همشهری آنلاین -یکتا فراهانی: با توجه به اینکه همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندانشان بتوانند در انجام تکالیفشان موفق باشند و هیچ کم و کاستی متوجه آن‌ها نباشد گاهی کمک آن‌ها از سر مهر و خیر خواهی به گونه‌ای است که مانع از یادگیری و فهم عمیق کودک خواهد شد. گاهی اوقات کمک والدین می‌تواند شامل یک راهنمایی و برنامه ریزی برای انجام کارهایش باشد.
توجه داشته باشید در هیچ شرایطی قرار نیست خودتان به جای فرزندتان تکالیف مدرسه‌اش را انجام دهید. در واقع وقتی به جای او کارهایش را انجام می‌دهید کودک احساس مسوولیت نمی‌کند. همچنین در آینده هم همیشه به دنبال کسی خواهد بود که مسوولیت کارهای او رت برعهده بگیرد.
بررسی علت بی‌علاقگی کودک به انجام تکالیف
دکتر فرحناز کیان ارثی، روان‌شناس تربیتی و عضو انجمن روان شناسی کانادا در مورد کمک پدر و مادرها برای انجام تکالیف مدرسه‌شان می‌گوید: «گام نخست کمک والدین در انجام تکالیف مدرسه آن است که به قدر کافی به آن‌ها توجه داشته باشند و با علایق، خواسته‌ها و تمایلات آن‌ها آشنا باشند و نقاظ ضعف وقدرت‌شان را بشناسند.
بنابراین اگرکودک تمایلی به انجام تکالیفش ندارد، آن‌ها را درست و به موقع انجام نمی‌دهد ابتدا باید علت و ریشه آن‌ها باید بررسی شود. چون این موضوع می‌تواند عوامل و دلایل بالینی داشته باشد که والدین از آن بی‌خبرند. »
مشکل تمرکز - بیش فعالی تکانش گری
به گفته این روان‌شناس، اولین موردی که تأثیر جدی بر بی‌علاقه بودن کودکان به انجام تکالیفشان دارد مشکل تمرکز توجه و موضوع بیش‌فعالی آن‌هاست.
در واقع نقص تمرکز - بیش فعالی تکانش گری به صورت جدی بر ساماندهی تکالیف تحصیلی بچه‌ها تاثیرمی گذارد. یعنی این مشکل باعث می‌شود بچه‌ها دوست نداشته باشند تکالیف خود را انجام دهند. چون نشستن و تمرکز بر انجام دادن تکلیف برای آن‌ها کار سختی است. در واقع هر کاری که نیاز به اجرای یک برنا مه داشته باشد برای این کودکان سخت است.
یعنی حتی اگر به کمک والدین برنامه‌ریزی هم بکند اما اجرای آن به شدت متأثر از تمرکز و توجه است. خیلی از والدین نسبت به این موضوع ناآگاهند و فکر می‌کنند فرزندشان به دلیل تنبلی و بازیگوشی تکالیفش را انجام نمی‌دهد.
کلیشه‌ای قضاوت نکنید
کیان ارثی می‌گوید نکته خیلی مهم که والدین باید بدانند است که فرزندشان را با توجه به کلیشه‌های معروف قضاوت نکنند. یعنی نمی‌توان به سادگی کودکان را قضاوت کرد که به دلیل بازیگوشی یا تنبلی خوب درس نمی‌خوانند.
کودکانی که نقص توجه تمرکز دارند مهم‌ترین گروهی هستند که به صورت جدی در انجام دادن تکالیف خود مشکل دارند. اما نکته مهم آن است که این بچه‌ها در انجام کارهایی که برایشان جذاب است تمرکز دارند و آن‌ها را به خوبی انجام می‌دهند. اما در انجام کارهایی که نیازمند تمرکز و توجه است و برایشان جذاب نیست مشکل دارند.
نوجوانان افسرده خو و بی‌حوصله
به گفته این روان‌شناس، دسته دیگر دانش آموزان بچه‌هایی هستند که درگیر افسرده‌خویی و افسردگی هستند. در واقع بعضی از بچه‌ها به ویژه نوجوانان به صورت جدی درگیر افسرده‌خویی، خلق پایین، بی‌حوصلگی، بی‌علاقگی و عزت نفس پایین، کندی روانی -حرکتی و آسیب تمرکز هستند. این دانش آموزان هم به نوعی حوصله انجام تکلیف ندارند.
ناتوانایی‌های خاص وحمایت بیش ازاندازه
دکتر کیان ارثی می‌گوید بعضی بچه‌ها هم در خواندن، یادگیری ریاضی یا دیکته مشکل دارند. به این ترتیب این گروه هم برای انجام دادن تکالیف خود به صورت جدی مشکل دارند.
گروه دیگری از بچه‌هایی هم که نمی‌توانند به خوبی تکالیفشان را انجام دهند بچه‌هایی هستند که بیش ازاندازه مورد حمایت واقع شده‌اند. این‌ها اختلال خاصی ندارند ولی عادت کرده‌اند والدینشان همه کارهای آن‌ها از جمله آماده شدن برای رفتن به مدرسه تا انجام تکالیف آن‌ها را به عهده می‌گیرد.
مشکلات رفتاری
به گفته این روان‌شناس تربیتی، در واقع ما با کودکانی مواجه هستیم که مسوولیت‌های متناسب با سن خود را نمی‌پذیرند. این گروه در واقع یاد نگرفته‌اند مستقل و خود تنظیم باشند و خودشا ن کارهایشا ن را به درستی انجام بدهند. یعنی در واقع مشکلات رفتاری دارند و با انجام دادن تکالیف خود هم مشکل دارند.
ضمن آنکه ممکن است بعضی بچه‌ها چنین مشکلاتی را به طور همزمان داشته باشند. یعنی علاوه بر بیش فعالی، مشکل ناتوانی‌های یادگیری هم داشته باشند. چنین بچه‌هایی در سنین بالاتر حتی مستعد ترک تحصیل یا افت تحصیلی هم هستند که اغلب هم در پایه سوم یا چهارم تحصیلی خود را نشان می‌دهد.
هوش عملی به جای هوش تحصیلی
گروه دیگری از دانش‌آموزان هم هوش عملی بالاتری از هوش تحصیلی دارند. یعنی در کارهای عملی نتیجه بهتری از کارهای تحصیلی مانند خواندن، حفظ کردن با نوشتن دارند.
گاهی نیز بعضی بچه‌ها بدون اینکه درگیر مشکل خاصی باشند ممکن است از لحاظ هوشی، مستعد انجام کارهای عملی باشند. چنین دانش آموزانی از انجام تکالیف استقبال نمی‌کنند و اصلاً مدرسه را دوست ندارند. معمولاً چنین بچه‌هایی در دبیرستان خواهان رفتن به هنرستان هستند.
با توجه به نیاز کودک او را همراهی کنید
در مجموع والدین وقتی می‌بینند فرزندشان علاقه‌ای به درس خواندن ندارد باید ابتدا با توجه به مشکلی که دارد به او کمک کنند؛ نه اینکه به جای کودک تکالیفش را انجام دهند یا فقط او را سرزنش کنند که چرا درس نمی‌خواند و علاقه‌ای به تحصیل نشان نمی‌دهد. ضمن آنکه به هیچ وجه نباید او را با بچه‌های دیگر مقایسه کنند.
نظر شما