همشهری آنلاین- گروه فرهنگی: انتخاب نام مستعار توسط نویسندگان و شاعران در بسیاری از دورههای تاریخی مرسوم بوده و هست و چهرههای مشهور ادبیات ایران و جهان هم از این قاعده مستثنی نیستند. یکی از چهرهای شاخص ادبیات داستانی جهان که بیش از ۷۰۰ داستان کوتاه و نمایشنامههای ماندگار بسیاری نوشته و از خود به یادگار گذاشته، آنتوان چخوف، نویسنده نامدار روسی است که از همان ابتدای ورود به دنیای نویسندگی به استفاده از نام مستعار روی آورد و در عمر نسبتاً کوتاه نویسنده خود که اتفاقاً بشدت هم پرکار بود، از نامهای مستعار بسیاری استفاده کرد. البته ریشه این موضوع به کمی قبلتر بر می گردد که چخوف هنوز نویسنده نامآشنایی در محافل ادبی آن روزگار نبود. او پس از اتمام تحصیلات دبیرستان خود در سال ۱۸۸۰ به دانشگاه مسکو رفت و به تحصیل در رشته پزشکی مشغول شد. در سال های ۱۸۸۰ تا ۱۸۸۴ علاوه بر تحصیل در رشته پزشکی با استفاده از نامهای مستعار در مجلات فکاهی داستان چاپ می کرد و با درآمد حاصل از آن زندگی خانواده خود را تامین می کرد. چخوف پس از فارغالتحصیلی در سال ۱۸۸۴ به طبابت مشغول شد و اولین مجموعه داستانی خود به نام قصه های ملپامن را هم در همین سال به بازار عرضه کرد. او تا چند سال پس از آن، صدها داستان کوتاه کمدی، لطیفه و آگهی تجاری نوشت و آنها را با نامهای مستعاری مانند؛ «آنتوشا چخونته»، «آدم کبد گندیده»، «مرد بدون طحال»، «برادر برادرم»، «اولیس»، «آنتوش»، «روور» و... در مجلات مختلف منتشر کرد. با توجه به استفاده زیاد چخوف از نامهای مستعار، هنوز معلوم نیست چه میزان از آثار این نویسنده تاکنون ناشناخته مانده است و اکثر کارشناسان امور ادبی جهان معتقدند بسیاری از آثار نویسنده همچنان مهجور و ناشناخته باقیمانده است تا روزی که منتقدان ادبی بتوانند سایر نامهای مستعار او را کشف کنند.
انتخاب نام مستعار توسط نویسندگان و شاعران در بسیاری از دورههای تاریخی مرسوم بوده و هست و چهرههای مشهور ادبیات ایران و جهان هم از این قاعده مستثنی نیستند.
کد خبر 828638
منبع: همشهری آنلاین
نظر شما