همشهری آنلاین- سمیراباباجانپور: محدوده جغرافیایی کن بسیار گسترده بود. در شمال این روستای تاریخی خرده‌روستاهای زیادی همچون سولقان، سنگان، کشار، رندان، طالون و امامزاده داوود و کیگا قرار داشت که اهالی آنها برای ورود به شهر باید از کن می‌گذشتند. از طرفی روستاهایی که در مسیر جاده چالوس قرار داشتند هم برای رسیدن به شهر تهران باید از کن عبور می‌کردند. در اغلب روزها کاروان‌های زیارتی و تجاری در این محله توقف می‌کردند و بعد از استراحت دوباره به راه خود ادامه می‌دادند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
حسن درویش، از مردان قدیمی محله کن، می‌گوید: «یکی از این کاروانسراها کاروانسرای «کل عزیز» بود که در محدوده محله میانده و بالان بود. چون این کاروانسرا روبه‌روی خانه مردی به نام کل عزیز قرار داشت به این نام شهره شده بود. کاروانسرای دیگری که بسیار معروف بود و هنوز هم بقایایی از آن وجود دارد، دوازده‌ایوان در میدان پشتی روستای کن بود و از سولقان و سنگرود و گچسر کاروان‌هایی می‌آمدند و شب آنجا می‌ماندند. کن مثل باراندازی بود که اهالی روستاهای غرب تهران برای مراوده با شهر باید از آن می‌گذشتند و بسیاری از دادوستدها همچون فروش بار میوه باغ‌ها و محصولات کشاورزی و دامپروری در همین محدوده کن انجام می‌شد یا از مسیر کن به شهر می‌رسید. در محدوده غرب تهران، در حوالی بیمارستان نیکان، در گذشته پل سنگی قرار داشت. آنجا راه ارتباطی کاروان‌هایی بود که از زنجان و قزوین وارد تهران می‌شدند. در کنار این پل که به پل حاج حیدر هم معروف بود، کاروانسرا وجود داشت. این منطقه خیلی سرسبز و خرم بود.»
عبدالله درویش، یکی دیگر از اهالی محله کن، در باره کاروانسرای دوازده‌ایوان کن که به زبان محلی «دویازِی مُن» معروف است می‌گوید: «با عبور از پل حاج محمدعلی کنی و کوچه‌باغ‌ها به محلی به نام «دویازِی مُن» می‌رسیدند. در این محل درختان فراوان و رودخانه و آسیاب بود. اتاق‌هایی در این محله در کنار هم ساخته شده بود که جلو هر کدام ایوانی برای استراحت قرار داشت. در قسمت جنوبی آن‌هم طویله‌های برای نگهداری اسب، قاطر و الاغ بود. تا اواخر دهه ٣۰ این ترددها و استراحت رهگذران در این محل و مسیر ادامه داشت، اما پس از آن، با روند نوسازی محله، این محدوده تغییر هویت پیدا کرد تا جایی که اتاق‌ها تخریب شدند و اکنون بجز باغ‌ها و دیوارهای کاه‌گلی باغ‌ها و تعداد کمی درخت سر به فلک کشیده، دیگر خبری از آن ایوان‌ها نیست. ورثه نیز دور تا دورآن محدوده را دیوارکشی کرده‌اند.»
نظر شما