همشهری آنلاین _ سارا جعفرزاده: «معصومه صابر» و «مریم صابر» خواهران نقاش و خطاط محله افسریه هستند که در خانواده هنری رشد کردهاند. آنها این روزها در کنار تدریس هنر و انجام کارهای هنری، فعالیتهای عام المنفعه متعددی را هم انجام میدهند. در حال حاضر این دو خواهر هنرمند در سرای محله افسریه شمالی مشغول تدریس نقاشی و خطاطی هستند. سری به این مرکز فرهنگی و آموزشی زدیم و در یکی از کلاسهای دو خواهر هنرمند حاضر شدیم. معصومه خواهر بزرگتر است و سابقه ۱۲ سال تدریس در رشته نقاشی، کسب مقام برتر جشنواره شمسه و برگزاری نمایشگاههای مختلف نقاشی را در کارنامه خود دارد و در حال حاضر مدرس حرفهای نقاشی است. او در نقاشیهایش از آسمان و حالتهای مختلف خورشید و ابرها الهام میگیرد. معصومه همچنین سه مجموعه شعر دارد که آن را به پاپ رسانده و در زمینه دوبله هم فعالیت میکند. مریم هم که خواهر کوچکتر است در رشتههای مختلف نقاشی از جمله کاریکاتور توانسته در جشنواره شمسه مقام برتر را کسب کند و حدود ۵ سال است بهصورت حرفهای نقاشی میکشد.
هنر برای خواهران صابر از زمانیکه خردسال بودند آغاز شده است؛ معصومه که خواهر بزرگتر است میگوید از ۲۰ سال پیش با هنر عجین شده است: «علاقه من به هنر از همان کودکی یعنی حدود ۴ سالگی شکل گرفت و از همان زمان و نقاشیهای ابتدایی کودکانه کارم را آغاز کردم. هر منظرهای را که میدیدم نقاشی میکردم و در دوران دبیرستان در مسابقات مختلف نقاشی شرکت کردم و متوجه شدم استعداد نقاشی دارم. ولی تا آن زمان در هیچ کلاسی بهصورت تخصصی شرکت نکردم. بعد از گرفتن دیپلم به کلاسهای نقاشی رفتم و از سیاه قلم شروع کردم و در شاخههای مختلف نقاش و خطاطی از جمله طراحی، رنگ روغن، نقاشیخط، خطاطی، نقاشی با مداد رنگی، خط تحریری با خودکار کار کردم و موفق به اخذ مدرک نقاشی و خوشنویسی شدم و در حال حاضر ۲۰ سال است که زندگی من با هنر عجین شده و ۱۲ سال است نقاشی تدریس میکنم.»
- ظرفیتهای هنری در محله محدود است
یکی از مشکلاتی که در برخی مناطق جنوبی شهر دیده میشود، نبود ظرفیتهای مختلف هنری برای استعدادهای محله است. معصومه اعتقاد دارد استعدادهای بسیاری در محله افسریه ساکن هستند: «به نظر شخصی من استعدادهای بسیاری در تمامی ردههای سنی از کودک و خردسال گرفته تا بزرگسال در محله افسریه وجود دارند و هر کدامشان میتوانند در صورت پرو بال دادن به استعدادشان در آینده خوش بدرخشند اما متأسفانه امکانات آموزشی در زمینه هنر در محله افسریه محدود است. در حال حاضر هم برای جبران این محدودیت، اهالی فقط از ظرفیت سرای محله میتوانند استفاده کنند چون آموزشگاههای هنری خصوصی هزینه بسیار زیادی دارند و همه خانوادهها توان تأمین این هزینهها را ندارند. از طرفی در این میان، فقط برخی از خانوادهها برای استعداد و هنر فرزندشان ارزش قائل هستند برخی هم به هنر پر و بالی نمیدهند. اما بهصورت کلی امکانات هنری در محله افسریه محدود است و در این زمینه نیاز است که افراد و ارگانهای مسئول از جمله آموزش وپرورش و شهرداری بیشتر توجه داشته باشند.»
- آموزش به دانشآموزان آسیب دیده
یکی از اقداماتی که خواهران صابر بهصورت جدی آن را دنبال میکنند، تدریس نقاشی و خطاطی به دانشآموزان نیازمند از جمله دانشآموزان بیسرپرست و حتی کودکانکار است. معصومه چندان تمایل ندارد در این زمینه صحبتی به میان بیاورد و به اصرار ما در اینباره میگوید: «شخصاً معتقدم باید بخشی از هنرم را به افرادی که به هر دلیلی آسیب دیده هستند و امکان یادگیری هنر را ندارند آموزش و ارائه بدهم. البته صرفنظر بخشی از این هنر که من از آن کسب درآمد میکنم.
در ساعاتی که مشغله کاریام کم است پذیرای کودکانکار و دانشآموزان بیسرپرست هستم و بهصورت رایگان به این افراد تدریس میکنم. همچنین در حال حاضر برای دختران بیسرپرستی که در یکی از مراکز حمایتی در افسریه نگهداری میشوند برنامهای دارم که در حال اجراست. به نظر من باید بیمنت هنر خود را در اختیار این افراد بگذاریم و معتقدم خداوند ناظر کار ماست و من از نتیجه کار بسیار راضی هستم.» مریم هم خواهر بزرگ ترش را در مسیر فعالیتهای عامالمنفعه همراهی میکند. او در اینباره میگوید: «همیشه به این موضوع فکر میکنم که باید خواهرم را در مسیر ارائه هنر و آموزش بیمنت همراهی کنم. هر چند در حد خواهرم حرفهای نیستم اما در حد خودم میتوانم به بچههای محله که توان شرکت در کلاسهای هنری را ندارند، نقاشی آموزش بدهم.»
- برای نخستین بار نقاشی کشیدم
کم نیستند استعدادهای هنری که به دلیل شرایط موجود خانوادگی هرگز استعدادشان شناسایی نمیشود و همچنان در انزوا قرار میگیرند. اما هستند افرادی مانند خواهران صابر که ذکات هنرشان را با آموزش به افراد آسیب دیده میپردازند. مژده که تمایل ندارد نام خانوادگی خود را بیان کند، یکی از دانشآموزان بیسرپرستی است که برای نخستین بار بعد از آموزشهای «مریم صابر» مداد رنگی به دست گرفته و شروع به نقاشی کرده است. او در اینباره میگوید: «به پیشنهاد خانم صابر به سرای محله آمدم و سر کلاسهایش نشستم. بعد از مدتی توانستم برای نخستین بار یک نقاشی را خودم به تنهایی بکشم. همیشه در حسرت این بودم که بتوانم یک نقاشی را بدون کمک دیگران بکشم. دوست دارم در نقاشی حرفهای شوم و روزی چهره مریم را که دستم را در نقاشی گرفت بکشم. من به دلیل شرایط خانوادگی با خانوادهام زندگی نمیکنم و زمانیکه دلم از همه جا میگیرد نقاشی میکشم. کم نیستند دانشآموزانی مانند من که به دنبال یک راهنما، یک ناجی و انگیزه مانند صابری هستند تا بتوانند از شرایط و لحظههای سختی که دارند بیرون بیاییند.»
- میتوانیم دیوارها را زیبا کنیم
یکی از اقدامات شهرداری در سال گذشته استفاده از رنگ در شهر بود که در نقاط مختلف پایتخت این طرح اجرا شد. در محلههای مختلف جنوب شهر هم که قدم میزنیم در برخی نقاط نقش رنگ بر دیوارهای محله دیده میشود. با این حال، رنگ غالب در بسیاری از دیوارها که به چشم میخورد سفید و خاکستری است. مریم که خواهر کوچکتر و ۵ سال است بهصورت حرفهای نقاشی میکند، بهعنوان یک هنرمند محلی در زمینه نقاشی و طراحی دیوارنگارهای محله اعلام آمادگی میکند و میگوید: «در محله افسریه بیشتر دیوارها خاکستری است و با ردن شدن از مقابل آنها حس خوشایندی را تجربه نمیکنیم. بهعنوان عضوی از جامعه هنرمندان دوست دارم همراه خواهرم به طراحی و نقاشی بر روی دیوارهای محله خود مشغول شویم. البته خواهرم در این زمینه طر حهایی را به شهرداری ارائه داده که پذیرفته شدند اما بنا به دلایلی کار به مرحله اجرا نرسیده است.»
- اطلاعات فوری
نام: مریم صابر
زمینههای فعالیت: نقاشی، خطاط، شعر و دوبله
سابقه کار: ۲۰ سال تجربه هنری و ۱۰ سال سابقه تدریس دارد
محل سکونت: محله افسریه
***
نام: معصومه صابر
زمینه فعالیت: نقاشی
سابقه کار: ۵ سال
محل سکونت: محله افسریه
نظر شما