به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، کارشناسان فضایی میگویند ابزارهای پیشرفته در حال توسعه سریع هستند و این به معنی آن است که بسیاری از مشاهدات عجیب و غریب که همچنان یک رمز و راز باقی ماندهاند، ممکن است در نهایت شناسایی شوند.
استفاده گسترده از تلفنهای هوشمند منجر به افزایش روزافزون گزارشهای مربوط به اشیاء ناشناس شده است.
سال گذشته، جو بایدن، رئیسجمهوری ایالات متحده، قانونی را در خصوص یوفوها امضا کرد که بهعنوان بخشی از یک بسته هزینههای دفاعی چند میلیارد دلاری، برخوردهای عجیب و غریب را بررسی میکند.
مارک رودگیر، مدیر علمی مرکز مطالعات بشقاب پرنده در شیکاگو گفت: «تلاش برای شناسایی، ردیابی و اندازهگیری پدیده بشقاب پرنده در میدان و در زمان واقعی، اخیرا وارد مرحله جدیدی شده است. فناوری در این خصوص توسعه داشته و ابزارهای نرمافزاری بهبود یافتهاند. همچنین علاقه فعلی به بشقاب پرندهها متخصصان جدید و واجد شرایط را جذب کرده است.»
او ادامه داد: «در حالی که نمیتوان پیشبینی کرد که چقدر زود به دانش جدید و اساسی در مورد پدیدههای هوایی ناشناس یا اشیاء پرنده ناشناس دست خواهیم یافت، اما من معتقدم که این تلاشها به احتمال زیاد موفق خواهند شد و تحقیقات یوفوها را بر اساس پایه جدیدی از دادههای فیزیکی قابل اعتماد خواهد کرد. و در نتیجه، ما حتی شواهد بیشتری خواهیم داشت که آیا پدیده بشقاب پرنده واقعی است و میتوان آن را به صورت علمی مورد مطالعه قرار داد، یا خیر.»
یک گروه از کارشناسان در حال حاضر با تلاش برای یافتن فناوری پیشرفتهای که بیگانگان ممکن است در سفر از خود بهجا بگذارند، این تلاش را مدیریت میکنند.
بیش از ۱۰۰ دانشمند، بخشی از پروژه گالیله، در حال حاضر در حال ساخت تلسکوپی هستند که کل آسمان را بررسی کرده و اجرام مرموز را ثبت میکند. آنها امیدوارند تا بهار آن را بر روی پشت بام گروه نجوم دانشگاه هاروارد راهاندازی کنند.
پروفسور آوی لئوب که یک ستارهشناس است، میگوید: «این سیستم ویدیو و صوت پیوسته از کل آسمان را در باندهای مرئی، مادون قرمز و رادیویی و همچنین اشیاء مورد علاقه را ردیابی خواهد کرد.»
الگوریتمهای هوش مصنوعی پرندگان را از هواپیماهای بدون سرنشین، هواپیما یا چیزهای دیگر متمایز میکند. اما برخی دیگر بر این باورند که سال ۲۰۲۲ برای یافتن موجودات فرازمینی کلیدی خواهد بود، زیرا ممکن است سالی باشد که گروههای مختلف با هم جمع میشوند. اگرچه همه متقاعد نشدهاند که این بهترین راه است.
بیشتر بخوانید:
پروفسور کوین کنات، از دانشگاه آلبانی، توضیح داد: «این واقعیت که ما در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد یوفوها میدانیم نشان میدهد که اگر گروهها بهطور مستقل کار کنند، تجهیزات و روشهای مختلف را امتحان و در مکانهای مختلف تماشا کنند، پتانسیل کشف بیشتر است.»
همانطور که در مورد نحوه مشاهده و مطالعه بهترین یوفوها بیشتر میآموزیم، ارتباط بین گروهها که با اشتراکگذاری دادهها و انتشار نتایج تسهیل میشود، به طور کلی منجر به بهبود کار خواهد شد.
نظر شما