وسیله‌ای که در دهه گذشته هنوز کالای لوکسی به شمار می‌رفت امروز دیگر عضوی از خانه است. حالا دیگر کودکان دبستانی هم به فکر خرید یک لپ‌تاپ هستند تا سری میان سرهای بزرگ‌ترها در بیاورند.
ورود اینترنت به خانه‌ها تغییر در برخی رفتارها را نیز به‌دنبال داشت؛ هر چند این تغییرات رفتاری تاثیر چندانی بر پدر و مادرها نداشت، اما نوجوانان و جوانان خیلی زود مجذوب دنیای مجازی شدند و از هر فرصتی برای اتصال به شبکه جهانی استفاده کردند.
جذابیت اینترنت سبب شد تا وابستگی پسران و دختران جوان به جعبه جادویی چهارگوش بیشتر و بیشتر شود، این علاقه مشترک البته زمینه پدید آمدن دوستی‌های جدیدی شد؛ دوستی‌هایی که در برخی موارد نتایج خوب و در بعضی موارد هم تجربه‌های نه چندان جالبی را به همراه داشت.
اینکه جوانان ایرانی از اینترنت برای یافتن همسر مناسب بهره گرفتند البته کمی دردسرساز به‌نظر می‌رسد. ناکامی این ازدواج‌ها در برخی موارد و رشد فزاینده ازدواج‌های اینترنتی از سوی دیگر سبب به‌وجود آمدن یک نوع نگرانی در میان جامعه‌شناسان و خانواده‌ها شد.
همین نگرانی‌ها سبب شد تا شهلا کاظمی‌پور، معاون پژوهشی مرکز مطالعات و پژوهش‌های جمعیتی آسیا و اقیانوسیه در این باره به خانواده‌ها هشدار دهد.
او با تاکید بر اینکه ازدواج‌های اینترنتی در کشور رو به افزایش است، می‌گوید: آمار ازدواج‌های اینترنتی در حد نگران کننده‌ای نیست، ولی به مرور زمان امکان افزایش این مسئله وجود دارد.
براساس گفته‌های کاظمی‌پور، در حال حاضر از هر 100 مورد ازدواج 2 ازدواج اینترنتی رخ می‌دهد اما می‌تواند در آینده افزایش یابد؛ هر چند او معتقد است که آمار دقیقی درباره ازدواج‌های اینترنتی وجود ندارد و معمولا کمتر پیش آمده که افراد شیوه ازدواج خود را بگویند.
کاظمی‌پور با اشاره به افزایش آمار طلاق دلایل مختلفی را در این زمینه مؤثر دانسته و می‌افزاید: یکی از این دلایل شیوه همسر گزینی است که از خانواده، همسایه و همکاران به سمت آشنایی‌های خیابانی و لحظه‌ای و ازدواج‌های اینترنتی که نوع جدیدی محسوب می‌شود، سوق پیدا کرده است.
او قاطعانه گفته که در آشنایی‌های اینترنتی بعید است که افراد بتوانند شناخت پیدا کنند و معمولا ابتدا با یکدیگر آشنا می‌شوند و قول و قرارها گذاشته می‌شود و بعد از آن برای پیدا کردن شناخت بر یکدیگر اقدام می‌کنند در حالی که در گذشته حضور خانواده‌ها یا معرف‌ها پررنگ بود و معمولا افرادی که دختر یا پسری را معرفی می‌کردند سعی داشتند تا خانواده‌ها نیز یکدیگر را کاملا بشناسند.
به اعتقاد کاظمی پور، ازدواج‌های اینترنتی یکی از صور ازدواج‌ها و آشنایی‌های لحظه‌ای هستند. در آشنایی‌های لحظه‌ای، چهره و رفتار ممکن است مد نظر قرار گیرد اما در ازدواج‌های اینترنتی این امکان نیز وجود ندارد و غیابی است و فرد شخصیت خود را هر گونه که تمایل داشته باشد به دیگری عرضه می‌کند.
معاون پژوهشی مرکز مطالعات و پژوهش‌های جمعیتی آسیا و اقیانوسیه در ادامه با اشاره به نحوه این آشنایی‌های اینترنتی در خارج از کشور بیان کرد: در خارج از کشور فرهنگ متفاوتی وجود دارد و افراد نمی‌توانند از طریق اینترنت خود را معرفی کنند بلکه سازمان‌هایی هستند که شخصیت فرد را با انجام تست‌های روانشناسی مورد ارزیابی قرار می‌دهند و پس از آن اطلاعات فرد روی سایت قرار می‌گیرد و باید توجه داشته باشیم که اینترنت وسیله ثانویه است نه اولیه.
براساس اعلام مرکز آمار جهانی اینترنت، ایران در میان 20 کشور یکی از بالاترین تعداد کاربران اینترنتی را داراست و رتبه 17 را به‌خود اختصاص داده‌است. تعداد کاربران ایرانی اینترنت 23 میلیون نفر اعلام شده و ضریب نفوذ در ایران 34 درصد است متوسط این شاخص در جهان 21درصد است.
به هر حال ازدواج‌های اینترنتی رو به رشد است؛ هر چند که هنوز آمار دقیقی در دست نیست، اما یکی از دلایل طلاق نیز همین نوع ازدواج است.
اینترنت درهای زیادی را به روی ایرانیان گشود، اما به‌نظر می‌رسد جوانان ایرانی اشتیاق زیادی دارند که همسر خود را از دریچه جدیدترین نوع ارتباط پیدا کنند؛ شاید راه‌های دیگر بسته است
