به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس‌دیلی، «گوانگیو بائو» از دپارتمان مهندسی مکانیک دانشگاه مک‌گیل در این باره می‌گوید: «افرادی که از بیماری‌های قلبی بهبود می‌یابند، اغلب با یک سفر طولانی و دشوار روبرو می‌شوند. بهبود، چالش برانگیز است، زیرا بافت‌ها باید در طول ضربان قلب در حال حرکت مداوم باشند. همین امر در مورد تارهای صوتی نیز صدق می‌کند. تاکنون هیچ ماده تزریقی قوی برای این کار وجود نداشته است.»
یک تیم به رهبری پروفسور «لوک مونگئو» و دستیار پروفسور «جیانیو لی» یک هیدروژل تزریقی جدید برای ترمیم زخم ایجاد کرده‌اند. هیدروژل نوعی ماده زیستی است که فضا را برای زندگی و رشد سلول‌ها فراهم می‌کند. هنگامی که این ماده زیستی به بدن تزریق می‌شود، ساختار متخلخل و پایداری را تشکیل داده که به سلول‌های زنده اجازه رشد یا عبور برای ترمیم اندام‌های آسیب دیده را می‌دهد.
بائو می‌گوید: «نتایج امیدوارکننده است و ما امیدواریم که روزی از هیدروژل جدید به‌عنوان ایمپلنت برای بازگرداندن صدای افرادی که تارهای صوتی‌شان آسیب دیده، استفاده شود.»
دانشمندان دوام هیدروژل خود را در دستگاهی که برای شبیه‌سازی بیومکانیک شدید تارهای صوتی انسان ساخته بودند، آزمایش کردند. با ارتعاش ۱۲۰ بار در ثانیه برای بیش از ۶ میلیون چرخه، ماده زیستی جدید دست نخورده باقی ماند؛ در حالی که سایر هیدروژل‌های استاندارد شکسته شدند و دیگر قادر به مقابله با فشار بار نبودند.
بائو در این باره نیز گفت: «ما بسیار هیجان‌زده بودیم که در آزمایش خود شاهد عملکرد عالی آن بودیم. قبل از کار ما، هیچ هیدروژل تزریقی همزمان دارای تخلخل بالا نبود. برای حل این مشکل، یک پلیمر تشکیل‌دهنده منافذ را به فرمول خود اضافه کردیم.»
دانشمندان می‌گویند این نوآوری راه‌های جدیدی را برای کاربردهای دیگر مانند دارورسانی، مهندسی بافت و ایجاد بافت‌های مدل برای آزمایش دارو باز می‌کند. این تیم حتی به دنبال استفاده از فناوری هیدروژل برای ایجاد ریه برای آزمایش داروهای کووید-۱۹ نیز است.
نظر شما