به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ساینس الرت پژوهشگران در بخش سلول‌های بنیادی و زیست‌شناسی باززایی در دانشگاه هاروارد و بیمارستان عمومی ماساچوست در آمریکا دریافته‌اند که در افرادی که غده تیموس‌شان با جراحی خارج شده است، افزایش خطر مرگ به هر علت در سنین بالا رخ می‌دهد.
این افراد همچنین با افزایش خطر دچار شدن به سرطان روبرو هستند.
البته این بررسی که یافته‌های آن در ژورنال پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، صرفاً مشاهده‌ای بوده است، یعنی نمی‌تواند ثابت کند که خارج کردن تیموس به‌طور مستقیم باعث سرطان یا سایر بیمارهای کشنده دیگر می‌شود.
اما پژوهشگران با توجه به همین یافته‌ها هم معتقدند که در صورت امکان باید در اولویت بالینی قرار گیرد.
این پژوهشگران می‌گویند هرگز انتظار نداشتند که خارج کردن تیموس با این میزان خطر در آینده همراهی داشته باشد.
غده تیموس در دوران کودکی نقشی اساسی در رشد و تکامل دستگاه ایمنی دارد. اگر این غده در سنین پایین از بدن خارج شده باشد، بیماران کاهشی درازمدت در شمار سلول‌های T نوعی از سلول‌های خونی مسئول مبارزه با عفونت‌ها و بیماری‌ها هستند، ایجاد می‌شود.
اما هنگامی که فرد به سن بلوغ می‌رسد، غده تیموس تحلیل می‌رود و سلول‌های T کمتری برای بدن تولید می‌کند. ممکن است به نظر رسد که خارج کردن غده تیموس آسیبی فوری ایجاد نمی‌کند و ازآنجایی‌که این غده در جلوی قلب قرار دارد، اغلب در جریان اعمال جراحی قلب و قفسه سینه برداشته می‌شود.
ممکن است تیموس کمک بزرگی باشد
این پژوهشگران در بوستون آمریکا با استفاده از داده‌های بیماران در یک سیستم ایالتی مراقبت بهداشتی پیامدها را در بیمارانی که جراحی قلب و ریه روی آن‌ها انجام شده بود، مقایسه کردند: بیش از ۶۰۰۰ بیمار که تیموس‌شان خارج نشده بود، در گروه شاهد یا کنترل قرار گرفتند و ۱۱۴۶ بیمار که تیموس‌شان خارج شده گروه مورد بودند.
مقایسه نشان داد حتی پس از در نظر گرفتن تأثیر سن، جنس، نژاد و نیز شمار افراد مبتلا به سرطان تیموس، بیماری میاستنی گراویس (یک بیماری خودایمنی همراه با ضعف عضلانی که برداشتن تیموس یک روش درمانی برای آن است) یا عفونت‌های پس از عمل، در افرادی که تیموس‌شان با جراحی خارج شده بود، در طول پنج سال با احتمال تقریباً دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ به هر علت قرار داشتند
همچنین بیمارانی که تیموس‌شان با جراحی خارج شده بود با احتمال تقریباً دو برابر بیشتر در معرض خطر دچار شدن به سرطان در طول پنج سال پس از عمل قرار داشتند.
از طرف دیگر، سرطان در گروه افرادی که تیموس‌شان خارج شده بود، نسبت به افراد گروه شاهد تهاجمی‌تر بود و اغلب پس از درمان رخ داده بود.
این پژوهشگران می‌گویند علت این همراهی‌ها نامعلوم است، اما آن‌ها گمان می‌کنند که نبود تیموس به طریقی کارکرد طبیعی دستگاه ایمنی فرد بزرگ‌سال را مختل می‌کند.
زیرگروهی از بیماران در این بررسی که تیموس‌شان با جراحی خارج شده بود، تنوع کمتری از گیرنده‌های سلول T در آزمایش خون‌شان نشان دادند که احتمالاً با دچار شدن به سرطان یا بیماری خودایمنی پس از جراحی ارتباط دارد.
این پژوهشگران به این نتیجه می‌رسند که این یافته‌ها از نقش غده تیموس در تولید سلول‌های جدید T و حفظ سلامت در دوران بزرگ‌سالی حمایت می‌کند.
به گفته این پژوهشگران، این یافته‌ها قویاً نشان می‌دهد که تیموس ازلحاظ کارکردی نقش مهمی در حفظ سلامت ما تا پایان عمر دارد.
نظر شما