همشهری آنلاین؛ سرویس خانواده- سحر جعفریان: افراد کمال‌گرا علاقه دارند که همه امور و وظایف خود به نحو احسن و ایده‌ال به سرانجام برسانند.بیشتر این افراد حتی تشخیص نمی‌دهند که کمال‌گرا هستند، چه برسد به اینکه به فکر درمان کمال گرایی باشند. بسیاری دیگر نیز با این تصور که کمال‌گرایی یک صفت و ویژگی عالی و مطلوب است درصد حفظ آن هستند. کمال‌گرایان این گونه خودشان را فریب می‌دهند که چون فقط استانداردهایشان بالاست، ایده‌آل‌گرا هستند و برای رسیدن به اهدافشان، بیشترین تلاش و حساسیت دارند. اولین گام در درمان کمال‌گرایی این است که ابتدا، نسبت به کامال‌گرایی خود آگاه شوید. در گام بعدی باید انتقادپذیر شوید. کمال‌گرایان معمولا از انتقاد فرار می‌کنند چون انتقاد آنها را نابود می‌کند. اینجاست که سعی می‌کنند فراتر از انتظارات ظاهر شوند تا جایی برای انتقاد نماند.
در حالی که مثل روز روشن است هیچگاه نمی‌توان بینقص ظاهر شد و یا رضایت همگان را جلب کرد. حالا زمانش رسیده که از تفاوت بین تلاش زیاد و کمال‌گرایی آگاه شوید. اینکه می‌خواهید خودتان را بهتر کنیدف مقبول است اما تلاش و پشتکار با تلاش غیرمنطقی فرق دارد. فرقش هم در این نکته است که تلاش و پشتکار برای رسیدن به اهداف یعنی از تلاش برای که حال خودتان خوب باشد و احساس خوشبختی و موفقیت کنید. حال آنکه کمال‌گرایی یعنی تلاش غیرمنطقی برای اینکه در نظر دیگران بی‌عیب و نقص باشید. بعد این گام، نوبت به تعیین اهداف واقعی، در دسترس و منطبق بر شرایط فردی، خانوادگی و اجتماعی خودتان است. در این ارتباط باید جزییات ضروری و غیرضروری را هم از یکدیگر مجزا کنید تا انرژی‌تان در مسیر دستیابی به اهداف، ذخیره بماند. همچنین باید سعی کنید سطح استانداردهایتان منطقی باشد نه سورئال و تخیلی. ریسک‌پذیر باشید و فقط به دنبال الگوهای تکرای و آزمون شده برای رسیدن به اهدافتان نباشید. شیوه‌های جدید را امتحان کنید تا این تازگی و کشف، باعث نشاط، امید، مفید بودن و انگیزه‌تان شود.
برگرفته از کتاب «کمال‌گرا نباشیم»؛ نوشته استفان گایز
نظر شما