این ویروس پس از ورود به بدن انسان در درون سلول‌هایی که اکثراً نقش دفاعی در مقابل بیماری‌ها را دارند، نفوذ کرده و در درون آنها رشد می‌کند و در نهایت این سلول‌ها را می‌کشد. مهم‌ترین این سلول ها که T4 نام دارد، نقش بسیار اساسی در جلوگیری و مقابله با عفونت‌ها و بیماری‌ها ایفا می‌کند. با از بین رفتن این سلول‌ها (به خصوص T4) و کاهش آنها در بدن، به تدریج فرد مبتلا در معرض انواع بیماری‌های عفونی یا سایر بیماری‌ها قرار می‌گیرد. فرد ممکن است به راحتی و به دفعه های زیاد دچار سرماخوردگی یا عفونت‌های دیگر شود و یا در معرض انواع سرطان‌ها قرار بگیرد. هر انسانی در طول زندگی خود با عفونت‌ها و همچنین سلول‌هایی در بدن مواجه می‌شود که می‌توانند به سرطان تبدیل شوند، ولی در انسان سیستمی وجود دارد که به آن سیستم ایمنی گفته می‌شود. این سیستم در حقیقت مانند ارتش یا پلیس از بدن انسان دفاع کرده و آن را ایمن نگه می‌دارد. ویروس اچ.آی .وی با تخریب سیستم ایمنی در حقیقت توانایی دفاعی بدن را از بین می‌برد و زمینه حمله دشمنان بدن از جمله عفونت‌ها یا بیماری‌های دیگر را فراهم می‌کند. این ویروس از راه های مختلف می‌تواند وارد بدن شود. گاهی از بدن فرد مبتلا به فرد سالم از طریق تماس مستقیم خون یا مایعات درونی بدن دو نفر به یکدیگر منتقل می‌شود. ممکن است این انتقال در زمان تماس جنسی، انتقال خون، مصرف سرنگ مشترک یا از طریق مادر به فرزند در زمان حاملگی، تولد نوزاد یا شیردهی منتقل شود.
ایدز هم اکنون یک مشکل جهانی است. در سال 2007، حدود 32 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا بودند و بیش از 2 میلیون نفر، که حدود 300 هزار نفر از آنها کودک بودند در اثر ایدز جان دادند. اکثر این مرگ‌ومیرها در نقاط محروم جهان بوده است. هم‌اکنون در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران برای درمان این بیماری تلاش‌های فراوانی صورت می‌گیرد.
متأسفانه ممکن است این بیماری، در اوایل به صورت سرماخوردگی‌های مکرر و نه چندان جدی اتفاق بیفتد و در طول سال‌های نسبتاً زیادی بیمار علامت های خیلی مشخصی نداشته باشد. همین مسئله خطر این بیماری را افزایش می‌دهد، زیرا در طول این مدت ممکن است افراد زیادی از طریق انتقال جنسی یا اعمال خطرناک دیگری همچون استفاده از مواد مخدر با سرنگ مشترک، دچار این بیماری شوند. همان‌طور که قبلاً نیز گفته شد ممکن است بسیاری از این بیماران بدون انجام کاری دچار ایدز شوند، مثال ساده آن فرزندان بی‌گناه مادران مبتلا به این بیماری است که از طریق مادرشان در زمان حاملگی، زایمان یا شیردادن مبتلا می‌شوند. هم‌اکنون داروهای ضد ویروس فراوانی برای مقابله با بیماری ایذر در جهان وجود دارد که باعث می‌شوند بیماری رشد آهسته‌‌تری داشته باشد. تلاش برای رسیدن به درمان کامل از جمله کشف واکسن در نقاط مختلف ادامه دارد. باید به خاطر داشت که ایدز در بسیاری از موارد یک بیماری قابل پیشگیری است. با آموزش‌های لازم و پرهیز از اعمال پرخطر و زیانباری چون استفاده از مواد مخدر می‌توان تا حدود زیادی با این بیماری مقابله کرد.
