آثاری از جواد حمیدی، آرتوش سرکیسیان، حسین رهنوردکار، سرکیس زاکاریانس، محمود زنگنه، باجلانلو و احمد اسفندیاری. از میان تمام این هنرمندان تنها اسفندیاری است که هنوز در میان علاقه‌مندان به هنرش حضور دارد و همچنان به خلق آثار نقاشی می‌پردازد. دیگر هنرمندان سال‌هاست که آثارشان را برای ما به یادگار گذاشته‌اند و سفر ابدی خود را‌آغاز کرده‌اند.
تماشای تابلوهای این هنرمندان، حال و هوای جست‌و‌جو در مغازه‌های عتیقه‌فروشی را دارد که هر لحظه می‌توانید در گوشه‌ای از آن، شیء با ارزشی را پیدا کنید که سالیان سال از نگاه دیگران دور مانده است. غیراز آخرین تابلوهای اسفندیاری که در سال‌های اخیر خلق شده اند، دیگر آثار به سال‌هایی بازمی‌گردند که هنرمندان پیشرو نقاشان هر کدام در حال جست‌و‌جوی راه و روش خودشان بوده‌اند.
هر چند شاید حالا که به این آثار نگاه می‌کنیم، دچار این احساس شویم که زمان کشیدن تابلوهایی این چنین به سرآمده اما نباید فراموش کرد هر یک از این آثار را باید در بافت زمانی خود قضاوت کرد. به همین دلیل چنین نقاشی‌ها و منظره‌نگاری‌هایی نه تنها کهنه نیستند بلکه جنبه تاریخی نیز دارند.
با نگاهی به این آثار می‌توان به تلاش‌هایی پی‌برد که 60 سال پیش برای آغاز نقاشی مدرن در ایران انجام می‌شد؛ تلاش‌هایی که تجربه کمال الملک و شاگردانش را پشت سرگذاشته بود و با سفر کردن گروه دیگری از هنرمندان به خارج از کشور به‌دنبال کشف فضاهای تازه‌ای، روی بوم نقاشی بود.
در یکی از آثار احمد اسفندیاری که تاریخ آن در سال 1328 امضاء شده می‌توان تلاش‌های او را برای خلق اثری شبیه به نقاشی‌های کوبیست‌ها دید. هر چند او سال‌ها بعد به سبک شخصی خود دست‌یافت و حتی در منظره‌نگاری هم از همان تکنیک استفاده کرد و آثاری با این سبک و سیاق در مجموعه کارهای او دیده نشد اما در آخرین سال‌های دهه 1320 شمسی اسفندیاری هنوز در حال تجربه‌اندوزی و کشف فضاهای تازه بود.
در تابلویی دیگر که اثر آرتوش سرکیسیان است، رنگ‌گذاری‌های سریع امپرسیونیست‌ها به چشم می‌خورد؛ رنگ‌گذاری‌هایی که به شکل برجسته روی بوم نشسته‌اند و حکایت از دورانی دارند که سیل نقاشان امپرسیونیست به دامان طبیعت سرازیر شده بود و در ایران نیز نقاشان جوان به همان شیوه کار می‌کردند.
نمایشگاهی که از آثار این هنرمندان در نگارخانه رسولی برگزار شده است را می‌توان یادبودی از هنرمندانی دانست که سال‌ها پیش، هر کدام به سهم خود، قدمی برای هموار کردن نقاشی امروز برداشتند. هنرمندانی که خودشان هم فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کردند و به سبک‌ها و شیوه‌های مختلفی روی‌آوردند. این نمایشگاه در نگارخانه رسولی واقع در خیابان کریم‌خان، خیابان سنایی، کوچه چهارم، شماره 9 برپا بود.
