پیام مردم به صف اولی‌ها

اما مردم ظهور رمضانی‌شان دیدنی بود. خاصه برای صف اولی ها. آنها که زعیم اند و اما دو زانو باید مقابل صفوف به‌هم پیوسته مردم نشسته و درس بگیرند. کدام درس؟ درس وحدت. اما درس وحدت چیست؟ پرهیز از اختلاف؟ همکاری؟ و یا فراتر از این دو همدلی؟ وحدت از همه اینها فراتر است.
اجازه دهید ابعاد وحدت را از منظر و زاویه «رمضان مردم» تحلیل کنیم.
یکم. شب‌های احیای امسال شورانگیزتر از گذشته بود. مردم به نجوای درون شان آمدند. آمدند برای دوستی با خدا. قرآن به دست اهل بیت را قسم دادند برای دلدادگی، برای بندگی.
در روزگاری که از زمین و آسمان بر سر این کشور آتش شیطانی می ریزند، مردم پرشورتر از گذشته به احیا وشب زنده‌داری نشستند. آن‌هم نه‌تنها در شب های‌قدر. حداقل یک نمونه در تهران شب هایش دیدنی بود. در پس کوچه‌های این شهر، هر شام تا سحر روضه بود و مناجات و دعا. سراسر کشور همین بود.
درس اول وحدت چیست؟ عبادت؛ آن‌هم دست جمعی.
دوم. دستگیری ها  این ماه را کمتر گفتند و نوشتند. مردم در این ماه سفره‌های کریمانه‌شان چشم نواز است. مهمانی‌ها و شب نشینی‌های اقوام و دوستان به جای خود؛ اما باید سبدها و سفره‌های خیرخواهانه  مردم را در سرفصلی جدا نظاره کرد. آن‌هم در این روزها که ابلیس‌های اقتصادی تاب و توان این مردم را ربوده‌اند و گرانی‌های طاقت‌فرسا سفره‌های مردم را کوچک ساخته است. اما فرهنگ دستگیری و مواسات به این آسانی ها رنگ نمی بازد.
درس دوم همدلی است و دستگیری.  
سوم. مردم فردای شب احیا با زبان روزه و در گرمای روز به خیابان آمدند و با مشت‌های گره کرده و فریادی یکصدا از رژیم بی‌حیثیت و کودک‌کش اعلام انزجار کردند. چه اعلام برائتی؛ آن‌هم شوق انگیز تر و حماسی‌تر از هرسال. ستودنی نیست؟
درس سوم دشمن شناسی است. قیام علیه  اوباش جهانی. قیام علیه ظلم اکبر و شیطان روی زمین.
و چهارم نماز و صفوفی یکپارچه از وحدت. یک رنگ و همدل پشت سر امام یک امت. هم صدا و هماهنگ؛ اقتدا به مقتدا. پیوند امام و مردم را باید در این صفوف یکپارچه دید. درس امام امت نیز جز وحدت نبود؛ «همه با هم با هر سلیقه و اعتقاد کنار هم باشید. هم مردم و هم مسئولان. »
واپسین درس پشت سر امام بودن است.
و اما در نهایت؛  ابعاد وحدت چنین است.
اصل اول؛. وحدت تنها برای اهل عبادت است. اهل باطل وحدت‌شان ممکن نیست. فروپاشی‌شان حتمی است. نمونه‌اش همین جریان اراذل خارج نشین و وامانده‌های پهلوی که این روزها مثل گرگ با چشم باز مقابل هم می‌خوابند.
اصل دوم؛ وحدت تنها برای اهل دست‌گیری است. اهل دست‌گیری‌اند که اهل مدارا و مراعات اند. دست‌گیری فقط اقتصادی نیست. دست‌گیری در همه ابعاد است. آنها که جبهه خودی را فراخ می بییند و به یکایک آدم‌ها عشق می ورزند و برای رزق مادی و معنی‌شان غم می‌خورند و با مردم همدل‌اند و یک رنگ.
اصل سوم؛ شناخت دشمن است و قیام مقابل او. شناخت دشمن اصلی و تقابل با او اصل اساسی در وحدت است. در غیر این صورت گرفتار حواشی و اختلاف های داخلی می شوند.
اصل چهارم؛ اقتدا به امام امت است. وحدت بدون اصل وحدت‌بخش میسر نیست. وحدت نقطه کانونی و اتصال می خواهد. رهبر نقطه وحدت بخش جامعه است.
این از مَدرَس مردم.  
این چهار اصل پیام رمضانی مردم به صف اولی هاست. مسئولان این بروز و ظهور وحدت را از مردم جرعه جرعه بگیرند و بنوشند.

محسن مهدیان؛ مدیرمسئول