1- این نخستین بار نیست که از زمان بروز بحران اقتصادی، برخی مسئولان به‌ویژه مسئولان اقتصادی از نداشتن رابطه گسترده با اقتصاد جهانی و عوامل آن با این استدلال که کشور کمتر در مسیر آسیب‌های آن قرار می‌گیرد، ابراز خوشحالی کرده و به نوعی عملکرد ضعیف در برقراری تعامل گسترده با اقتصاد جهانی و محدودکردن اقتصاد کشور را توجیه می‌نمایند.
2- مهم‌ترین و آخرین خبر در مورد ایران و سازمان تجارت جهانی در حدود 4 سال پیش منتشر شد که ایران به عضویت ناظر این سازمان درآمد. از آن زمان تاکنون هیچ اتفاق بزرگی در روابط ایران و سازمان تجارت جهانی صورت نگرفته است.
3- هم‌اکنون 153 کشور عضو سازمان تجارت جهانی هستند و 30 کشور از جمله ایران، روسیه، افغانستان، عراق و یمن به‌عنوان عضو ناظر در انتظار ورود رسمی به این سازمان هستند.
4- این سؤال جای طرح دارد که مسئولان اقتصادی کدام یک از کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی از عضویت خود در این سازمان در شرایط بحران اقتصادی اخیر اظهار ناراحتی و پشیمانی کرده و خواستار تجدید نظر در عضویت خود شده‌اند.
5- مسئولان اقتصادی کشور و به‌ویژه رئیس‌کل بانک مرکزی باید به این سؤال نیز پاسخ گویند که در شرایط رونق اقتصادی، عدم‌عضویت ایران چه فرصت‌های اقتصادی را به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از اقتصاد کشورمان دور کرده است.
6- انتظار از مسئولان اقتصادی و به ویژه رئیس‌کل بانک مرکزی این است که حتی اگر عدم‌عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی به نفع اقتصاد کشور شده (که البته در این زمینه باید تامل کرد)، این موضوع را اعلام ننمایند؛
زیرا در شرایط عادی عضویت ایران دچار مشکل است حال با این اظهارات این روند کندتر و پرهزینه‌تر نیز خواهد شد.
