ژولیا مارتون لوفوغ، از سال 2008 میلادی به‌عنوان سالی پر از چالش‌های زیستی – اجتماعی و اقتصادی برای کل جهان یاد کرد و گفت: سال گذشته میلادی، مسئله بحران اقتصادی که تقریبا سراسر جهان را با خود درگیر کرد، بر محیط زیست کشورها نیز تاثیر مخربی گذاشت.
وی افزود: بر اثر بروز بحران اقتصادی که اکثر کشورهای جهان را درگیر کرد، دولت‌ها از یک سو، برای ادامه بقای خود و ملت شان از منابع طبیعی استفاده کردند و روز به روز بر گرمای زمین افزودند و ازسوی دیگر، منابع طبیعی و مراتع و جنگل‌ها را رو به نابودی کشاندند.
واکنش کارشناسان در این باره
دکتر المیرا ایلیاتی، کارشناس توسعه پایدار در این باره به خبرنگار ما گفت: اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، یک مرجع معتبر و رسمی بین‌المللی است که به‌طور معمول آرا و نظرات آن در سراسر جهان پذیرفته می‌شود.
قطعا می‌توان شاهد بود در سال جدید میلادی، نگاه دولت‌های جهان به موضوع حفاظت و طبیعت جدی‌تر بوده و رسانه‌های بین‌المللی نیز در این باره تمرکز بیشتری داشته باشند.
وی در باره تاثیر احتمالی این نامگذاری در ایران اظهار داشت: تجربه‌های قبلی نشان داده است چندان نمی‌توان در این باره امیدوار بود. 3 سال پیش به‌عنوان سال جهانی مبارزه با بیابان‌زایی اعلام شده بود اما با آنکه کشور ما یکی از خطرپذیرترین کشورها در برابر این پدیده است، سازمان حفاظت محیط زیست و متولی مستقیم موضوع یعنی وزارت جهاد کشاورزی و سازمان جنگل‌ها و مراتع حتی در حد انتشار یک اطلاعیه هم در این باره واکنش نشان ندادند.
دکتر بهروز دهزاد، استاد دانشگاه شهید بهشتی‌نیز در گفت‌وگو با همشهری، نامگذاری سال 2009 را تحت این عنوان، یک هشدار دانست و گفت: این نشان می‌دهد که هشدارهای کارشناسان طی 3 الی 4 دهه اخیر مبنی بر اینکه خطراتی زمین را تهدید می‌کند، درحال ظاهر شدن است و ناگزیر باید آن را جدی تلقی کرد.
این اکولوژیست تصریح کرد: بزرگ‌ترین خطری که زمین را تهدید می‌کند گرم شدن زمین و تشکیل لایه اسید کربنیک است که مانع فرار گرما از سطح زمین می‌شود.
این لایه در آغاز پیدایش زمین وجود داشت، اما تحت فشار اکسیژن برای همیشه در زمین مدفون و زمین از شر این هیولا راحت شد و گیاهانی که تحت فشار این لایه در زمین مدفون شده بودند، تبدیل به نفت‌وگاز شدند؛
ولی با کشف نفت، این غول خفته دوباره از زیر زمین بیرون کشیده شد و در حال حاضر با مصرف بی‌حساب این انرژی، وضعیت به سمتی پیش می‌رود که زمین دوباره به شرایط قبل از حیات باز می‌گردد به همین دلیل است که اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت امسال را با این احساس خطر شدید، سال« زمین در خطر» نامگذاری کرده است.
دهزاد افزود: اکنون بسیاری از کشورهای توسعه یافته عمق خطر را دریافته‌اند و در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی و سیاسی‌شان معیارهای زیست محیطی را لحاظ می‌کنند ؛
نگرانی بیشتر از سوی کشورهایی است که عمده منابع‌شان منابع طبیعی است و برای ادامه حیات اقتصادی خود به شدت از این منابع استفاده می‌کنند، منابعی که استفاده از آنها در جهت هر چه به خطر انداختن زمین است ،باید برای این کشورها فکری کرد؛ چرا که به همان میزانی که کشورهای توسعه یافته در این تکاپوی جهانی سهم دارند کشورهای در حال توسعه هم باید سهم داشته باشند.
این استاد دانشگاه در پایان خاطر نشان کرد: متأسفانه کشور ما در رده نخست کشورهایی است که به شدت از منابع طبیعی بهره برداری می‌کند. این مصرف بی‌رویه انرژی که در کشور معمول است بلایی است که باید با برنامه ریزی‌های علمی و دقیق کنترل و جایگزین شود.
این گزارش می‌افزاید، در کنفرانس محیط زیست که اخیرا توسط اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت در بارسلونای اسپانیا برگزار شد، تاکید شد که تمامی کشورهای جهان اعم از «فقیر و غنی» و «توسعه یافته و در حال توسعه» باید برای نجات کره زمین، حیات وحش و محیط زیست تلاش کنند.
