همشهری آنلاین _ مریم باقرپور: این بازی از سوی اداره تربیتبدنی شهرداری منطقه ۵ با هدف افزایش اعتماد به نفس بچههای مبتلا به سندرم داون و ایجاد فضای شاد برپا شد و در آن به جز پیشکسوتان، چهرههای ورزشی و مدیران شهری نیز حضور داشتند و شاهد یک رقابت اگرچه دوستانه اما جدی بین بازیکنان ۲ تیم بودند که در پایان به نفع بازیکنان مبتلا به سندرم داون به پایان رسید. در زیر گزارش این مسابقه را میخوانید.
ساعتی از ظهر گذشته است اما همچنان گرمای هوا، نفس کشیدن را در زیر ماسک سخت میکند. محمدپنجعلی، سعید عزیزیان، مهدی صالح پور، رضا مجاوری، کاظم محمدی، احمد پری آذر و بسیاری دیگر پیشکسوتان فوتبال ایران در یک سو و در سوی دیگر ۱۰ جوان مبتلا به سندرم داون در حال آماده کردن خود برای مسابقه هستند که ۷ نفر از مرکز نیکوکاری «فرحان» و ۳ نفر دیگر از «ملارد» آمدهاند. «سید قاسم موسوی»، رئیس اداره تربیتبدنی شهرداری منطقه ۵، در تکاپو است تا مسابقه و برنامه حاشیهای آن یعنی تقدیر از ۶ پزشک مدافع سلامت ورزش به بهترین شکل برگزار شود. او میگوید: «تاکنون در منطقه ۵ مسابقههای بسیاری برای کودکان کار، معلولان و... برپا شده اما این نخستین بار است که رقابت افراد مبتلا به سندرم داون با هدف ایجاد شور و نشاط اجتماعی و تشویق این کودکان به ورزش برگزار میشود و میخواهیم بگوییم که این افراد برای همه ورزشکاران دوستداشتنی هستند.»
- گل اول به نفع جوانان سندروم داون
با رسیدن عقربههای ساعت به ۶ و سوت «علیاکبر نوری»، داور ملی، بازی آغاز میشود و چند دقیقه بعد نخستین توپ از سوی تیم «فرشتگان آسمانی» در دروازه تیم پیشکسوتان جا خوش میکند. صدای تشویقها از کنار زمین بلند میشود. «محمود کلهری»، شهردار منطقه ۵، نیز در کنار تماشاچیان است. او میگوید: «اجرای برنامههای فرهنگی و ورزشی با هدف ایجاد روحیه نشاط و شادابی در شرایط «کرونا» و جامعه امروز، بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. از سویی لازم است که به گروههای خاص مانند مبتلایان به سندروم داون برای ایجاد انگیزه در آنان توجه ویژهای شود. به همین دلیل این مسابقه پیشبینی شد و خوشبختانه پیشکسوتان ورزشی نیز استقبال کردند. البته منطقه تلاش کرده است تا امکانات تفریحی و ورزشی را در اختیار گروههای خاص قرار دهد و هر نهاد و گروهی که درخواست بدهد ما زمینهای خود را در اختیارشان قرار میدهیم.»
- زمینهای ویژه گروههای خاص
بازی ادامه دارد و توپ میان زمین در گردش است. تیم فرشتگان آسمانی اگرچه به گفته مسئولانشان در چند ماه اخیر تمرین زیادی نداشتهاند اما با انرژی به بازی ادامه میدهند. موسوی میگوید: «در منطقه برای گروههای خاص برنامههای ویژهای داریم و در اکثر مواقع در طول سال زمینهایی را به آنها اختصاص دادهایم تا زیر نظرمربی زبده تمرین کنند. یک گروه افراد مبتلا به سندروم داون هم در باشگاه «پاس» و تعدادی هم در زمین چمن «سازمان برنامه شمالی» تمرین میکنند. علاوه بر این، جشنوارههای ورزشی تدارک دیده شده است که شرکتکنندگان این جشنوارهها، گروههای خاص مانند بچههای معلول و مبتلا به سندروم داون هستند تا با تفریح و ورزش انرژیشان تخلیه شود.»
- بوقچی تیمملی برای فرشتگان آسمانی بوق زد
«محمود هداوند» از محله «رسالت» برای تشویق بازیکنان تیم فرشتگان آسمانی با بوقش آمده است. او را بسیاری از ورزش دوستان بهعنوان «بوقچی استقلال» و تیم «ملی» میشناسند و به گفته خودش تاکنون به ۶۲ کشور برای تشویق تیمهای فوتبال سفر کرده است. میگوید: «برای نخستین بار است که شاهد بازی کودکان مبتلا به سندروم داون هستم و از همان ابتدا هم به دعوتکنندگان این برنامه گفتم که برای تشویق این بچهها خواهم آمد اکنون میبینم که واقعاً حرفهای هستند. خوشحالم که چنین تیمهایی تشکیل شده است تا افرادی با چنین معلولیتی بتوانند ورزش کنند و بدرخشند. امیدوارم مدیران به این افراد توجه بیشتری کنند و برای این گروه از جامعه هم امکاناتی مانند زمین ورزش، مکان بازی و... در نظر بگیرند.»
- مادران هم برای تشویق آمدهاند
یکی از حاشیههای قابل توجه مسابقه، وجود مادرانی است که همراه فرزندانشان در برنامه حضور دارند و در کنار زمین بازی هم بچههای خود را رها نمیکنند. «سمیه حمیدپور» با پسرش «سبحان خداجو» از «فردیس» ملارد آمده و مدام مراقب پسر ۲۰ سالهاش است و حتی حین بازی خودش را به کنار زمین میرساند تابند کفشهای پسرش را ببندد. او میگوید: «سبحان، از ۳ سال پیش فوتبال بازی میکند و به دنبال حرفهای شدن است. برای همین اگر مسابقه در شرقیترین نقطه تهران هم برگزار میشد نه تنها من، بلکه سایر مادران نیز بچههایمان را برای ایجاد انگیزه میآوردیم. متأسفانه امکانات ورزشی برای افراد مبتلا به اوتیسم و سندروم داون اندک است و ما به همین مسابقهها و برنامه دلخوش هستیم.»
- مدافع سلامتی که آرام نبود
دکتر «برهان خانلری»، پزشک تیمملی فوتبال ایران، یکی از ۸ پزشک دعوت شده برای تقدیر از مدافعان سلامت ورزش در مسابقه فوتبال است. اما دکتر خانلری حین مسابقه بیشتر در اطراف زمین گشت میزند تا اینکه بر روی صندلی بنشیند و فوتبال را تماشا کند. اگر فردی هم بر روی زمین میافتد، سریع سراغش میرود و میگوید: «پیش از اینکه چهره باشد، پزشک است و وظیفهاش کمکرسانی است.» دکتر خانلری درباره مسابقه هم میگوید: «وقتی بچههای تیم سندروم داون را میبینم، واقعاً لذت میبرم. البته در شرایط «کرونا» برپایی چنین مسابقههایی ریسک دارد. چون اگرچه اعضای تیمملی و پزشکان واکسینه شدهاند یا مدام چکاپ میشوند، اما برای بچهها و خانوادههای آنها در صورت واکسینه نشدن، احتمال خطر وجود دارد.»
نظر شما