همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: از ۲ ماه گذشته تاکنون که مسئولیت فرهنگی این منطقه را به عهده گرفته توانسته طرحها و ایدههای مختلفی را اجرا کند که بازتابش در منطقه مشهود است. رفع موازیکاری در امور فرهنگی از مهمترین اقدامات این مدیر جوان است. او در نظر دارد، طرحهای فرهنگی منطقه را منسجم و مستمر پیش ببرد چراکه معتقد است با این روش میتوان یک ایده یا فرهنگ را در جامعه نهادینه کرد. «مرضیه خسروی بروجنی» مدیر فرهنگسرای اخلاق، معتقد است باید چشمانداز فعالیتهای فرهنگی را توسعه داد و همه سعی خود را به کار گرفته آنچه درخور شهروندان منطقه ۱۴ است را اجرایی کند. با او درباره نقطه نظراتش گفتوگو کردیم.
از مدت زمانی که عهدهدار امور فرهنگی منطقه ۱۴ شدهاید زمان زیادی نمیگذرد. کار در این منطقه را چطور میبینید؟
سبک من آموختن و آموزش است. چه از زمانی که بهعنوان یک کارشناس در سازمان فرهنگی هنری فعالیت کردم چه الان که مدیریت فرهنگسرای اخلاق را برعهده دارم. منطقه ۱۴ نسبت به دیگر مناطق تهران به لحاظ موقعیت جغرافیایی، تراکم و بافت مسکونی که دارد یکی از قدیمیترین مناطق شهر تهران به شمار میآید. به واسطه حضور افراد صاحب علم و مراکز مذهبی و فرهنگی منطقه و هویتی که دارد بیشتر باید روی مباحث اخلاقی تمرکز داشت. بنابراین در نظر دارم روی فعالیتهای فرهنگی و اخلاقی برنامهریزی کنم. از اینرو شورای اندیشهورز اخلاق را راهاندازی کرده و از افراد برجسته فرهنگی و هنری منطقه در این راه کمک گرفتهام.
با توجه به تجربه علما و مدرسان اخلاق محتوا برای فضای مجازی ایجاد کنیم. برنامه تلویزیونی داشته باشیم. برنامههای فرهنگی را با محوریت اخلاق ساماندهی کنیم. این کار نیاز به سند راهبردی دارد. فرهنگسرای اخلاق همیشه درخشیده و جزو خوبان سازمان است و باید آنطور که درشان این منطقه بهعنوان دارالمؤمنین است برنامهریزی کنیم. مصداق آن کانون کهربای تعزیه است که در کنار اجرای تعزیه اقدام به تولید نرمافزار آموزشی بر مدار امام حسین(ع) کردهایم. با این هدف که تعزیه را بهعنوان نمایش آیینی فرهنگسازی کنیم.
آیا تعداد فضاهای فرهنگی، اعم از نگارخانه، خانههای فرهنگ وکتابخانهها را برای نیاز شهروندان منطقه کافی میدانید؟
برای کار فرهنگی کردن نیازی به مکانهای زیاد نیست. کشورهای خارجی به اندازه ما مکانهای فرهنگی ندارند اما نکته مهم این جاست که مسئولان فرهنگیشان موازیکاری نمیکنند. ما به غیر از خانههای فرهنگ و کتابخانهها، سراهای محله را هم داریم که میتوانند در رونق اقدامات فرهنگی همپای ما باشند. مهمتر از آن مساجد است که میتوانند پایگاههای مذهبی و فرهنگی باشند.
اما مهم این جاست هرکدام از این نهادها در حیطه خود فعالیت میکنند. در صورتی که اگر در کنار هم باشند هم محتویات بهتری را ارائه میدهیم و هم مکانهای فرهنگی بیشتری داریم. ما کمبود فضای فرهنگی نداریم ضعف ما در ایدهپردازی است. از اینرو یکی از برنامههایی که در ذهنم دارم، ایجاد همافزایی بین نهادها و ارگانهای فرهنگی است. ضربهای که میخوریم، از انفصالهاست که منجر به موازیکاری میشود. باید اتصال پیش بیاید. هرکسی توانمندیاش را وسط بگذارد. منیت اگر در منطقه نباشد کارها بهتر پیش میرود. به اعتقاد من کار تیمی بازتاب بهتری خواهد داشت.
چشمانداز شما برای رونق فعالیتهای فرهنگی در منطقه ۱۴ چگونه است؟
یک مدیر فرهنگی باید جلوتر از زمان پیش برود. باید مفهوم کار گروهی را به مجریان فرهنگ و هنر القا کند. قشر خاکستری را بشناسد و برای نیاز مردم تولید محتوا کند. نه اینکه سلیقه شخصیاش را اجرا کند. در این صورت خانه فرهنگ به پاتوق فرهنگی تبدیل نمیشود. به جای سرانه کالبدی احتیاج به ایدههای فرهنگی داریم.
در صورتی است که یک منطقه برای ایده فرهنگی منسجم رفتار کند. بهطور مثال نهادینه کردن فرهنگ با فریاد زدن صورت نمیگیرد. حمایت از کالای فرهنگی فقط با نصب بنر انجام نمیشود. کار زمانی نهادینه میشود که ترویجی باشد. باید روشهایمان را نوین کنیم. استمرار و انسجام پاسخ میدهد. برنامهریزی ما باید با توجه به نیاز مخاطب باشد. نیازشناسی خود یک روش است که باید قبل از ایدهپردازی اجرا شود.
- از مهمترین اقداماتی که در مدت مدیریت خود انجام دادهاید بگویید.
یکی از طرحهای خوب و تأثیرگذار فرهنگسرای اخلاق، راهاندازی موکب جهادی است. با اینکه زمان زیادی از ایجاد آن نمیگذرد ولی توانسته نیازمندان زیادی را زیر پوشش فرهنگسرای اخلاق بیاورد. با کمک جمعی از خیّران و کارشناسان فرهنگی منطقه تاکنون ۳۰ تبلت برای تحصیل به دانشآموزان بیبضاعت دادهایم. غیر از آن هزینه عمل جراحی یک نوجوان، کاشت حلزون گوش برای یک ناشنوا، تهیه یخچال و تأمین اجارهبها برای خانواده بیسرپرست فراهم کردهایم. هر هفته روزهای چهارشنبه به روستاهای اطراف تهران رفته و نیازمندان آنجا را شناسایی میکنیم. اقدام دیگر فرهنگسرای اخلاق، راهاندازی سایت تعزیه است که در آن اطلاعات ارزندهای درباره این هنر آیینی بارگذاری و از صحبتهای استادان و پژوهشگرهای تعزیه کمک گرفته میشود.
باتوجه به شیوع بیماری کرونا، بیشتر برنامههای آموزشی فرهنگسرای اخلاق در فضای مجازی تولید میشود. در این کار چقدر موفق بودهاید؟
این روزها گشتوگذار در فضای مجازی یکی از کارهایی است که نوجوانان و جوانان برای پر کردن اوقات فراغت خود انجام میدهند. در بعضی مواقع موارد آموزشی خیلی مفید نیست و بارعلمی ندارد از اینرو کمیته تولید محتوای فضای مجازی در فرهنگسرای اخلاق تشکیل دادهایم برای اینکه بتوانند روی محتوای برنامهها نظارت داشته باشند. به اعتقاد من محتوایی که در فضای مجازی نیست در نرمافزار یا کتاب میتوان آن را جستوجو کرد. این کار را مکانهای فرهنگی که زیر نظر خانوادهها هستند انجام میدهند.
- فرهنگسرا با هویت اصول اخلاقی
فرهنگسرای اخلاق قطب منطقه به شمار میآید و اگر بخواهیم حوزه عملکرد آن را در یک کلمه خلاصه کنیم نوآوری بهترین واژه است. این مکان فرهنگی در کنار ۷ خانه فرهنگ، ۵ خانه کودک، ۳ کتابخانه و ۲ نگارخانهای که در دل منطقه واقع شدهاند، بیشترین مراجعهکننده را دارد.
رویکرد کلاسهای آموزشیاش با آنچه در مدارس یا دیگر پایگاههای فرهنگی برگزار میشود، فرق میکند. در فرهنگسرای اخلاق، خیاطی، گلدوزی، نقاشی، موسیقی، علوم قرآنی وکامپیوتر را یاد میگیرند اما با رنگ و بوی اخلاقی. در این مرکز، کتابخانهای به وسعت ۱۲۰ با ۳ هزار و ۳۳۰ جلد کتاب وجود دارد که در شرایط بحران کرونا بازهم خدمترسانی میکنند.
البته سالن مطالعه آن باز نیست اما علاقهمندان میتوانند هر روز از ساعت ۸ تا ۱۷ برای دریافت کتاب به فرهنگسرای اخلاق مراجعه کنند. بخش دیگر فرهنگسرای اخلاق، نگارخانه کلک خیال است که در حال حاضر قابلیت نصب ۷۵ تابلوی هنری را دارد. در واحد مشاوره این مرکز، روانشناس، روانپزشک، روانسنج، گفتار درمانگر خدمات مشاورهای در زمینه مشاوره خانواده، مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره کودک و تحصیل، بازی درمانی و رواندرمانی ارائه میدهند.
اگر شما هم تمایل دارید درباره برنامههای این فرهنگسرا اطلاعات بیشتری به دستآورید یا در کلاسهای آن شرکت کنید میتوانید به نشانی خیابان ۱۷ شهریور، خیابان شهید کاظمی مراجعه کرده یا با شماره تلفن ۳۳۳۱۲۳۰۰ تماس بگیرید.
نظر شما