همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: محققان دانشگاه لوند، سوئد پس از بررسی و تجزیه و تحلیل پرونده‌های ثبت ملی سرطان سوئد دریافتند که اندازه تتو یا خالکوبی تاثیر کمی بر خطر ابتلا به سرطان دارد. نتایج این مطالعه در «ای کلینیکال مدیسین»( e Clinical Medicine) منتشر شده است. محققان این تحقیق همچنین به دنبال این هستند که آیا خالکوبی می‌تواند خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان را افزایش دهد یا خیر که این مورد از جمله مواردی است که در گام‌های بعدی مطالعاتی این تیم تحقیق پیگیری خواهد شد.
کریستل نیلسن نویسنده اول این تحقیق ازدانشگاه لوند در سوئد، به مدیکال نیوز توضیح داد: در ۱۰ سال گذشته تمرکز زیادی روی محتوای شیمیایی جوهر خالکوبی بوده است، به ویژه در اروپا. جوهر خالکوبی اغلب حاوی مواد شیمیایی است که در زمینه‌های دیگر، به عنوان مثال در کارگرانی که در معرض این شغل یا مشاغل دیگری هستند که با جوهر سرو کار دارند، باعث ایجاد سرطان می‌شود. ما همچنین می‌دانیم که جوهر توسط سیستم ایمنی از پوست دور می شود، زیرا بدن سعی می کند ذرات جوهر را به عنوان یک چیز خارجی که نباید وجود داشته باشد حذف کند. در تحقیقات این مساله نشان داده شده که این فرآیند رنگدانه را به غدد لنفاوی منتقل می‌کند و به طور دائم در آنجا ذخیره می‌شود.
این محقق افزود: ما می خواستیم این نقاط را به هم وصل کنیم و بفهمیم که چگونه سلامت ما تحت تاثیر «ذخیره دائمی مواد شیمیایی بالقوه سمی در سیستم ایمنی» قرار می‌گیرد.
محققان مواردی از ابتلا به سرطان لنفوم را در پرونده‌های ثبت ملی سرطان سوئد ( یک پایگاه داده متمرکز از موارد سرطان در این کشور) شناسایی کردند. لنفوم گروهی از تومورهای یاخته‌های خون‌ساز و بافت‌های لنفی است که از لنفوسیت‌ها به وجود می‌آید. گاهی واژه لنفوم تنها به تومورهای سرطانی اشاره دارد و به همه تومورها گفته نمی‌شود. آن‌ها سن بیمارانی که می‌خواستند شناسایی کنند، بین ۲۰ تا ۶۰ سال در نظر گرفتند و سال‌های پیگیری تحقیق خود را بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ محدود کردند.
در نهایت یک گروه متشکل از ۱.۳۹۸ نفر مبتلا به لنفوم و ۴.۱۹۳ نفر بدون لنفوم تشکیل شد. این محقققان در نتیجه مطالعات خود کشف کردند که ۲۱ درصد از افراد مبتلا به لنفوم، خالکوبی داشتند و ۱۸ درصد از افرادی که خالکوبی داشتند سرطان لنفوم در آن‌ها مشاهده نشده بود.
محققان دریافتند که این خطر ۲ سال پس از دریافت خالکوبی در افراد دارای خالکوبی ۸۱ درصد بیشتر از افراد بدون خالکوبی بود. این خطر بین ۳ تا ۱۰ سال پس از خالکوبی کاهش یافت اما پس از ۱۱ سال به ۱۹ درصد افزایش یافت. به طور کلی، شرکت‌کنندگانی که خالکوبی کرده بودند در مقایسه با گروه شاهد، ۲۱ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به لنفوم بودند. اندازه خالکوبی بر خطر ابتلا به لنفوم تأثیری نداشت.
دو سرطان لنفومی که افراد خالکوبی شده در مقایسه با افراد بدون خالکوبی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن‌ها بودند، لنفوم منتشر سلول B و لنفوم فولیکولار بود.
نویسندگان مطالعه حاضر این مساله را بررسی نکردند که چرا با خالکوبی احتمال ابتلا به سرطان افزایش می‌یابد، اگرچه آن‌ها و عوامل مخدوش کننده بالقوه، مانند پیشرفت تحصیلی، درآمد، سیگار کشیدن، یا وضعیت تاهل را بررسی کردند تا تأثیر بالقوه وضعیت اجتماعی و اقتصادی و سبک زندگی بر نتایج را به حداقل برسانند.
وائل حرب، هماتولوژیست و انکولوژیست پزشکی در موسسه سرطان «مموریال کر» در اورنج کست که در این تحقیق شرکت نداشت، در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که آیا تفاوت‌های مشاهده شده بین افراد با و بدون خالکوبی می‌تواند در در واقع، ناشی از عوامل سبک زندگی باشد؟ گفت: این مطالعه در تجزیه و تحلیل خود چندین عامل سبک زندگی از جمله سیگار کشیدن و وضعیت اجتماعی - اقتصادی را تنظیم کرد. در حالی که مشخص شد تتوها خود یک عامل خطر برای لنفوم هستند، عوامل سبک زندگی مرتبط با افرادی که خالکوبی می‌کنند (مانند سیگار کشیدن، مصرف مواد) نیز می‌توانند در افزایش خطر نقش داشته باشند.
حرب البته هشدار داد که یافته‌های این مطالعه نشان‌دهنده نیاز به تحقیقات بیشتر برای جدا کردن تأثیرات خالکوبی از عوامل مرتبط با سبک زندگی و درک بهتر نقش سبک زندگی در مشاهدات مرتبط است.
دکتر ریچل اوریت، مدیر اطلاعات بهداشتی در مو ءسسه «تحقیقات سرطان بریتانیا» (Cancer Research UK)، که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: شواهد کافی برای اعلام اینکه خالکوبی خطر ابتلا به سرطان را در افراد افزایش می‌دهد، وجود ندارد و تحقیقات بیشتری در این زمیه مورد نیاز است. او با حرب در این زمینه موافق بود که در این مطالعه دلایل دیگری می‌تواند توضیح دهنده این باشد که چرا افرادی که خالکوبی می‌کنند در معرض خطر بالاتر ابتلا به لنفوم (نوعی سرطان خون) بدخیم هستند.
خطر سوزن خالکوبی
البته تتو نه تنها سلامت افراد در معرض جوهر موجود در خالکوبی، بلکه افراد در معرض استفاده از سوزن خالکوبی را نیز تهدید می‌کند. این خطر وجود دارد که هپاتیت C از طریق سوزن‌های خالکوبی که به درستی استریل نشده‌اند منتقل شود، ارتباط بین هپاتیت C و افزایش خطر لنفوم غیر هوچکین وجود دارد. علاوه بر این سوزن‌های خالکوبی با گذشت از روی پوست به پوست حقیقی نفوذ می‌کنند نفوذ مکرر سوزن‌های خالکوبی سبب ایجاد التهاب در بخش‌های عمیق پوست می‌شود. اگر پوست و تجهیزات خالکوبی ضدعفونی نباشند، خطر عفونت وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
نظر شما