آشنایی با لائوس

این کشور از شرق با ویتنام، از غرب با تایلند، از شمال با چین و برمه و از جنوب با کامبوج همسایه است. لائوس جزو معدود کشورهایی در جهان است که با نظام کمونیستی اداره می‌شود. این کشور برای مدتی کوتاه مستعمره فرانسه بود و در سال 1949 استقلال خود را به دست آورد.

در دوره پس از استقلال، این کشور درگیر جنگ داخلی شد که تا سال 1975 ادامه یافت. در این سال حزب کمونیست قدرت را در دست گرفت.

بخش زیادی از این کشور را جنگل پوشانده است. آب و هوای آن استوایی است و در فاصله ماه‌های اردیبهشت تا آذر در آن باران‌های موسمی می‌بارد.

سیاست در لائوس

رئیس حکومت در این کشور رئیس جمهور است و رئیس دولت، نخست وزیر. رئیس جمهور است که نخست وزیر را انتخاب می‌کند. نخست وزیر باید از مجلس ملی رای اعتماد بگیرد.

رئیس جمهور و معاون او با رای نمایندگان مجلس برای دوره‌ای پنج ساله تعیین می‌شوند. دوره نخست‌وزیری نیز پنج ساله است.

مجلس ملی این کشور 115 کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند. کاندیداهای نمایندگی مجلس را حزب انقلابی خلق تعیین می‌کند.

اقتصاد در لائوس

تولید ناخالص داخلی این کشور 12.61 میلیارد دلار است. دو میلیون و 100 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. 80 درصد از این نیروی کار در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند.

نرخ بیکاری در این کشور 2.4 درصد است. بیش از 30 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال 2007 نرخ تورم در این کشور پنج درصد بود.

محصولات صادراتی این کشور شامل الوار و چوب، قهوه، برق، قلع، مس و طلا است که به کشورهای تایلند (42.1 درصد)، ویتنام (9.5 درصد) و چین (4 درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، وسایل نقلیه، سوخت و کالاهای مصرفی است که از کشورهای تایلند (68.8 درصد)، چین (11.3 درصد) و ویتنام (5.6 درصد) وارد می‌شود.

مردم لائوس

جمعیت این کشور حدود شش میلیون و 677 هزار نفر با میانگین سنی 19 سال است. امید به زندگی برای زنان 58 و برای مردان 54 سال است.

68 درصد از مردم این کشور از نژاد لائو هستند. 65 درصد از مردم لائوس بودایی هستند. زبان رسمی این کشور لائویی است اما زبان‌های فرانسه و انگلیسی نیز کم و بیش رواج دارند.

لائوس در یک نگاه