به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وب‌ام‌دی گرچه آنتی‌بیوتیک‌ها یک وسیله عمده مقابله با عفونت‌های باکتریایی هستند، همچنین می‌توانند باکتری‌های مفید روده را از بین ببرند و باعث اسهال، التهاب و عفونت‌های وخیمی مانند عفونت با باکتری «کلستریدیوم دیفیسیل» شود. مصرف گسترده آنتی‌بیوتیک‌ها همچنین با انتشار میکروب‌های مقاوم در سراسر جهان همراهی دارد. برخی از پزشکان «پروبیوتیک‌ها» را برای حل این مشکل تجویز می‌کنند، اما آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند بر پروبیوتیک‌ها هم اثر بگذارند.
این پژوهشگران می‌گویند میکروب‌های روده به صورت مجموعه‌ای کاملا متنوع درمی‌آیند که کارکردهای مهمی را در بدن شما ایجاد می‌کند.
مشکل هنگامی آغاز می‌شود که مداخلاتی مانند تجویز داروها یا رژیم‌های خاص بر ترکیب این مجموعه میکروب‌های مفید یا «میکروبیوم» اثر می‌گذارند و وضعیتی تغییریافته ایجاد می‌کنند که «دیس‌بیوزیس» (dysbiosis) در این وضعیت برخی از گروه‌های میکروبی ناپدید می‌شوند و فعالیت متابولیکی برخی دیگر افزایش پیدا می‌کند. این عدم تعادل ممکن است به مشکلات پزشکی گوناگونی منجر شود.
این پژوهشگران معتقدند که با استفاده از یک «درمان زیستی زنده» یعنی یک سویه باکتری مهندسی‌شده ممکن است بتوان راه حل دیگری پیدا کرد. آنها سویه‌ای از باکتری «لاکتوکوکوس لاکتیس» را که خوردن آن برای انسان‌ها بی‌خطر است و اغلب در تولید پنیر استفاده می‌شود، برای وارد کردن آنزیمی به بدن استفاده کردند که می‌تواند آنتی‌بیوتیک‌های از نوع بتا لاکتام را تجزیه کند.
بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌هایی که به طور گسترده تجویز می‌شوند، از جمله پنی‌سیلین، آمپی‌سیلین و آموکسی‌سیلین از نوع بتالاکتام هستند.
این پژوهشگران با استفاده از ویرایش ژنی در چگونگی ساختن این آنزیم بوسیله این سویه تغییراتی ایجاد کردند تا مانع از انتقال این توانایی به باکتری‌های دیگر شوند. به عبارت دیگر، این درمان جدید اثرات زیانبار این نوع آنتی‌بیوتیک‌ها را کاهش می‌دهد و در عین حال به آنها اجازه می‌دهد بر ضد عفونت‌ها موثر واقع شوند.
در بررسی که این پژوهشگران در موش‌ها انجام دادند، دریافتند که این باکتری مهندسی‌شده «به طور قابل‌توجهی» آسیب ناشی از آنتی‌بیوتیک آمپی‌سلین را کاهش می‌دهد و میکروب‌های مفید روده پس از سه روز از مصرف آنتی‌بیوتیک بازیابی می‌شوند. این سویه باکتری مهندسی‌شده همچنین باعث شد که ژن‌های مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک با احتمال کمتری در میکروبیوم روده وجود داشته باشند و مانع از دست رفتن میکروب‌هایی شد که با باکتری زیانبار «کلستریدیوم دیفسیل» مبارزه می‌کنند. برعکس، موش‌هایی که فقط آنتی‌بیوتیک دریافت کرده بودند، به مقدار بسیار بیشتری میکروب‌های مفید روده را از دست دادند و میزان‌های بالاتری «کلستریدیوم دیفسیل» در روده داشتند.
این گروه پژوهشگران اکنون بر روی گونه‌ای از این درمان کار می‌کنند که می‌توان آن را در انسان‌هایی که در معرض خطر بالای دچار شدن به بیماری‌های ناشی از «دیس‌بیوزیس روده» به علت مصرف آنتی‌بیوتیک هستند، به کار برد. در نهایت، آنها امیدوارند که این درمان را بتوان برای هر کسی به کار برد که برای عفونت‌های باکتریایی آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کند
نظر شما