او اولین‌بار این نقش را 3 سال قبل بازی کرد. فیلم قبلی را نیز کریستوفر نولان انگلیسی‌تبار کارگردانی کرده بود. این بازیگر متولد لندن هفتمین هنرمندی است که روی پرده سینما در نقش بتمن ظاهر می‌شود.
به جز 2 بازیگر گمنامی که دردهه 40 میلادی این نقش را بازی کردند، مایکل کیتن، جرج کلونی و وال کیلمر در طول 2 دهه اخیر در قالب این کاراکتر ایفای نقش کرده‌اند. در قصه شوالیه تاریکی کاراکتر بتمن تلاش دارد تا گونام سیتی (محل زندگی مردخفاشی) در صلح و امنیت باشد اما ورود یک شخصیت عجیب و غریب و خطرناک به نام ژوکر (با بازی هیت‌لجر) آرامش شهر را به هم می‌زند.
بتمن به مقابله با این شخصیت مضحک می‌پردازد، ولی ژوکر به این راحتی از میدان به در نمی‌رود. کریستین بل هنگام مصاحبه موهایش کوتاه بود و صورتش کمی ریش داشت. او با این چهره تازه در قسمت جدید «ترمیناتور» بازی می‌کند.
- «شوالیه تاریکی»کمی تلخ‌تر و تاریک‌تر از بتمن‌های قبلی است.
این بار قصه فیلم به مکاشفه عمیق‌تری در مباحث اخلاقی می‌پردازد و مضمون آن سیاه‌تر است. پس بازی در نقش کاراکتر بتمن که شخصیتی کلاسیک است،کمی سخت‌تر بود و چرخش‌های درونی‌اش پیچیده‌تر به نظر می‌رسید. وقتی کریس (نولان) را ملاقات کردم، قصه بتمن فرانک میلر را خوانده بودم. قبل از این نوول‌های گرافیکی زیادی را مطالعه کرده بودم، ولی اولین بار بود که چیز تازه و جالب توجهی را در قصه بتمن پیدا می‌کردم که تا پیش از این نمونه‌اش را ندیده بودم. بیشتر از هر چیز این قصه لحنی داشت که آن را می‌پسندیدم.
این نکته را با کریس در میان گذاشتم. او هم مفصلاً برایم توضیح داد که می‌خواهد چگونه فیلمی بسازد. براساس چیزهایی که گفت این طور به نظر می‌رسید که فیلم خوب و مقبولی خواهد بود. تصمیم او این بود که نقش بتمن را من بازی کنم. احساسم این بود که با این فیلم دوباره به ریشه‌های اصیل و سنتی ماجراجویی‌های بتمن برمی‌گردیم. وقتی در این‌باره با دوستان و اقوامم صحبت می‌کردم، آنها گفتند نظر کریس این است که کاراکتر بتمن یک کاراکتر کاملاً سیاه خواهد بود. کریس طرفدار بازی آدام وست بود، ولی من فکر می‌کردم این بازیگر هیچ‌وقت این نقش را خوب بازی نکرد!
- می‌خواستید بتمن را چگونه بازی کنید؟
هدفم این بود که او را در یک بی‌نظمی کامل نشان دهم که در وضعیتی خارج از دستور قرار دارد. فکرم این بود که به‌رغم آنکه بتمن آدمی باانضباط است و مجبور است که چنین باشد، اما در موقعیتی قرار می‌گیرد که نمی‌تواند اینگونه باشد. او در ذهن خویش کمی طرفدار بی‌نظمی است و وسوسه این مسئله رهایش نمی‌کند. بخشی از وجودش وی را به سمت اغتشاش و خشونت می‌برد؛ علتش هم این است که او دارای شخصیتی دوگانه است و بخش بزرگ سایه‌وار زندگی‌اش، با درد و رنج همراه است. او هنوز هم بابت مرگ والدینش ناراحت و غمگین است و از بدو تولد با حس انتقام‌جویی بزرگ شده است.
خلق کاراکتر بتمن توسط او، هیچ‌وقت به خاطر زندگی شخصی خودش نبوده است. او می‌خواهد در قالب این کاراکتر به دیگران کمک کند، ولی استعداد فراوانی برای انجام کارهای خشونت‌بار دارد. با این حال او از قوانین اخلاقی پیروی می‌کند و به خودش اجازه کشتن دیگران را نمی‌دهد. به هر حال او می‌داند که توانایی مقابله با مشکلات را دارد.
بتمن هیچ‌وقت از حدومرز مشخص‌شده قانونی فراتر نمی‌رود؛ با این حال، او همیشه در حال کلنجار با خودش است و در دل قصه فیلم، ژوکر، موجودی است که پرسش‌هایی درباره رفتار،کردار و گذشته بتمن مطرح می‌کند. تا قبل از این کسی چنین چیزهایی را مطرح نکرده بود. حالا ژوکر او را وسوسه می‌کند که قانون همیشگی خودش را بشکند و از حدومرز تعیین شده بگذرد. علتش هم این است که ژوکر می‌داند اگر بتمن قانون خودش را بشکند، می‌تواند مانع از مرگ عده زیادی از آدم‌ها شود. پرسش اساسی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا بتمن رفتاری خودخواهانه را در پیش خواهد گرفت؟ آیا او به خاطر خودش اصول و قواعد را زیر پا خواهد گذاشت؟ قصه فیلم در این رابطه پرسش‌های قشنگ و فوق‌العاده دیگری هم مطرح می‌کند که خط اصلی قصه را تشکیل داده و به پیش می‌برند.
- در فیلم صحنه‌ای بسیار خشن وجود دارد که طی آن کاراکتر بتمن، ژوکر را بازجویی می‌کند.
بله، صحنه بسیار خشنی است ولی قصه فیلم می‌طلبید که چنین باشد. این اولین صحنه بود که من و لجر با هم بازی کردیم و شروع خیلی خوبی هم بود، زیرا هر دوی ما تحت‌تاثیر شکوه برخی از چیزهای داخل صحنه بودیم. ما داخل اتاق بودیم و دوربین، خارج از آن قرار داشت.آینه‌های مختلف ما را احاطه کرده بودند و به این ترتیب هر دوی ما می‌توانستیم کوچکترین حرکت و اقدام یکدیگر را ببینیم. حس‌و‌حال کلی صحنه این بود که این‌طور به نظر برسد که ما فقط انعکاسی از یک آدم هستیم که روی دو صندلی روبه‌روی هم نشسته‌ایم. در این حالت، تماشاچی ما 2 نفر را با هم قاطی می‌کند و به درستی معلوم نمی‌شود که چه کسی چه، کسی است.
- همکاری با مرحوم هیت لجر چگونه بود؟
او بازیگری بسیار مستعد بود. این اولین‌بار بود که از نزدیک می‌دیدم او چگونه بازی می‌کند و در قالب نقش فرو می‌رود. او خیلی خوب در قالب کاراکتر ژوکر قرار گرفت. نسبت به کاری که می‌کرد تعهد کامل داشت و تماشای کار او خیلی لذت‌بخش بود. در آن صحنه‌ای هم که اشاره کردید، بازی هردوی ما خیلی سخت بود. در طول این سکانس جنبه‌هایی از کاراکتر هر دوی ما معرفی می‌شود و تماشاچی حتی می‌فهمد بتمن دارد به شکلی تلویحی خشونت درونی‌اش را نمایش می‌دهد، زیرا هر چه بیشتر ژوکر را می‌زند خنده بیشتر و بزرگتری روی صورت ژوکر نمایان می‌شود. بتمن متوجه می‌شود با اعمال خشونت فقط باعث خشنودی بیشتر ژوکر می‌شود.
در این صحنه هیت لجر تحت فشار خیلی زیادی بود، ولی از بازی در هر لحظه آن لذت می‌برد. این مسئله تاثیر زیادی بر من داشت. به نظر من لجر آن کاراکتر منفی افسانه‌ای را خیلی خوب خلق کرد و زندگی بخشید. او ترسناک‌تر از هر ژوکر دیگری است که تا امروز دیده‌ایم.
- شما بتمن جدید سینما هستید؛ فکر می‌کنید چرا کریستوفر نولان شما را برای این نقش انتخاب کرد؟
این سؤالی است که خودم هم می‌خواستم از کریس بپرسم ولی وقتی کار فیلمبرداری تمام شد، تازه فهمیدم چه اتفاقی افتاده است. در طول کار همه‌چیز تحت کنترل او بود. وی بود که تصمیم می‌گرفت چکار باید بکند یا نکند. با این حال کار در بتمن به 2 دلیل حکم یک چالش را داشت؛ اول اینکه این فیلم یک مجموعه دنباله‌دار است که هر قسمت آن، چیزی فراتر از قسمت اول آن است؛ مثل «پدرخوانده» یا «امپراتوری ضربه می‌زند» که پس از جنگ‌های ستاره‌ای ساخته شد. به اعتقاد خودم، قسمت جدید بتمن چیزی بیشتر از قسمت قبلی آن است. خیلی وقت‌ها می‌بینم قسمت سوم یک تریلوژی، بهترین قسمت آن مجموعه فیلم نبوده است. این دلیل خیلی خوبی است تا در قسمت‌های جدید فیلم ظاهر شوم تا بتوانم کاراکتری بهتر و پربارتر ارائه دهم.
منبع:davkhovizon.com
