در ۳۶۵ روز گذشته با افراد و چهره‌هایی آشنا شدیم که جزو افتخارات و ارزش‌های میهن و کشورمان بودند و زیر آسمان مناطق جنوبی بزرگ شده‌اند. آنها برای شهروندان از خاطرات بهارانه، راز و رمز موفقیت، فراز و نشیب زندگی‌شان صحبت کردند تا ذهن مخاطبان با دنیای واقعی و درونی آنها پیوند بخورد و بتوانند در انتخاب اهداف مختلف در زندگی‌شان از تجربه افراد موفق جامعه بهره‌مند شوند. در فرصتی که تا تحویل سال نو باقی مانده و در حالی که بوی بهار در لابه‌لای کوچه و پسکوچه‌های شهرمان کمین انداخته با چند نفر از چهره‌های جنوبی تهران همکلام شدیم. هرکدام از آنها هدیه‌ای برای سفره هفت‌سین ما داشتند.
- تبریک نوروز در دنیای مجازی
کرونا باعث شده تا سبک زندگی ما تغییر کند و با اینکه یک سال از مبارزه با این ویروس گذشته، اما هنوز نتوانسته‌ایم آن را به‌طور کامل مهارکنیم و با خیال راحت به روزهای شیرین قبل از کرونا برگردیم. برای همین باید با هم قرار و مدار بگذاریم که امسال عید نوروز در خانه و کنار خانواده‌مان بمانیم و فقط از طریق مجازی به دید و بازدید اقوام و بستگان برویم. اگر این کار را نکنیم مطمئن باشید که کرونا سال‌های سال مهمان ما خواهد بود. پس من به‌عنوان بچه‌محل از شما تقاضا می‌کنم که در عید نوروز به فکر برگزاری مهمانی و دورهمی نباشید و با استفاده از امکانات و تکنولوژی روز مثل شبکه‌های مجازی و حتی گفت‌وگوی تلفنی رسم و رسوم تبریک عید نوروز را به‌جاآورید.
- دلم پر می‌کشد برای آن روزهای شیرین
معمولاً لحظه‌های تحویل سال نو برای اعضای خانواده جزء شیرین‌ترین لحظه‌هاست. وقتی آلبوم عکس‌های قدیمی‌مان را ورق می‌زنیم این لحظه‌ها مانند فیلمی جذاب از مقابل چشمان ما رژه می‌رود. سفره‌های هفت‌سین مادربزرگ‌ها، پول‌های کاغذی تا نشده بابابزرگ‌ها که برای تبرک لای صفحه‌های قرآن می‌گذاشتند و موقع تحویل سال به نوه‌ها و نتیجه‌ها می‌دادند. هنوز یاد و خاطره آن روزها برایم شیرین است و دلم پر می‌کشد برای تکرار دوباره‌شان. کرونا که آمد همه برنامه‌های‌مان را به هم زد و حتی روش‌های جدیدی برای عیادت و دید و بازدید را نشان‌مان داد. مثلاً در خانه بنشینیم و به‌صورت مجازی و آنلاین عید نوروز را به یکدیگر تبریک بگوییم. باز هم خوب است که در دوره‌ای کرونا به سراغ ما آمد که حداقل می‌توانیم از طریق شبکه‌های اجتماعی با عزیزان و بستگان‌مان در ارتباط باشیم وگرنه مجبور بودیم برای یکدیگر نامه بنویسیم و روی آن تمبر بچسبانیم تا آقای پستچی به دست کسی که می‌خواستیم برساند.
- به خاطر خودمان امسال سفر نرویم
آخرین سفره هفت‌سین من سال ۱۳۸۵ پهن شد و بعد از اینکه مادرم از دنیا رفت، دیگر هفت‌سین نگذاشتم و پولش را هرچه قدر که می‌شد به دیگران کمک کرده‌ام. وقتی زمستان به این زیبایی بهار می‌شود باید شکرانه دهیم. چه خوب است شب‌ِ عیدی به خانواده‌های نیازمند کمک و عیدی‌مان را با بچه‌های یتیم و بی‌بضاعت تقسیم کنیم. حواس‌مان به بچه‌های بی‌بضاعت و چشم‌انتظار باشد و فقط سفره‌های خودمان را رنگین نکنیم و به یاد همسایگان و اطرافیان‌مان هم باشیم. توصیه من به مردم عزیز به‌ویژه جوان‌ها این است که همیشه و در هر حالی کمک به همنوع را فراموش نکنند. حتی بهتر است به جای‌ترقه زدن در چهارشنبه‌های آخرسال یک کار ثواب انجام دهیم و پولش را خرج نیازمندان کنیم، چون متأسفانه چهارشنبه‌سوری‌های الان بیشتر به میدان جنگ تبدیل شده است.
چهارشنبه‌سوری زمان ما با الان خیلی فرق داشت. آن زمان چهارشنبه‌سوری که می‌شد بوته‌هایی روی شتر می‌آوردند و می‌فروختند. فروشنده می‌خواند: «آی بوته بوته بوته». آن زمان چهارشنبه‌سوری لذت داشت. یک تفریح شیرین و دلچسب بود. همه با هم از روی آتش می‌پریدیم و شادی می‌کردیم. اصل سنت چهارشنبه‌سوری همین لذت‌هاست و حتماً که نباید سر و صدا به راه بیندازیم و خدایی ناکرده مصدوم و کشته به جا بگذاریم. بهتر است ایام نوروز را هم فقط صرف مهمانی رفتن و مهمانی پس دادن نکنیم و بیشتر جنبه همدلی داشته باشد، یعنی وقتی به خانه دوستان و آشنایان می‌رویم حالی از آنها بپرسیم.
سراغی از گرفتاری‌های‌شان بگیریم و اگر کمکی نیاز دارند دریغ نکنیم. خودم حدود ۱۰ سالی است که عید نوروز هیچ جا نرفته‌ام، اما قبل‌تر، عیدها اگر شرایطش مهیا می‌شد، به خانه اقوامم که در شهرهای یزد و کرمان هستند می‌رفتم و به آنها سر می‌زدم. امسال هم به دلیل شرایط کرونا تلفنی از احوال آنها باخبر می‌شوم و توصیه می‌کنم مردم نیز در سال جدید به مسافرت نروند تا از شر این ویروس منحوس خلاص شویم. من از همه روزهای نوروزی عمرم خاطرات شیرین دارم. همیشه به یاد دارم عید که می‌شد وقتی به خانه اقوام می‌رفتیم عیدی به ما تخم مرغ‌های رنگی می‌دادند که دلچسب بود و داشتن این تخم مرغ‌های رنگی حس خوبی به ما می‌داد، اما حالا عیدی بچه‌ها پول شده است. در کل سنت عیدی دادن خوب و برای کودکان لذت‌بخش است.
- بیشتر مراقب یکدیگر باشیم
طولانی شدن دوره شیوع ویروس کرونا باعث شده همه ما از نظر روحی خسته شویم، اما تنها راه گذر از این شرایط حفظ امید و روحیه است. در این روزها باید بیشتر مراقب حال یکدیگر باشیم تا پس از پایان دوره شیوع کرونا دوباره به سلامت دور هم جمع شویم و بدون نگرانی سال‌های جدید و نوروزهای تازه را جشن بگیریم. در شرایط کنونی بهترین آرزویی که می‌توانیم برای یکدیگر داشته باشیم آرزوی سلامتی است. من هم برای همه هموطنانم، به‌ویژه اهالی ری سلامتی و تندرستی آرزو می‌کنم و امیدوارم سال نو را با تندرستی در کنار عزیزان‌شان آغاز کنند. برای کشور و شهرم هم آرزو می‌کنم در سال جدید روزهای شادتر و روشن‌تری داشته باشد.
من همیشه با افتخار گفته‌ام اصالتا اهل ری هستم، اما جای تأسف دارد که این شهر با قدمت و اصالت مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار گرفته و از امکانات شهری و فرهنگی محروم است. شهرری در طول دوره‌های تاریخی مختلف مهد پرورش استعدادهای فرهنگی و ورزشی مختلف بوده، ولی مراکز ورزشی و فرهنگی مناسب و مجهزی ندارد. ری نه تنها در فرهنگ و ورزش، بلکه در بازیابی هویت و اصالت تاریخی خود هم نیازمند دلسوزی و توجه ویژه مسئولان است و امیدوارم امسال نقطه شروعی برای احیای این شهر کهن باشد.
- استقبال از نوروز با شعار حفظ سلامت نزدیکان
چند سالی می‌شود که زندگی و کار مردم با شبکه‌های اجتماعی پیوند خورده، اما در سالی که با بحران کرونا مواجه بودیم تعداد مخاطبان این وسایل ارتباطی به مراتب بیشتر از قبل شده و البته در این شرایط دشوار و بحرانی کمک خوبی است تا بتوانیم ضمن رعایت فاصله اجتماعی از بهترترین راه ممکن با کسانی که دوست‌شان داریم ارتباط داشته باشیم و جویای احوال‌شان شویم. یکی دیگر از کارهایی که می‌شود دردنیای مجازی انجام داد، گرفتن فیلم همراه خانواده کنار سفره هفت‌سین گرفت و برای کسانی که نگران ما هستند مثل پدر، مادر و خواهر و برادر فرستاد. به نظر من اگر خواهان سلامتی بستگان و نزدیکان‌مان هستیم نباید موقعیت و فضایی درست کنیم که جان آنها به خطر بیفتد، بنابراین امسال نوروزمان را با شعار «حفظ سلامت اعضای خانواده و نزدیکان‌مان» ایمن و دور از کرونا کنیم.
- عیدی‌ها همیشه لای قرآن آماده بود
یکی از خاطراتی که هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم عیدی‌هایی بود که بزرگ‌ترها از قبل داخل قرآن می‌گذاشتند و روز اول عید به بچه‌ها می‌دادند. نمی‌دانید که گرفتن اسکناس‌های نو ۱۰، ۲۰ و ۵۰ تومانی چقدر لذت‌بخش بود. گاهی هم که از فامیل و آشنا پول کهنه و قدیمی عیدی می‌گرفتیم آن را به پول نو تبدیل می‌کردیم تا تعداد اسکناس‌های تازه‌مان بیشتر شود. مثلاً اسکناس کهنه ۵۰ تومانی می‌دادیم و ۳ اسکناس نو ۱۰ تومانی می‌گرفتیم. راستش آن وقت‌ها در قید و بند ارزش اسکناس‌ها نبودیم و لذت بردن‌مان طور دیگری بود. اکنون هم با وجود کرونا باز همان عشق و علاقه برای دریافت عیدی نوروز برای بچه‌ها وجود دارد، البته با این تفاوت که دیگر آنها به دنبال پول نو نیستند و رنگ اسکناس و صفرهای داخل آن بیش از همه چیز اهمیت دارد. پیشاپیش عید نوروز و ورود به عصر جدید را به همه هم‌محله‌ای‌ها و شهروندان تبریک می‌گویم و امیدوارم که در سال نو به همه آرزوها و خواسته‌هایی که در دل دارند برسند.
- دست به دست هم برای نابودی کرونا
سالی که گذشت با وجود کرونا یکی سخت‌ترین سال‌ها بود، امیدوارم سال ۱۴۰۰ سالی بدون کرونا و مملو از اتفاقات خوش باشد. برای نزدیک شدن به این خواسته قلبی تقاضای من از هم‌محله‌ای‌های خوبم این است که امسال هم در خانه بمانند و با رعایت نکات بهداشتی و دستورالعمل‌های تعیین شده در تجربه سالی بدون کرونا سهیم باشند. درحالی که یکی از تبعات منفی کرونا، متضرر شدن بسیاری از کسب و کارها و شهروندانی است که شاید بخش قابل توجهی از آنها در مناطق جنوبی شهر همچون منطقه ۱۹ سکونت دارند، نیاز است در این شرایط همه دست به دست هم بدهیم تا هرکسی در حد توان خود از خانواده‌های کمتربرخوردار حمایت کند. اهالی منطقه ۱۹ جزو مهربان‌ترین و بامرام‌ترین مردمان شهر هستند.
من همیشه موفقیت‌هایم را مرهون لطف و محبت‌های اهالی محله‌ام بوده‌ام و به نظرم با همبستگی خود می‌توانند در مقابله با ویروس کرونا هم موفق عمل کنند. تعطیلات سال نو می‌تواند فرصتی باشد تا نفسی چاق کنیم و برای روزهای پساکرونا برنامه‌هایی برای رشد کیفی محله در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، رفاهی و... تدارک ببینیم. من به‌عنوان یک ورزشکار پای کار هستم و دوست دارم هر کاری از دستم بر می‌آید در حوزه ورزش برای ورزش‌دوستان محله‌ام انجام بدهم.
- تحقق آرزوهای فرهنگی با کمک چهره‌های منطقه
چیزی تا آغاز سال نو نمانده و هنوز ویروس کرونا در جمع ماست. در این شرایط برای لذت بردن از تعطیلات نیازی به انجام‌کاری خارق‌العاده یا رفتن به مکانی در دوردست‌ها نیست. می‌توان در همین حوالی با خواندن یک کتاب، دیدن یک فیلم خوب، گپ‌وگفت با خانواده و... طعم شیرین لذت و آرامش را چشید. همه ما انسان‌ها آزادیم و باید در انتخاب سرگرمی‌های خود آزادانه عمل کنیم، اما نباید اجازه دهیم آزادی ما موجب سلب آزادی و آسایش دیگران شود. در روزهای کرونا علاقه‌مندی‌های‌مان را تقسیم‌بندی کنیم و انجام کارهایی را که لطمه‌ای به سلامت جامعه وارد نمی‌کند انتخاب کنیم تا با کمک یکدیگر در مقابله با این ویروس پیروز میدان شویم.
آرزوهای من برای سال ۱۴۰۰ منطقه ۱۹ کم نیست، اما انتقال تنها فرهنگسرای منطقه ۱۹ به محدوده جغرافیایی بهتر در وسط منطقه یکی از مهم‌ترین موارد است که در فراهم شدن دسترسی آسان ساکنان همه محله‌ها نقش دارد. راه‌اندازی یک ورزشگاه مرتبط با ورزش‌های کم هزینه المپیکی مانند دو و میدانی، پرتاب نیزه و... در اراضی کوره‌پزخانه‌های دولتخواه و اسماعیل‌آباد هم جزء مهم‌ترین آرزوهای من است که می‌تواند در ارتقای سرانه فرهنگی و اجتماعی نقش داشته باشد. به‌طور کلی نیاز است برای نیل به این هدف همه نویسندگان، ورزشکاران، هنرمندان و چهره‌های محلی در پررنگ‌تر شدن زیبایی‌ها و ارتقای سرانه فرهنگی و اجتماعی تلاش کنند تا منطقه نام و اعتبار فرهنگی و اجتماعی به خود بگیرد.
نظر شما