«داود فتحعلی بیگی» از فعالان نمایشهای سنتی ایرانی و مدیر دفتر تعزیه و آیینهای نمایشی معتقد است این بنا هیچ تناسبی با نمایشهای سنتی ندارد. او توضیح میدهد: «سالها پیش شهرداری با همراهی مرکز هنرهای نمایشی بازدیدی برای هنرمندان از این ساختمانترتیب داد. در آن روز هم مرکز نمایشهای آیینی صبا را دیدیم و هم از پردیس تئاتر تهران در خاوران بازدید کردیم. زمانی که مرکز نمایشهای آیینی صبا را دیدیم هنوز کامل نشده بود. مهندس آن با افتخار میگفت در این سازه فقط از آهن و شیشه استفاده شده است. در صورتی که نمایش آیینی سنتی در طول حیات خود به معماری مثل تکیه رسیده بود که میتوانست در ساخت این بنا الهامبخش باشد. این ساختمان میتوانست با بهرهگیری از الگوی تکایا برای گونههای مختلف نمایش سنتی مثل روحوضی، بقالبازی و... کارایی داشته باشد. اما آنچه ما دیدیم 2 سالن بود که یکی از آنها بلک باکس بود و طبق گفته مهندسش در تمام زیرزمین صحنه منجنیق کار گذاشته شده بود که بالا و پایین برود. در صورتی که این بلک باکس مثلاً برای تعزیه کاربردی ندارد. تمام زیبایی نمایش ایرانی به سادگی آن است. اما این ساختمان یک ساختمان مدرن است که شاید برای کارهای مدرن مناسب باشد.»
او از سالن نمایش روحوضی هم دل خوشی ندارد: «همان روز بازدید سالنی را به ما نشان دادند که مخصوص نمایش تخته حوضی بود. باورتان نمیشود. واقعاً یک حوض وسط سالن درست کرده بودند و رویش برای اجرا تخته گذاشته بودند. زمانی که نمایش روحوضی روی تختهای که روی حوض گذاشته بود، اجرا میشد، اجراکنندگان واقعاً چاره دیگری نداشتند. مناسبات اجرا ایجاب میکرد که روی تخته حوض اجرا کنند. اما الان اگر بخواهیم کار روحوضی انجام دهیم، باید سبکش را اجرا کنیم، نه اینکه واقعاً روی حوض اجرا برویم. اصلاً سالنی که برای این کار انتخاب کرده بودند، سالن یک سویه بود. در صورتی که باید سالن 4 سویه یا دستکم 3 سویه باشد.»
او معتقد است باید در ساخت این سالن از هنرمندان این حوزه نظرخواهی میکردند تا این اتفاقات نیفتد. ضمن اینکه میگوید: «مبلغ بالایی برای این پروژه خرج شده است در حالی که مناسب نمایشهای ایرانی نیست. میشد با این مبلغ چند سالن کوچک در مناطق مختلف بسازند. یا میشد حتی همین بنا مطابق معماری ایرانی و تکایا باشد، نه غولی از آهن و شیشه.»
«جواد انصافی» دیگر هنرمند حوزه نمایشهای ایرانی که سالهاست نقش سیاه را بازی میکند، درباره این ساختمان میگوید: «فضای این سالن باید پلکانی میبود و صحنه باید گرد طراحی میشد تا هم برای تعزیه مناسب باشد و هم سیاهبازی.» ضمن اینکه او هم معتقد است: «در بنای این ساختمان باید از آجر استفاده میشد تا فضای قدیمی به وجود میآمد. حتی پیشنهاد داده بودم که به جای این سالن بزرگ یکی از خانههای قدیمیتهران را خریداری کنند و 2 سالن بزرگ و کوچک در آن بسازند که خیمهشببازی و پردهخوانی اجرا شود. میشد کنارش هم رستورانی ساخته شود که با غذاهای ایرانی میزبان تماشاگران باشد. در این صورت اگر گردشگر خارجی به آنجا میآمد، واقعاً با نمایش سنتی ما مواجه میشد.»
نظر شما