نمایش عمومی «یک چهارشنبه» هم به همین سرنوشت دچار شد. یک تهدید تلفنی ناشناس باعث شد تا 2 سینمای شهر بمبئی نمایش عمومی فیلم را متوقف کنند. تماشاگران فیلم وحشتزده سالنهای نمایش فیلم را خالی کردند و تحقیقات پلیس نشان داد بمبی در داخل سالنها وجود ندارد. اما این خبر باعث ناامنشدن سالنهای سینما شد. قصه اکثر فیلمهای هندی که در ارتباط با مسائل تروریستی ساخته میشود در بمبئی رخ میدهد؛ شهری پرجمعیت که مرکز سینمایی هند یعنی بالیوود در آنجا قرار دارد و طی چند سال اخیر شاهد شدیدترین حملات تروریستی بوده است.
بدترین آنها بمبگذاری سال 2006 در ایستگاه راهآهن بود که 187 کشته برجای گذاشت. قصه فیلم «یک چهارشنبه» بهکارگردانی نیراج پاندی هم در ارتباط با همین موضوع است و زندگی مردم شهر بمبئی را در عرض 4ساعت در یک بعدازظهر روز چهارشنبه بهنمایش میگذارد. بخش اعظم قصه در یک اداره پلیس اتفاق میافتد. پاندی میگوید: «ما تحقیق سخت و ویژهای درارتباط با نوع کار نیروهای ویژه پلیس کردیم و بازیگران ما برای ایفای بهتر نقش، مدتی در اداره پلیس تعلیم و آموزش دیدند.» با آنکه قصه فیلم ارجاعاتی مستقیم و غیرمستقیم به بمبگذاری ایستگاه راهآهن است، ولی پاندی میگوید: کلیت فیلم دراینباره نیست و بمبگذاریها را به صورت عمومی مدنظر دارد.
در خود فیلم هم هیچ استفادهای از فیلمهای خبری مستند مربوط به این حادثه نشده است. فیلم که با هزینهای 800 هزار دلاری (35 میلیون روپیه) تهیه شده، شبیه محصولات عام سینمای بالیوود نیست و بیشتر لحن واقعگرا و غیررؤیاپردازانه دارد. نمایش عمومی فیلم با استقبال خوب تماشاگران قشر متوسط روبهرو شده است. مضمون جنجالبرانگیز
هربار که فیلمی درباره فعالیتهای تروریستی در هند اکران عمومی میشود، سینماهای این کشور (بهویژه در بمبئی) تهدید به بمبگذاری میشوند. نمایش عمومی «یک چهارشنبه» هم به همین سرنوشت دچار شد. یک تهدید تلفنی ناشناس باعث شد تا 2 سینمای شهر بمبئی نمایش عمومی فیلم را متوقف کنند.
تماشاگران فیلم وحشتزده سالنهای نمایش فیلم را خالی کردند و تحقیقات پلیس نشان داد بمبی در داخل سالنها وجود ندارد. اما این خبر باعث ناامنشدن سالنهای سینما شد. قصه اکثر فیلمهای هندی که در ارتباط با مسائل تروریستی ساخته میشود در بمبئی رخ میدهد؛ شهری پرجمعیت که مرکز سینمایی هند یعنی بالیوود در آنجا قرار دارد و طی چند سال اخیر شاهد شدیدترین حملات تروریستی بوده است.
بدترین آنها بمبگذاری سال 2006 در ایستگاه راهآهن بود که 187 کشته برجای گذاشت. قصه فیلم «یک چهارشنبه» بهکارگردانی نیراج پاندی هم در ارتباط با همین موضوع است و زندگی مردم شهر بمبئی را در عرض 4ساعت در یک بعدازظهر روز چهارشنبه بهنمایش میگذارد. بخش اعظم قصه در یک اداره پلیس اتفاق میافتد. پاندی میگوید: «ما تحقیق سخت و ویژهای درارتباط با نوع کار نیروهای ویژه پلیس کردیم و بازیگران ما برای ایفای بهتر نقش، مدتی در اداره پلیس تعلیم و آموزش دیدند.» با آنکه قصه فیلم ارجاعاتی مستقیم و غیرمستقیم به بمبگذاری ایستگاه راهآهن است، ولی پاندی میگوید: کلیت فیلم دراینباره نیست و بمبگذاریها را به صورت عمومی مدنظر دارد.
در خود فیلم هم هیچ استفادهای از فیلمهای خبری مستند مربوط به این حادثه نشده است. فیلم که با هزینهای 800 هزار دلاری (35 میلیون روپیه) تهیه شده، شبیه محصولات عام سینمای بالیوود نیست و بیشتر لحن واقعگرا و غیررؤیاپردازانه دارد. نمایش عمومی فیلم با استقبال خوب تماشاگران قشر متوسط روبهرو شده است.