حجم اندکی از ارزش بازار سهام تهران را سرمایهگذاری خارجی تشکیل میدهد که با توجه به حجم عظیم نقدینگی جهانی وپتانسیلهای داخلی به هیچ عنوان رضایت بخش نیست و نیاز بورس به سرمایههای جدید را برآورده نمیکند.
به نظر میرسد بیتوجهی سرمایه دارهای بینالمللی به بورس اوراق بهادار تهران با توجه به کاهش محسوس محدودیتهای قانونی، ریشه درریسک بالای سرمایهگذاری در ایران دارد.
به عبارت دیگر تنگتر شدن حلقه تحریمها، احتمال بروز رکود اقتصادی و خطر اقدامات تلافی جویانه دولتهای غربی شرکتهای معظم خارجی را از سرمایهگذاری در بازار سهام ایران منصرف میکند مگر اینکه این حضور سود قابل توجهی برایشان بهدنبال داشته باشد.
سرمایهگذاران خارجی جانب احتیاط را نگاه میدارند وبرای حفظ منافع بلندمدت از منافع کوتاه مدت صرفنظر میکنند اما شرکتها و سرمایهگذاران بینالمللی در شرایطی ریسک فعالیت اقتصادی ایران رامیپذیرند که بازار اوراق بهادار تهران کهبه واسطه رشد سالهای اخیر به ورود سرمایهها ونقدینگی جدید یا همان نیروی تازه نفس به شدت نیازمند است، شرایط را برای ورود آنها تسهیل کند.
به عبارت سادهتر بورس تهران که در 3سال گذشته و با آمدن شرکتهای بزرگ رشد بیسابقهای را تجربه کرده امروزه بیش از هر زمان دیگری به تزریق نقدینگی جدید احساس نیاز میکند اما منابع محدود داخلی قادر به حمایت و تامین بازار سهام نیست در نتیجه چارهای جز تشویق سرمایهگذاران خارجی باقی نمیماند اما با قوانین فعلی سرمایههای خارجی شرایط را برای ورود و حضور مناسب نمیبینند.
*کارگزاربورس اوراق بهادار