یادگیری سریع که به یادگیری فوق‌العاده یا شیوه خوشایند یادگیری هم شناخته شده است، به‌عنوان یک نظام به گونه‌ای طراحی شده که به همه افراد از هر گروه سنی که باشند کمک می‌کند تا با استفاده از تمامی توانایی‌های مغز خود یادگیری بیشتری داشته باشند.
روش‌های سنتی و مرسوم یادگیری، برنیمه چپ مغز- که بر قدرت تکلم، منطق، توالی نظام اندیشه - بیشتر تاکید می‌کند تا بر نیمه راست مغز که به اشکال، الگو‌ها، وزن و آهنگ می‌پردازد و جولانگاه خیال است.
ایجاد ارتباط میان دو نیمه مغز در زمان یادگیری موجب تحریک تکانه‌های الکتریکی- شیمیایی مغز می‌شود به‌طوری که 100میلیارد سلول فعال مغز را به کوشش جدی وا می‌دارد.
ما حرف زدن را با حرف زدن، شنا را با شنا کردن و رانندگی را با رانندگی کردن یاد می‌گیریم؛ لذا این نکته برایمان معنی دارد که یادگیری هر چیزی به همان اندازه میسر است که بر پایه فعالیت‌های عملی باشد.
یادگیری سریع، توان انسان را از طریق بر انگیختن مغز به فعالیت بیشتر و سخت کوشی افزایش می‌دهد. این کار را می‌توان با ایجاد موقعیت‌های عملی تازه‌ای در یادگیری نظیر استفاده از نمایش و تئاتر در فراگیری علوم انجام داد. مغز انسان بیشتر آن اطلاعات و مطالبی را که یاد گرفته و پردازش شده اما مروری بر آنها صورت نگرفته باشد، در روز فراموش می‌کند.
برای این که به فرزند خود کمک کنید تا آموخته‌های خود را به راحتی به خاطر آورد، او را تشویق کنید تا هر روز درباره نکات مهمی که یاد گرفته است، صحبت کند. در پایان هر هفته از او بخواهید تا دوباره همان نکات مهم را مرور کند. در چنین صورتی است که او هنگام دوره کردن مطالب درسی برای امتحانات گامی فراتر از معمول به پیش خواهد برد.
