دعای روز بیست و هشتم رمضان

خدایا! بهره مرا در این ماه از مستحبات زیاد کن
و به درخواستِ نیازها، مرا گرامی دار
و از میـان وسیله‌ها، وسیله‌ای که مرا به سویت سوق دهد، در اختیارم قرار ده،
ای آن‌که اصرار و پافشاریِ اصرارکنندگان سرگرمش نسازد.

در بخش اول دعای روز بیست و هشتم، وفور بهره از نوافل را از خداوند مسئلت می‌کنیم. نوافل جمع نافله به معنای غنیمت و زیادت است؛ لذا به نمازهای مستحبی نافله می‌گویند چون اضافه بر نمازهای واجب است.

در قرآن کریم نیز خداوند متعال تهجد و نماز شب را تنها بر رسول خداص واجب کرده که تکلیفی بیش از تکلیف دیگران است و آن را نافله نامیده است.

دین مبین اسلام در برنامه عملی خود که به منظور رشد و تعالی بندگان خدا طراحی کرده و با بینشی فراتر از دنیا، هم مصلحت دنیوی و هم مصلحت اخروی آنان را در نظر گرفته، علاوه بر واجبات که انجام آن‌ها موجب قرب خداوند و ترک آن‌ها مستوجب عذاب است، عبادات مستحبی را نیز قرار داده که انجام آن‌ها با پاداشی بزرگ همراه است و ترک آن‌ها مؤاخذه و عقاب ندارد.

بنابر این تشریع نوافل لطفی است از جانب پروردگار که هر چقدر بندگان شیفته ثواب اخروی و طالب مقامات معنوی باشند، راه را بر آنان گشوده است.

قرآن کریم و اهل بیتع فضیلت‌ها و آثار دنیوی و اخروی بسیاری برای نوافل به ویژه نماز شب ذکر کرده اند؛ از جمله این که قرآن کریم در ادامه آیه 79 سوره اسراء، مقام محمود را که مقامی عظیم است، در اثر نماز و تهجد شبانه به رسول گرامیش وعده کرده و فرموده است: «عَسی‏ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً».

قبولی دعا و برآورده شدن حاجات توسط خداوند، قطعا موجب اکرام بنده مؤمن است؛ لذا در بخش دوم از دعای شریف، اکرام خداوندی را از راه برآوردن خواسته طلب می‌کنیم و در این روز یکی از خواسته‌های مهم ما توفیق انجام نوافل است، پس اگر خداوند متعال به ما توفیق انجام نوافل را بیش از پیش عنایت فرماید، در واقع منت و اکرامی است از سوی او.

وسیله

وسایلی که انسان را به سوی خداوند می‌کشاند، کم نیست، لکن بدیهی است که همه وسایل از یک میزان اهمیت و قوت برخوردار نیستند و طبعا به یک اندازه انسان را به خدا نزدیک نمی‌کنند.

و از آن جا که شوق دیدار محبوب لحظه ای محب را به حال خود رها نمی‌کند و او را وادار می‌کند که هر چه زودتر و بهتر به وصال محبوبش نائل شود، لذا دلداده خداوند نیز به دنبال وسیله ای می‌گردد که او را به بهترین وجه به قرب خدا برساند.

لذا در این دعای شریف از خداوند متعال می‌خواهیم که در بین وسایل، آن وسیله ای را که با توسل بدان راه به سوی پروردگار نزدیک می‌شود، به ما معرفی و توسل بدان را توفیق دهد.