مفاهیم: چربی ترانس چیست؟

چربی‌های ترانس در روغن‌های شیرینی‌پزی گیاهی، برخی از مارگرین‌ها، شیرینی‌‌جات، غذاهای حاضری مانند دونات‌ها و سیب‌زمینی‌ سرخ‌کرده و سایر غذاهایی که که با روغن‌های هیدروژنه‌شده پخته یا سرخ شده‌اند، یافت می‌شوند.

اغلب چربی‌های ترانس به صورت مصنوعی و هنگامی که تولیدکنندگان روغن‌های مایع را به روغن‌های جامد مانند روغن شیرینی‌پزی یا مارگارین جامد بدل می‌کنند تشکیل می‌شوند.

مقدار کمی چربی ترانس به طور طبیعی و عمدتا در غذاهای با منبع حیوانی یافت می‌شود.

در ابتدا تصور می‌شد که چربی‌های ترانس جایگزین سالمی برای چربی‌های حیوانی باشند، زیرا از چربی‌های اشباع‌نشده هستند و عمدتا از روغن‌های گیاهی به دست می‌‌آیند.

اما دانشمندان بعدها دریافتند که این چربی‌ها نه تنها سالم نیستند، بلکه هم کلسترول بد (LDL) را بالا می‌برند و هم کلسترول خوب (HDL) را پایین می‌‌آورند، و به این ترتیب خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را افزایش می‌دهند.

چربی‌های ترانس همچنین به علل دیگری غیر از تاثیر بر روی کلسترول خون برای قلب مضر هستند.

این چربی ها میزان تری‌گلیسرید‌ها – چربی دیگر موجود در خون- را بالا می‌برند. میزان بالای تری‌گلیسرید  نیز در سخت شدن دیواره شریان‌ها (تصلب‌ شرایین) که زمینه بیماری قلبی را فراهم می‌کند، دخیل است.

چربی‌های ترانس میزان لیپوپروتئین a  یا LP نوعی از کلسترول LDL را در خون افزایش می‌دهند که احتمالا به طور مستقل خطر بیماری قلبی را بالا می‌برد.

چربی‌های ترانس همچنین باعث ایجاد التهاب دیواره عروق می‌شود و از این زاه نیز در ایجاد پلاک‌های چربی و انسداد رگ‌های خونی قلب نقش دارد.

بنابراین برای حفظ سلامت قلب باید میزان مصرف چربی‌های ترانس را به حداقل رساند. اگر روی برچسب غذایی به وجود روغن هیدروژنه‌شده یا روغن شیرینی‌‌پزی اشاره شده بود، باید دانست که آن غدا حاوی چربی ترانس است.