هاشمیه قدیم، هاشم‌آباد امروز

اینکه چرا این محله را هاشم‌آباد نام نهاده‌اند، به زمان حیات حضرت عبدالعظیم(ع) در این محل برمی‌گردد، چون ایشان از سلسله اولیاء و از خاندان بنی‌هاشم(ع) بودند، ساکنان آن روزگار برای نشان دادن ارادت خود، اینجا را «هاشمیه» نامگذاری کردند که بعدها به «هاشم‌آباد» تغییرنام پیدا کرد و تا الان نیز باقی مانده است. در میان بافت مسکونی محله هاشم‌آباد، خانه‌های خشتی و گلی با سقف‌های گنبدی به آن جذابیت خاصی داده است. این بناها هویت فرهنگی و تاریخی محله هاشم‌آباد را شکل داده‌اند. تکیه و هیئت هاشم‌آباد یکی از مکان‌های مذهبی است که سابقه آن به سال‌های دور برمی‌گردد. تا ۳۰سال پیش این محدوده سکونتگاه اصلی هیئت دارها و خانواده‌های مذهبی بوده است. از دهه۶۰ به بعد با توجه به شرایط اجتماعی و فرهنگی و همچنین رواج پدیده مهاجرت از روستاها به شهرها، جمعیت این محله افزایش پیدا کرد. «سید داود میرکریمی» ازساکنان قدیمی هاشم‌آباد، شکل‌گیری این محله را به دوران زندگی حضرت عبدالعظیم(ع) نسبت می‌دهد. به گفته این شهروند قدیمی محله هاشم‌آباد، خانه‌های این قسمت از شهرری در قدیم گنبدی، خشتی و گلی بود و در یک طبقه ساخته می‌شد و اهالی از مسیری باریک و خاکی، به محله‌های دیگر می‌رفتند. تکیه هاشم‌آباد که اکنون بخشی از آن تخریب شده، باقیمانده روزگار قدیم است. این بنای مذهبی بارها تعمیر و بازسازی شده و اکنون زمین آن در طرح توسعه حرم قرار گرفته است. در طول سال‌ها، بسیاری از اهالی بومی خانه خود را فروخته و از اینجا رفته یا ساختمان خود را به بهای ناچیزی به مهاجرانی که اغلب افغانستانی هستند، اجاره داده‌اند. «علی عسگری» هم جزو افراد قدیمی محله هاشم‌آباد است. به گفته او ساخت‌وسازهای جدید و اجرای طرح توسعه حرم از یک سو و تملک خانه‌های فرسوده و قدیمی از سوی دیگر باعث شد خانواده‌های زیادی از این محله رفتند.