همشهری آنلاین _ نصیبه سجادی: دورتادور این میدانگاهی خانههای نقلی کاهگلی قرار داشت که طاق ضربی و سقف گنبدی داشتند. این قلعه کوچک دروازهای بزرگ داشت و ۴ نفر از اهالی در ۴ برجک نگهبانی، از آن مراقبت میکردند. غریبهها نمیتوانستند به آسانی وارد قلعه عظیمآباد شوند و نگهبانان هویت و دلیل مراجعه آنها به قلعه را کاملاً شناسایی میکردند و بعد به آنها اجازه میدادند وارد شوند. این قلعه تنها محدوده مسکونی روستای عظیمآباد پالایشگاه به شمار میآمد و اطراف قلعه پر از زمینهای کشاورزی و باغهای میوه بود. این زمینها و باغها در گذشته پررونق بودند و گندم مرغوب و محصول باغهای انجیر و انار روستای عظیمآباد پالایشگاه شهرت زیادی داشت. این روزها این روستاآبادی گذشته را ندارد و خشکسالی و کمآبی خرمنهای گندم و بار میوه درختان آن را سوزانده است.
در ری قدیم این روستا تنها محدودهای نبوده که «عظیمآباد» نام داشته و روستایی قدیمی در محله ۱۳ آبان و عظیمآباد کورهپزخانه در محله شیر و خورشید هم به همین نام شناخته میشد. با تغییر نام محله شیر و خورشید به «هلال احمر» عظیمآباد کورهپزخانه هم خیابان شهید «مهدی عاصی تهرانی» نامیده شد. در عظیمآباد کنونی از قلعه قدیمی خبری نیست، ولی اهالی هنوز هم خانههای آجری خود را به سبک قلعه و پهلو به پهلوی هم میسازند.
نظر شما