به عبارت دیگر بنا بود ظرف یک سال سهام 26شرکت از این گروه از طریق مزایده و بورس به دست بخش خصوصی برسد. با این همه، گذشت زمان نشان داد که فروش شرکتهای نفتی از جمله مجتمعهای پتروشیمی به این سادگیها هم نیست.
نتیجه اینکه در ماههای سپری شده از سال، تنها سهام فنآوران آن هم بعد از مدتها تأیید و تکذیب روی میز فروش رفت و در ادامه خبری از عرضه تابستانی سهام شرکتهای پتروشیمی نشد.
به این ترتیب ظاهرا برای ورود 25 شرکت باقیمانده باید منتظر نیمه دوم سال ماند هر چند اختلاف سلیقه وزارتخانههای نفت و اقتصاد بر سر واگذاری هلدینگی کماکان به قوت خود باقی است و به همین علت بعید بهنظر میرسد واگذاری زیرمجموعههای وزارت نفت در 6 ماه آینده سرعت قابل ملاحظهای داشته باشد.
با این حال حسین علی زادمهر، رئیس امور مجامع و سهام شرکت ملی صنایع پتروشیمی معتقد است: واگذاری واحدهای پتروشیمی بهعلت حذف قیمتگذاری دولتی و تثبیت نشدن سودآوری به تاخیر افتاده است.
زادمهر به همشهری میگوید: قرار بود امسال 26 شرکت از مجموعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی واگذار شود اما با توجه به خروج محصولات پتروشیمی از سبد حمایتی در حال حاضر میزان دقیق درآمد و هزینه این شرکتها قابل محاسبه نیست بنابراین امکان واگذاری سریع آنها هم وجود ندارد.
به گفته او، گروهی از شرکتهای موجود در فهرست واگذاری، مجتمعهای تازهتاسیسی هستند که هنوز به ظرفیت اسمی تولید دست نیافتهاند و درنتیجه امکان فروششان وجود ندارد وباید منتظر تکمیل صورتهای مالی آنها ماند.
از سوی دیگر، مابقی شرکتها هم به تازگی و پس از حذف قیمتگذاری دولتی بعد از مدتها زیان به سودآوری رسیدهاند درنتیجه نمیتوان برآورد دقیقی از رقم درآمد و هزینههای آنها ارائه داد.
زادمهر ادامه میدهد: باتوجه به این شرایط برای واگذاری موفق باید منتظر ماند تا واحدهای پتروشیمی زیان انباشته سالهای گذشته را جبران کنند و به سودآوری واقعی و قابل شناسایی برسند.
او تاکید میکند: در حال حاضر بسیاری از شرکتهای پتروشیمی از جمله تبریز، بیستون، تندگویان، شیراز، غدیر و شرکت حملونقل پتروشیمی از سوی شرکت مادر آماده واگذاری شدهاند اما برای فروش سهام منتظر اعلام نظر و تأیید سازمان خصوصیسازی هستند.
رئیس امور مجامع و سهام شرکت ملی صنایع پتروشیمی درخصوص پیشنهاد شرکت متبوعش برای واگذاری هلدینگی هم میگوید: این پیشنهاد پس از مطالعات کارشناسی تهیه و به ستاد مرکزی اصل 44 وزارت نفت ارائه شد و درنهایت این پیشنهاد پس از تأیید وزارت نفت برای بررسی در اختیار وزارت اقتصاد و سازمان خصوصیسازی قرار گرفت اما تا امروز خبری از نتیجه بررسیها به دست ما نرسیده است.
او میافزاید: واگذاری شرکتها بهصورت جزیرههای جداگانه امروز در هیچ جای دنیا مرسوم نیست و ما هم این روش را از نظر کارشناسی تأیید نمیکنیم اما متأسفانه در ایران بر این نحوه واگذاری اصرار میشود. بههرحال تابستان 87 را نمیتوان فصلی گرم برای واگذاری شرکتهای اصل 44 عرضههای بزرگ دانست.
14 شرکت نفتی
ایسنا: طبق برنامه زمانبندی سازمان خصوصیسازی قرار بود 17 شرکت دولتی شامل 9شرکت پتروشیمی، 5پالایشگاه، 2بانک و یک بیمه در تابستان 87 از طریق بورس اوراق بهادار واگذار شوند.
این در حالی است که با گذر از نیمه شهریور و نزدیک شدن به 3ماهه سوم سال نه تنها سهام هیچ بانکی وارد بورس نشده است بلکه با وجود وعدههای مسئولان مبنی بر واگذاری بانکها در شهریور، مهمترین مشکل آنها وضعیت صندوق بازنشستگی و تعهدات دولت است که همچنان در جای خود باقی است.
از سوی دیگر، از موضوع واگذاری بانکها هم که بگذریم طبق برنامه قرار بود در شهریور 9شرکت پتروشیمی شامل پتروشیمی تبریز، شیراز، پتروشیمی شهید تندگویان، بیستون، غدیر، مارون، پتروشیمی جم، پتروشیمی فجر، حملونقل پتروشیمی و شرکت ملی حفاری ایران و همچنین 5 پالایشگاه شامل پالایش نفت تهران، پالایش نفت شیراز، پالایش نفت کرمانشاه، پالایش نفت آبادان و پالایش نفت شازند اراک از طریق بورس واگذار شوند که از میان شرکتهای پتروشیمی نه تنها هیچ شرکتی به تالار شیشهای راه نیافت، بلکه سازمان خصوصیسازی و شرکت ملی صنایع پتروشیمی تاکنون بر نحوه عرضه این شرکتها بهصورت هلدینگی یا غیرهلدینگی به توافق نرسیدهاند.
از میان پالایشگاههایی هم که قرار بود در تابستان واگذار شوند تنها 5درصد از سهام پالایشگاه اصفهان در 9 تیرماه واگذار شده که البته عرضه پالایشگاه اصفهان جزء برنامههای سازمان خصوصی در 3ماه اول سال بود.