همشهری آنلاین - آتیشا شاه محمدی: او که معلول جسمی و حرکتی است، بیشتر عمرش را تا به امروز در ورزش گذرانده و ورزش را حلال مسائل میداند و از هر فرصتی برای راهنمایی و تشویق مردم به ورزش استفاده میکند. علی فخرآور جزء افرادی است که در نهایت گمنامی، انسان دوستی و معرفت خود را به دنیایش ثابت کرده است. او در این مصاحبه تمایلی ندارد تا از خودش تعریف کند و بیشتر دوست دارد که این گفتوگو پلی باشد برای خدمات بیشتر او به جانبازان و معلولان شهرش.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
۱۶ سالگی، شروع ورزش
علی فخرآور، شانزده ساله بودکه ورزش وزنهبرداری را بهصورت حرفهای شروع کرد و در سال ۱۳۸۰ قهرمان کشور شد. او طی سالیان در مسابقات جهانی دبی، مصر، یونان و مالزی صاحب مقامهای قهرمانی شد. او همچنان رشته باستانی را از سال ۱۳۸۵ آغاز و در کشورهای دبی، ترکیه و تاجیکستان قهرمان دنیا شد. فخرآور از سال ۱۳۷۰ صاحب یک کار خانه رنگکاری و نجاری بود که در سال ۱۳۸۲ آتش گرفت و از بین رفت. او ورشکست شد و شروع به فروش مکملهای ورزشی و پروتئین کرد. او از همان سال با تهیه یک تاکسی سمند، در فرودگاه امام خمینی(ره) مشغول به کار شد. در مورد کارش پرسیدم که آیا کار با تاکسی فرودگاه میتواند شغل خوبی باشد یا خیر. او پاسخ داد: «از آن جایی که با مسافران خارجی سر و کار داریم و هر کدام فرهنگ خودشان را دارند، میتواند شغل جالبی باشد. ولی یک راننده تاکسی به تعداد روزهایی که مشغول به کار است، درآمد دارد و هر تعداد روزی که به هر دلیلی در خانه بماند، روز بدون درآمدش است. نکتهای که من و همکارانم باید رعایت کنیم این است که اطلاعاتمان باید به روز باشد و قیمت یورو و دلار را هر چند ساعت یک بار بدانیم که اگر مسافر خارجی پول ایرانی نداشت، معادل آن را دلار یا یورو بگیریم.»
تبلیغ ورزش در تاکسی
فخرآور میگوید: «افراد معلول به دلیل نبود فرهنگ صحیح ارتباط با معلولان، منزوی هستند و ترجیح میدهند تا در خانه بمانند بنابراین هر معلولی را که در خیابان ببینم، حتماً سوار تاکسیام میکنم و در طول مسیر از رابطه او با ورزش میپرسم. در بسیاری از موارد توانستهام آنها را به ورزش علاقهمند کنم و بعضی از آنها در حال حاضر عضو تیمملی هستند یا ورزشکار حرفهای در رشته مورد علاقه شان. یکی از این موارد، پسر معلول همکارم بود که از ۱۴ سالگی او را وارد ورزش کردم و او اکنون عضو تیمملی نوجوانان کشور است و در این سن ۱۳۰ کیلوگرم پرس سینه میزند.»
معلول، محبوب خداست
فخرآور با روح معلول کار دارد نه با جسمش. او میگوید: «روح و جسم معلول پیش خدا محبوبیت خاصی دارد و خدا او را عنوان کسی که در این دنیا بتواند خیلی از مشکلات را تحمل کند، انتخاب کرده است. اعتقاد دارم که نفس معلول گرمتر است و اگر کسی پیدا شود که نتوانستن معلول را به توانستنش تبدیل کند، هنر کرده است و در پیش خدا اجرش گم نمیشود. فخرآور میگوید: «متأسفانه منطقه ۴ جزء مناطقی است که از جانبازان ومعلولان آن از لحاظ ورزشی استعدادیابی نشده و این منطقه با این وسعت و با این تعداد جانباز و معلول، جزء مناطقی است که پتانسیلهای فراوان، ولی کشف نشدهای دارد. در همین روزها در فکر دیداری با شهردار منطقه بودم تا برایش از استعدادهایی بگویم که در خانه، خودشان را حبس کردهاند. در این شرایط با یک برنامهریزی درست میتوان از این استعدادها به نفع خودشان و جامعه استفاده کرد. من سالهاست که در رشتههای مختلف مربیگری میکنم. من هیچگونه چشمداشت مالی ندارم، فقط از آقای علیرضا جاوید میخواهم تا فضایی را برای شناسایی استعداد ورزشی افراد معلول در اختیار من قرار دهد تا با شناسایی این افراد آنها را به یک زندگی شاد و دور از اضطراب راهنمایی کنم. من در چند باشگاه خصوصی در منطقه مربی درجه یک بدنسازی هستم ولی میدانم که جانبازان و معلولان به دلیل مسائل جسمانیشان، اگر در یک ورزشگاه ویژه خودشان ورزش کنند راحت ترند. من هم نهایت تلاشم را میکنم تا از مراجعهکنندگان، تعداد زیادی تیمهای ملی در رشتههای مختلف تشکیل دهم.»
اقدام جالب در اردوی مشهد مقدس
دو سال پیش علی فخرآور، مسئول استعدادیابی افراد جانباز و معلول در مشهد مقدس شد. او از تعداد ۲۲ نفر مراجعهکننده که در سنین ۱۹ـ ۱۴ بودند، هر کدام را برای رشتهای انتخاب کرد و اکنون آنها همگی اعضا تیمملی هستند. او شماره منزل و تلفن همراهش را در دفتر همشهری محله گذاشته تا همه افراد با هماهنگی دفتر نشریه با او در تماس باشند. فخرآور میگوید: «در سن بیست و دو سالگی ازدواج کردم. همسرم خانهدار است و از اینکه با او زندگی میکنم خوش حالم و خدا را شکر میکنم. همسرم در همه مراحل زندگی پا به پای من سختیها را تحمل میکند و هیچوقت از چیزی شکایتی نمیکند. فخرآور میگوید: «مطالعه فراوانی در زمینههای آناتومی، فیزیولوژی، تغذیه و مکملهای غذایی دارم. به سفارش علی فخرآور افراد معلول میتوانند با هیئت ورزشی جانبازان و معلولان تماس بگیرند و استعدادیابی شوند و مطمئن باشند که هیچ مراجعهکنندهای ناامید از آن جا بر نمیگردد.
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۴ به تاریخ ۱۳۹۳/۲/۳۱
نظر شما