همشهری آنلاین_ شقایق عرفی‌نژاد: اما وجود دارند و حتماً از خیلی شغل‌ها که در آنها سودی به کسی نمی‌رسد، مگر به صاحب آن شغل، مفیدترند. زنده‌گیر حیوانات کسی نیست که هر روز با او سر و کار داشته باشید. ولی می‌تواند در مواقعی که حیوان بیمار یا گرفتاری، می‌بینید بسیار یاری‌دهنده باشد. «شهرام قدحه» یک زنده‌گیر حیوانات است که به گفته خودش 7 سال است این کار را به‌صورت حرفه‌ای انجام می‌دهد.
لیسانس زبان دارد، اما می‌گوید علاقه اصلی‌اش به دامپزشکی بوده و همین علاقه باعث شده به‌عنوان دستیار کنار دامپزشکان مطرح و در تقریباً در تمام کلینیک‌های دامپزشکی تهران فعالیت کند و کار تزریق و اقدامات اولیه برای حیوان بیمار و آسیب‌دیده را آموزش ببیند. او پانسیونی هم در خیابان پلیس برای سگ‌ها و گربه‌هایی که نیاز به پانسیون دارند و همین‌طور حیوانات بی‌صاحب راه‌اندازی کرده است. حیواناتی که او در این پانسیون نگهداری می‌کند، بیشتر حیوانات آسیب‌دیده‌ای هستند که خودش آنها را زنده‌گیری کرده است و کار درمانشان را ادامه می‌دهد. او می‌گوید تمام وقت یا در حال زنده‌گیری مواردی است که به او معرفی می‌شوند و یا کارهای پانسیون را انجام می‌دهد.
- اورژانس حیوانات
قدحه توضیح می‌دهد که در واقع 2 کار را همزمان با هم انجام می‌دهد: «بخشی از کار من اورژانس است. یعنی کسانی که حیوان زخمی یا بیماری در خیابان می‌بینند، با من تماس می‌گیرند و من به سرعت به محل می‌روم. گاهی وقت این را نداریم که حیوان را به مراکز درمانی برسانیم چون حالش بسیار بد است و اگر صبر کنیم، ممکن است از بین برود. من همانجا کارآمداد اولیه و تزریق و پانسمان را انجام می‌دهم و بعد حیوان را به مرکز درمانی می‌رسانم. بخش دیگر زنده‌گیری و نجات سگ‌ها و گربه‌هایی است که در جایی گرفتار شده‌اند.»
البته دلایلی که از او خواسته می‌شود، حیوانی را زنده‌گیری کند، متفاوتند. مهم‌ترین آنها زخمی‌بودن حیوانی است که تصادف کرده و همین‌طور بیماری. اما دلایل دیگری هم وجود دارند: «گربه‌هایی هستند که از خانه فرار کرده‌اند و صاحبانشان برای گرفتنشان با من تماس می‌گیرند. البته یکی از ناراحت‌کننده‌ترین موارد برای زنده‌گیری که به‌خصوص برای گربه‌ها اتفاق می‌افتد، این است که انسان‌ها از حضور آنها در حیاط خانه و پارکینگ ناراحت می‌شوند. موارد زیادی بوده که از من خواسته‌اند گربه‌ای را که در حیاطشان خانه کرده است و غذا می‌گیرد، بگیرم، برای اینکه همسایه‌ها تهدیدشان کرده‌اند اگر به غذا دادن به آنها ادامه دهند، به آنها سم می‌دهند. این مورد را حتی در کلینیک‌ها هم داشته‌ایم و حامیان حیوانات با من تماس گرفته‌اند که اگر گربه‌ها را از حیاط کلینیک نجات ندهم، برخی به دلیل اینکه فکر می‌کنند، آنها ناقل کرونا هستند، به آنها سم خواهند خوراند. این بسیار برای من ناراحت‌کننده است.»
قدحه کار زنده‌گیری را دارای اصولی می‌داند که مهم‌ترین آنها نترسیدن است: «نباید از حیوان ترسید. حیوان زمانی که آسیب دیده یا وقتی متوجه می‌شود می‌خواهند او را بگیرند، پرخاشگر می‌شود. بارها با وجود دستکش و تجهیزات از ناحیه چشم و دست و پا زخمی شده‌ام. ولی نترسیده‌ام. بعد هم باید حوصله داشت. ممکن است ساعت‌ها طول بکشد تا بتوانیم یک حیوان را بگیریم.»
- درآمدی که صرف حیوانات می‌شود
او در بسیاری موارد هزینه‌ای برای زنده‌گیری حیوان از کسی که آن را پیدا کرده، دریافت نمی‌کند: «من در مناطق محروم و جنوبی تهران این کار را زیاد انجام داده‌ام، اما ریالی دریافت نکرده‌ام. اتفاقاً از این مناطق مراجعه زیاد دارم و بارها برای زنده‌گیری سگ‌های بیمار به هشتگرد رفته‌ام. ولی از کسی که اطلاع داده و خواسته این کار را بکنم، پول نگرفته‌ام. سگ را گرفته‌ام و به پانسیون خودم آورده‌ام. کسان زیادی را می‌شناسم که از همین راه ماشین‌های گرانقیمت خریده‌اند، اما من دنبال این چیزها نیستم. بیشتر مبلغی را هم که بابت پانسیون از صاحبان حیوانات می‌گیرم، خرج حیوانات بی‌صاحب می‌کنم. برای اینکه دوست دارم برای داشتن یک زندگی راحت به آنها کمک کنم.»
- لذت اعطای زندگی دوباره به حیوانات
او در کارش هم اتفاقاتی دیده که قلب را به درد می‌آورد و هم شاهد زندگی دوباره حیوانات بوده است: «یکی از بهترین اتفاقات مربوط به گربه‌ای بود که به نظر می‌رسید قرنیه هر دو چشمش از بین رفته است. خانمی آن را پیش من آورد و من به کلینیک منتقلش کردم. چند روز که گذشت دیدیم چشمش خوب نشده است. گربه‌ای هم که نابینا باشد، نمی‌تواند در خیابان زندگی کند. تصمیم آن خانم این بود که حیوان را «یوتانایز» کنیم و با مرگ آرام و بدون درد، به زندگی‌اش پایان دهیم. اما چند روز که گذشت داروها اثر کرد و گربه بینایی هر دو چشمش را به دست آورد.» قدحه زیبایی لحظه‌ای را که گربه برای نخستین بار جهان اطرافش را می‌دید، وصف ناشدنی می‌داند.
- گفت‌وگو با دکتر روزبه مریدپور درباره حمایت اصولی از حیوانات / غذا دادن به حیوانات شهری کافی نیست
گربه‌ها و سگ‌ها سال‌هاست که در کنار ما زندگی می‌کند، اما رفتار شهروندان در برابر این ساکنان خاموش شهرها بسیار متفاوت بوده است؛ از حیوان‌آزاری تا حمایت‌های غیراصولی. با اینکه در سال‌های اخیر تغییرات زیادی در نگاه مردم به حیوانات بی‌صاحب شهری صورت گرفته و در مرکز شهر هم افراد و گروه‌هایی دیده می‌شوند که غذا در اختیارشان می‌گذارند، اما این کافی نیست. درباره نحوه صحیح غذارسانی به حیوانات و نقش شهرداری‌ها در حمایت از آنها با دکتر «روزبه مریدپور» متخصص جراحی حیوانات و شاغل در کلینیک دامپزشکی حمیدرضا فتاحیان صحبت کردیم.
به نظرتان غذارسانی‌هایی که توسط افراد انجام می‌شود، درست و اصولی است؟
خیر. بسیاری از مواقع این کار درست انجام نمی‌شود و مردم غذای مناسبی به این حیوانات نمی‌دهند. اینکه چندکیلو استخوان را که آشغال گوشت به آن چسبیده، به‌صورت خام در هوای گرم به حیوان بدهیم، به او لطف نکرده‌ایم. این کار بیشتر به آنها ضرر می‌رساند. در مورد عقیم‌سازی هم کار اصولی معمولاً انجام نمی‌شود. خیلی مواقع این کار در محیط‌های آلوده پناهگاه‌ها انجام می‌شود و نتیجه‌اش فقط تحمیل یک درد یا عفونت به حیوان است.
مدیریت شهری چطور می‌تواند در این زمینه نقش بازی کند؟
وقتی می‌خواهیم‌کاری کنیم باید نوآوری داشته باشیم. اگر شما با هر ابزار و ماشین غذادهی و با بهترین غذاهای روز دنیا اما با همین روش فعلی شروع به غذادهی به حیوانات کنید، چیزی عوض نمی‌شود.
منظورتان چیست؟
منظورم نگاه مدیریتی و سیاستی است. باید در این مسیر نوآوری اتفاق بیفتد. مدیران شهری ما مدتی کارهایی می‌کنند، اما این کارها مستمر نیست و نوآوری در آن وجود ندارد و به همین دلیل ابتر می‌ماند. نکته بعدی این است که مطالعات گسترده‌ای در زمینه حیوانات شهری بی‌صاحب در دنیا انجام شده است که به راحتی از طریق اینترنت قابل دسترسی هستند. باید افرادی این مطالعات را بررسی کنند و الگوهای روز دنیا را به کار گیرند.
برای رسیدن به راه‌حل درست چه پیشنهادی دارید؟
باید افرادی که در این زمینه دلسوز و آگاهند و تحقیقاتی را که در دنیا انجام شده، مطالعه کرده‌اند، جمع شوند و یکبار برای همیشه این مسئله را در ایران حل کنند. همان‌طور که کشور همسایه ما، ترکیه، این اتفاق افتاد. یعنی یک نفر در یکی از نواحی شهرداری استانبول شروع به انجام کار درست و بنیادی کرد و افرادی که حیوان‌دوست بودند، پشت او ایستادند و امروز در این کشور تمام حیوانات بی‌سرپرست عقیم شده‌اند، چیپ کنترل دارند و مدام توسط شهرداری پایش می‌شوند و واکسیناسیونشان انجام می‌شود.
نظر شما