمدزایی برسند. بافت نشانگر کتاب و کیف‌های کوچک برای قرار دادن هندزفری، تل، گیره سر و... و. از جمله آموزش‌هایی بود که برای کمک به هنرجویان به رایگان ارائه دادم. »
- صنایع‌دستی تنها مختص مادربزرگ‌ها نیست
به عقیده کارآفرین هم‌محلی ما، صنایع‌دستی و یادگیری آن نقش مهمی در کمک به کاهش هزینه‌های خانواده دارد، اما این موضوع این روزها رو به فراموشی است. او جای آموزش عملی دروس کارآفرینی و هنر به‌صورت جدی را در نظام آموزش و پرورش خالی می‌بیند و می‌گوید: «هنر و یادگیری به زمان و مکان خاصی محدود نمی‌شود. بسیاری از جوانان تحصیلکرده امروزی جویای کار هستند یا خانم‌های خانه‌دار برای کمک خرجی دنبال کار هستند. وقتی آنها را به درآمدزایی از طریق هنرهای خانگی یا همان صنایع‌دستی دعوت می‌کنیم، چهره ترش می‌کنند که این کار مادربزرگ‌هاست که بافتنی دست بگیرند. در صورتی که این هنر به‌روز شده است و می‌توان با استفاده از قوه خلاقیت و ابتکار از آن برای کسب درآمد استفاده کرد. برای مثال با خرید یک‌کیلو کاموا به قیمت ۲۵ هزار تومانی و یک قلاب ۲۵ هزار تومانی که سر جمع می‌شود ۵۰ هزار تومان می‌توان کلی کار هنری برای فروش آماده کرد. » امینیان بخشی از این دیدگاه را ناشی از آموزش‌های رسمی عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: «در مدارس آموزش‌های عملی کارآفرینی و هنر برای دختران و پسران باید جدی گرفته شود و نباید آموزش‌ها را تنها به مباحث تئوریک و حفظیات محدود کنند. »
نظر شما