این یافته جدید محققان دانشگاه واشنگتن است در آزمایشگاه تحقیقاتی موسوم به «تعامل انسانی بین فناوری و طبیعت».
در این آزمایشگاه، میزان استرس و تنش افراد در ۳ نوبت سنجیده و باهم مقایسه شد؛یک بار وقتی که آنها از پنجره طبیعت بیرون را تماشا می‌کردند، یک بار وقتی که یک صفحه پلاسمایی با وضوح بالا، تصاویری از طبیعت را نشان می‌داد و دفعه سوم، زمانی که آنها به دیوار خالی و معمولی نگاه می‌کردند.
میزان ضربان قلب و نظم آن اندازه‌گیری و در ۳ نوبت با هم مقایسه شد. بررسی‌ها نشان داد که نگاه کردن به تلویزیون، هرچند تصاویری از طبیعت زیبا را نشان می‌داد، تاثیری در روحیه و ضربان قلب آنها نداشته، این در حالی است که نگاه کردن به‌خود طبیعت از پنجره، تاثیر خوب و قابل‌ملاحظه‌ای بر این افراد داشته است.
هرچه مدت زمان این توجه به طبیعت واقعی در این افراد نشان داده شده، ضربان قلب آنها به حالت متعادل، نزدیک‌تر می‌شده و این نشان می‌دهد که فواید برقراری ارتباط با طبیعت، در درازمدت افزایش می‌یابد.
این نتایج در حالی منتشر شده است که برخی از مردم در جوامع گوناگون حال حاضر، از تماشای تلویزیون به‌عنوان راهی برای فرار از استرس‌ها و تنش‌های روزانه و یافتن آرامش استفاده می‌کنند.
این کار، ممکن است در کوتاه‌مدت باعث فراموش کردن مشکلات و مشغول شدن ذهن به مسائل دیگر شود، اما مطمئنا راه کارآمدی برای آرامش یافتن نیست و نمی‌توان اثر آن را با حضور در طبیعت با توجه به آن، مقایسه کرد.
متأسفانه شرایط زندگی امروزه به نحوی تغییر کرده است که مردم فرصت کمتری برای ارتباط برقرار کردن با طبیعت دارند و سعی کرده‌اند تلویزیون و اینترنت را برای تفریح و اوقات فراغت خود انتخاب کنند که این امر می‌تواند سلامت روان آنها را در درازمدت به خطر بیندازد.
تماشای بی‌رویه تلویزیون، می‌تواند عوارض زیادی هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان و نوجوانان داشته باشد. بررسی‌های زیادی در این باره انجام شده و موضوع را هم به لحاظ عوارض روانی و هم به لحاظ عوارض جسمی مورد پژوهش قرار داده‌اند.
به‌عنوان مثال، یک مطالعه نشان داده است که تماشای تلویزیون درست قبل از خواب، می‌تواند خواب انسان را مختل کند.
همچنین مطالعه دیگری که سال گذشته در دانشکده بهداشت دانشگاه بلومبرگ انجام شده بود، نشان می‌داد که مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، بدخوابی، اختلال در تمرکز، رفتارهای تهاجمی و نیز کمبود مهارت‌های ارتباطی در کودکانی که بیشتر از 2 ساعت در روز تلویزیون تماشا می‌کردند، به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای بیشتر بود.
تلویزیون حتی می‌تواند باعث چاقی هم شود؛ هم به‌دلیل کم‌تحرکی کودکان و بزرگسالانی که وقت خود را با آن می‌گذرانند و هم به‌دلیل خوراکی‌هایی که بدون دقت و توجه، جلوی تلویزیون خورده می‌شود.
در مطالعه دیگر، به نقش تبلیغات تلویزیونی در چاقی کودکان اشاره شده و این نیز عامل مهمی برای بیماری‌های آینده، مانند فشارخون بالا، دیابت و بیماری‌های قلبی و عروقی است.
شکی نیست که تماشای تلویزیون، می‌تواند فایده‌های متنوعی برای همه گروه‌های سنی داشته باشد، اما مثل هر فعالیت و برنامه دیگری، باید جای آن را در زندگی مشخص کرد و از دل سپردن بی‌رویه به آن، خودداری کرد.
ضمن اینکه نباید از اثرات آرامش‌بخش طبیعت، که کم‌هزینه و راحت در دسترس همه هست، غافل ماند.
بهتر است کودکان را برای سرگرم شدن، به جای اینکه از کودکی پای تلویزیون بنشانیم، با خود به طبیعت و فضای باز و سبز ببریم و راه دوستی با طبیعت را از سنین پایین به آنها بیاموزیم.
