همشهری آنلاین- بهاره خسروی :تهرانیها در سالهای نخست ورود برق چندان روی خوشی به اختراع آقای ادیسون نشان ندادند و آن را شیطانی میدانستند و میگفتند با اختراع جدید برکت و رونق از زندگی و کسب و کار میرود ،برای همین از فانوس و چراغهای نفتی و پیهسوز استفاده میکردند.حاج «محمدحسینامینالضرب» در این سفر بیش از ۵۰۰ تومان هزینه کرد تا دستگاههای تولید برق را وارد کشور کنند و خیلی زود جای کارخانه چراغگاز را در خیابان چراغ برق قدیم امیرکبیر فعلی را گرفت. این کارخانه ۴۰۰ کیلووات نیرو داشت و خیابان چراغبرق و اطرافش را روشن میکرد. برق این کارخانه برای نخستین بار وارد عمارت شاهی و خانههای اعیان و اشراف تهران شد.استقبال درباریان از این صنعت باعث شدتا امینالضرب از این سفر سود کلانی به جیب بزند.
قصه های خواندنی تهران در اینجا بخوانید
کارخانه عجیب حاج حسین امینالضرب
برق آمد و جمال پایتخت و عمارت شاهی روشن شد و دیگر از فانوس به دست گرفتن و رفت و آمد با ترس و تردید از حملههای غافلگیرکننده دزدان و بدخواهان خبری نبود، اما مردم عادی که زندگی ساده بیحاشیهای داشتند، به این پدیده نوظهور چه واکنشی نشان دادند؟ مرحوم «جعفر شهری» در کتاب «تهران قدیم» نوشته: «کارخانه امینالضرب از عجایب بود و تا سالها موجب حیرت و تماشای مردم شده بود. هر غروب به تماشایش میرفتند و مردم مدتها به شگفتیاش لب به دندان میگزیدند و «لاحول و...» میگفتند. تماشای نور لامپهایش تا ساعتها وقت مردم را پر میکرد و تنها فایدهای که از آن مترتب میشد نور خیابان اطراف عمارت شاهی بود.» در واقع مردم نسبت به برق ذهنیت روشنی نداشتند و برق را قسمتی از قدرت شیطان میدانستند و حاضر نبودند تا پای شیطان به خانهها و مغازههایشان باز شود. بسیاری از مغازهداران برای قطع نشدن رزق و روزی و برکت زندگیشان اصرار به روشن نگهداشتن فانوس در مغازهها داشتند و معتقد بودند که هیچ چراغی لازم نیست.
نظر شما