همشهری آنلاین- سمیراباباجانپور: سخنوری و شرح دعاهای ماه مبارک رمضان باعث شده بود تا مجالس شیخ پرمخاطب باشد. اردشیر آل عوض، تهران‌پژوه، در این باره می‌گوید: «در ماه مبارک رمضان سخنوران و روضه‌خوانان زیادی به منبر می‌رفتند. اما زمانی که شیخ جعفر شوشتری وارد تهران شد، مجالس او جای سوزن انداختن نداشت.
ایشان برخلاف دیگران، دعاهای ماه رمضان را با شرح‌های اخلاقی ساده و قابل‌فهم برای عموم مردم مطرح می‌کرد. ۲۳ مجلس سخنرانی ایشان در ماه مبارک رمضان بسیار خواندنی است. در آن زمان سخنوران سعی می‌کردند نکات اخلاقی را در قالب دعا و روضه به گوش مردم برسانند تا اینکه در دوره آیت‌الله فلسفی سبک سخنوری‌ها کمی تغییر کرد و موضوعات سیاسی به‌وضوح مطرح می‌شد.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
در دوران حکومت ناصرالدین‌شاه، شیخ جعفر برای سفر به خراسان و زیارت حرم امام رضا(ع) برای مدتی در تهران ساکن شد. اردشیر آل عوض درباره حضور شیخ در تهران می‌گوید: «شیخ جعفر به تهران آمد و مدتی را در خانه ملاعلی کنی که تولیت مدرسه مروی تهران را برعهده داشت ساکن شد. شیخ جعفر هر روز نماز را در مسجد مروی می‌خواند و پس از آن حدود دو ساعت منبر می‌رفت و پس از مدتی به دلیل افزایش جمعیت برای نماز و موعظه به مدرسه سپهسالار رفت. چون مسجدمدرسه مروی ظرفیت مریدان شیخ را نداشت. آن سال شیخ ماه رمضان را در تهران ماند و سخنرانی‌های معروف خود را درباره دعاهای رمضان بیان کرد.»
زمانی که شیخ جعفر شوشتری وارد تهران شدند انبوه مردم از جمله سفیر کشور روسیه به ملاقات ایشان رفتند. مردم تقاضای موعظه کردند و مرحوم شوشتری بنا به اصرار مردم، سرش را بلند کرد و فرمود: «مردم! آگاه باشید که خدا در همه جا حاضر است و به نهفته سینه‌ها داناست.»
مرحوم عبدالله مستوفی در این باره می‌نویسد: «ناصرالدین‌شاه مسجد نیمه‌تمام سپهسالار را برای نمازخواندن حاجی شیخ جعفر تعیین کرد. در تهران هیچ نظیر این جمعیت و جماعت دیده نشده بوده است. عده مکبران شاید از صد نفر زیادتر بود که هم‌صدا موقع رسیدن رکوع و سجود و قیام و قعود را اعلام می‌کردند. حاجی شیخ جعفر بعد از نماز، منبر هم می‌رفت، مردم برای رسیدن به نزدیک منبر او ازدحام عجیبی داشتند. حاجی شیخ جعفر بعد از رمضان به مشهد رفت و ماه محرم مراجعت کرد بازهم ده، پانزده روزی در مسجد سپهسالار نماز خواند و منبر رفت.»
نظر شما