خدایا در این ماه، درهای بهشت را به رویم بگشا
و درهای جهنّم را بر من ببند
و مرا در این ماه به تلاوت قرآن، توفیق ده.
ای آرامش دهنده دلهای مؤمنان.
باز شدن درهای بهشت
تردیدی نیست که جنت و بهشت شامل همه خوبی‌ها و کمالات است که در آن آلودگی، پلیدی، ظلم، تجاوز، مرض، ناراحتی، غم و غصه، مرگ و فنا وجود ندارد، بلکه سراسر شادی، سرور، همنشینی با انبیا و اولیا و برخورداری از رضوان خداوند است. همچنین بی‌تردید جهنم شامل همه بدبختی‌ها، دردها و عذاب‌هاست.
از این رو باز شدن درهای بهشت و بسته شدن درهای جهنم به روی مؤمنان که در واقع باز بودن همه نعمتها و کمالات برای مؤمنان و گویای سعادت ابدی آنان است و نیز بسته شده درهای جهنم که به معنای نجات از همه شرور است، مسئله‌ای بزرگ و افتخار آمیز است که در قرآن و روایات به کرّات از آن سخن به میان آمده است.
قرآن کریم در سوره زمر باز شدن درهای بهشت و ورود انسان‌های با تقوا به آن را به زیبایی وصف کرده است: «وَ سیقَ الَّذینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَی الْجَنَّةِ زُمَراً حَتَّی إِذا جاؤُها وَ فُتِحَتْ أَبْوابُها وَ قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدین؛ و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده میشوند هنگامی که به آن میرسند درهای بهشت گشوده میشود و نگهبانان به آنان میگویند: «سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید»
تلاوت قرآن
قرآن کریم خود بر قرائت قرآن تأکید کرده و در آیه 20 سوره مزمل 2بار فرموده هرچه می‌توانید قرآن بخوانید « ْ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآن» که این گونه تأکید در یک آیه، شاید در قرآن منحصرا در باره قرائت قرآن آمده باشد.
لذا همیشه قرائت قرآن مهم و مورد توصیه است، لکن از آن جا که ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن است، در واقع بهار قرآن نیز هست چنان که امام باقرع می‌فرماید: «هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است» از این رو قطعاً قرائت قرآن در این ماه اهمیت بیشتری دارد.
در روایتی رسول اکرمص می‌فرماید: «هر کس آیه‌ای در رمضان بخواند و یا تسبیحی بگوید، فضل و برتری آن بر غیر ماه رمضان مانند برتری من بر امتم است. پس خوشا به حال کسی که رمضان را درک کند ، خوشا به حال او»
و امام رضاع فرمود: «کسی که در ماه رمضان، آیه ای از کتاب خدای عز و جل بخواند، مانند کسی است که در غیر این ماه از ماه‌های دیگر، ختم قرآن کند.»
