این فرمانده ۶۳ ساله صرب در فهرست مهمترین جنایتکاران جنگی تحت تعقیب قرار داشت. او در جنگ سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ در بوسنی مرتکب جنایاتی شد که در اروپای بعداز جنگ جهانی دوم بیسابقه بود.
پس از مرگ اسلوبودان میلوسویچ که ۲ سال پیش و در زندان دادگاه جنایات جنگی در لاهه، بر اثر سکته قلبی اتفاق افتاد، اکنون کارادزیچ اولین اروپایی است که به جنایت جنگی متهم و محاکمه میشود.
روزنامه گاردین چاپ لندن در گزارشی در این باره نوشت: اینکه نیروهای صرب تحت فرماندهی کارادزیچ علیه مسلمانان سربرنیتسا در جولای سال ۱۹۹۵ مرتکب نسلکشی شدند، از نظر حقوقی ثابت شدهاست.
کارادزیچ و ژنرال راتکو ملادیچ از همقطاران نظامی او که البته هنوز فراری است، دو نفر از مغزهای متفکر پاکسازی قومی در بوسنی بودند. این دو مسئول پاکسازی دست کم نیمی از کشور بوسنی از اقوام غیرصرب بودند.
نتیجه عملیات تحت فرماندهی این فرماندهان صرب بیش از ۱۰۰ هزار کشته، آوارگی ۲میلیون غیرصرب از خانه و وطنشان، تجاوز بهعنوان ابزار تحقیر و تنبیه، ویرانی یک کشور و کشتار جمعی در مدت دو هفته در شهر سربرنیتسا است.
کارادزیچ در پرونده قضائی خود، شخصا متهم به سازماندهی کشتار بیرحمانه بیش از ۷ هزار و ۵۰۰ نفر از مسلمانان در سربرنیتسا در سال ۱۹۹۵ و در خلال جنگ صربها علیه مسلمانان بوسنی است.
کارادزیچ بهدنبال آن بود که بخش عمده بوسنی را به تصرف درآورد. هدف اصلی او شهر سارایوو بود؛ شهری که او در زمان نوجوانی از مونتهنگرو به آنجا مهاجرت کرده بود.
ریچارد گلداستون از اتباع آفریقای جنوبی و دادستان اول دادگاه لاهه در سال ۱۹۹۵ کارادزیچ را به جنایات جنگی متهم کرد. در فهرست اتهامات او ۱۶ اتهام از گروگانگیری صلحبانان سازمان ملل تا محاصره سارایوو و خشونت سازمانیافته علیه اقوام غیرصرب و جنایتهای شرمآور دیده میشود.
۱۳ سال بود که فرار کارادزیچ و پنهان شدن او باعث شرمندگی ناتو میشد و دادگاه و قضاوت بینالمللی را به چالش میکشید.
همچنین ناکامی در دستگیری او مانعی بود بر سر راه عادی شدن روابط کشور صربستان با دنیای خارج. اما دستگیری دوشنبه شب کارادزیچ تحولی بود از سوی حکومت بوریس تادیچ که طرفدار غرب است.
این دستگیری همچنین نشانه محکمی بود از تغییرات سیاسی در بلگراد. وزرای خارجه اتحادیه اروپا و مقامات ناتو به شدت این اقدام را تحسین کردند.
همه فکر میکردند که ملادیچ در صربستان است و کسی انتظار نداشت کارادزیچ دستگیر شود. کارادزیچ از همان ابتدای ماجرای بوسنی، رهبری خشونتها را بهعهده گرفت.
یک سال بعد از جنگ او به کوهها گریخت و تا دوشنبه شب هیچ خبری از وی منتشر نشده بود. او پیش از بازداشت از هویت جعلی به نام دراگان دابیچ استفاده میکرد و تا قبل از بازداشت خود در پایتخت صربستان زندگی می کرد.
وی با پرداختن به پزشکی گذران زندگی میکرد و در یک درمانگاه طب سنتی اشتغال داشت.