به گزارش همشهری آنلاین، ریکی رگف رفیق و یار همیشگی کریستیانو در تمام سال های حضورش در فوتبال که با او به ورزشگاه آزادی آمده بود، معتقد بود که اینگونه واکنش های مردم ایران برای کریستیانو طبیعی است، چرا که او خودش زمانی در جایگاه یک هوادار فوتبال چنین اتفاقاتی را تجربه کرده است.
طی چند روز اخیر به نوعی شاهد فوران احساسات مردمی بودیم که برای دیدن ستاره های باشگاه النصر حاضر بودند خودشان را به هر دری بزنند. به قول امیر قلعه نویی فوتبال باز هم به نوعی ظرفیتش را به رخ سایر رشته ها کشید و در عین حال وظیفه دست اندرکاران فوتبال را نسبت به ایجاد تعاملات با قدرت‌های برتر فوتبال دنیا بیشتر کرد تا بعد از این باز هم شاهد حضور بزرگان حال حاضر فوتبال در ایران باشیم.
بدون شک مهمترین دلیل ذوق زدگی هواداران فوتبال در این چند روز اخیر، عدم ورود ورزشکاران یا بهتر بگوییم فوتبالیست‌هایی است که پایگاه اجتماعی بالایی در بین عاشقان فوتبال دارند. کافی است واکنش عربستانی‌ها به ورود نیمار کاپیتان حال حاضر تیم ملی برزیل را ببینید، هرچند میزان علاقه ایرانیها به فوتبال با کشورهای حوزه خلیج‌فارس با هیچ متر و معیاری قابل قیاس نیست.
دوشنبه النصری‌ها از ترس خروج از محل اقامت‌شان، قید تمرین قبل از بازی در ورزشگاه محل برگزاری بازی را زدند، چرا که آنها می دانستند باز هم با سیل طرفداران کریستیانو مواجه خواهند شد، امری که بعید می دانیم پیش از این در تاریخ لیگ قهرمانان سابقه داشته باشد. شاید اگر آنها با دست خالی زمین را ترک می کردند، کاسترو در نشست خبری پس از بازی به این موضوع اشاره می کرد و از جهاتی بهانه قابل قبولی هم بود.
به هرحال پس از تمام حاشیه‌های بی سابقه‌ای که در این چند روز شاهد بودیم، سه شنبه ۲۸ شهریور روز مسابقه فرا رسید و اعضای تیم فوتبال النصر با اسکورتی بی سابقه و در حد مقامات بلند پایه سیاسی وارد ورزشگاه آزادی شدند.
نکته جالب توجه اینجاست که کریستیانو در شرایطی در مرکز توجهات تمام خبرنگاران و شبکه های خبری قرار گرفت که در ترکیب تیم فوتبال النصر، بازیکنان بسیار بزرگی نیز حضور دارند، بازیکنانی که طی فصل گذشته در بالاترین سطح فوتبال دنیا به افتخارات زیادی دست پیدا کردند.
به این اسامی توجه کنید: سادیو مانه، ایمریک لاپورته، مارسلو بروزوویچ، اوتاویو، داوید اوسپینا، الکس تلس، سیکو فوفانا و اندرسون تالیسکا بازیکنان بزرگی که نامشان در سایه شهرت و محبوبیت بیش از حد کریستیانو محو شده بود. کافی است بدانیم النصر برخی از این بازیکنان را از چنگ تیم‌های بزرگی مثل لیورپول، منچسترسیتی و آث میلان و ...در آورد تا متوجه کلاس فوتبال این دست از بازیکنان شویم.
در این بین تنها یکی از هواداران تیفوسی ایرانی اینتر بدون اینکه به کریستیانو محلی بگذارد، خودش را برای رسیدن به مارسلو بروزوویچ به آب و آتش زد که باعث تعجب این بازیکن نامدار تیم ملی کرواسی شد!
ساعتی قبل از شروع بازی نوبت به تمرین هر دو تیم رسید و این بار تمام لنزهای دوربین منتظر این بودند تا واکنش "سی آر سون" را در مواجهه با چمن فرسوده آزادی ببینند.
قاب هایی از چهره او به ثبت رسید که دارد به وضعیت چمن اعتراض می‌کند که البته دور از انتظار نبود. صحبت‌های امید عالیشاه در میکسدزون ورزشگاه آزادی آنقدر تلخ بود که از حالا آرزو می کنیم تا آماده نشدن شرایط زمین هیچ بازیکن مشهوری پایش به ورزشگاه آزادی باز نشود. کاپیتان پرسپولیس با اعلام عدم رضایت از زمین چمن گفت که از تک تک بازیکنان رقیب بابت شرایط زمین خجالت می‌کشید.
به قول مهدی تاج شاید اگر آن استوری عجیب در صفحه رسمی باشگاه پرسپولیس منتشر نمی شد ورزشگاه با حضور هواداران حالتی به مراتب زیباتر پیدا می کرد و بسیاری از کاستی ها را پوشش می داد و بدون شک رونالدو و یارانش را تحت تاثیر قرار می گرفتند. آنهایی که با حضور بی توقع خود شاید می‌توانستند حتی نتیجه بازی را به نفع تیمشان رقم بزنند و النصری‌ها را با دست خالی روانه عربستان کنند.
علاوه بر این، هواداران با حضورشان می‌توانستند زحمات شبانه روزی کانون هواداران پرسپولیس را هم کم کنند، که دیگر آنها مجبور نشوند با نصب این تعداد پرچم عریض و طویل تا حدی مانع دیدن سکوهای خالی شوند. این در حالی است که باید این موضوع را هم در نظر بگیریم که فرش کردن ورزشگاهی به این وسعت کار بسیار سختی است که شاید کمتر به آن پرداخته شود.
بازی با تمام هیاهو و حاشیه‌هایش تمام شد و حالا نوبت به گرفتن لباس کریستیانو رسید.
درخواست مظلومانه شهاب زاهدی برای گرفتن لباس بازی رونالدو رد شد که البته این موضوع به دلیل پروتکل تبلیغاتی کریستیانو رونالدو است و او از زمان پیوستن به النصر هرگز پیراهن خود را با بازیکنان حریف تعویض نمی‌کند.
البته رونالدو این موضوع را به گوش مسئولان پرسپولیس هم رسانده بود اما در نهایت شهاب زاهدی شانس خود را امتحان کرد و موفق هم نشد.
سکانس آخر در میکسدزون شلوغ ورزشگاه رقم خورد. جایی که در آن می شد هرکسی را پیدا کرد جز خبرنگار و گزارشگر.
همه در انتظار خروج کریستیانو چشمشان به راهروی انتهایی محل عبور بازیکنان دوخته شد. انگار نه انگار که بروزوویچ و لاپورت حتی سادیو مانه از کنارشان رد می شدند، همه لنزها برای ثبت آخرین سکانس از حضور کریستیانو فیکس شده بود، چرا که قرار بود اعضای تیم یک راست وارد فرودگاه شوند و به سمت ریاض پرواز کنند.
جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ سرباز ناگهان حدفاصل جایگاه خبرنگاران و اتوبوس حامل اعضای تیم فوتبال النصر را پوشش داد تا هنگام عبور کاپیتان کسی نزدیکش نشود. ندای آمد آمد... در فضا پخش شد تا همه حالت آماده باش به خود بگیرند، ثانیه‌هایی بعد، بهترین گلزن تاریخ بازیهای ملی همراه با بادیگاردهایش، وارد میکسدزون شد و به سرعت از کنار ما عبور کرد.
تلاش های بی وقفه برخی از هواداران (که معلوم نیست چرا باید آنجا حضور داشته باشند) و خبرنگاران برای نزدیک شدن به رونالدو باعث شد تا به یک چشم بر هم زدن تنش و درگیری شدیدی ایجاد شود. امری که می شد با کمی درایت با حالتی صمیمانه تر به پایان برسد که متاسفانه مدیریت نشد.
کریستیانو رفت با تمام خاطرات خوبی که از حضورش در ایران بجا گذاشت. از دلجویی آدرین گرفته تا دختر هنرمندی که تصویر او را با انگشتان پا به تصویر کشیده بود. از آن هوادار خوش ذوقی که عکس پدر رونالدو را با خود به هتل آورده بود تا ازدحام عجیب محل اقامت تیم النصر، شاید رونالدو مجبور به انجام این کارها نبود اما سعی کرد به نوعی جواب محبت ایرانیها را در اولین ورودش به ایران بدهد.
بعد از این سفر شاید کلیدواژه چطوری کریس به ممنونیم کریس تغییر پیدا کند.
نظر شما