براساس طرح مسکن مهر، دولت از طریق تعاونی‌ها زمین مورد نیاز را تامین و علاوه بر آن برای ساخت و ساز نیز 14 میلیون تومان وام پرداخت می‌کرد.
این طرح در شرایطی مطرح شد که قیمت زمین و مسکن 100 تا 130 درصد افزایش یافته و تامین آن از عهده اقشار کم‌درآمد خارج شده بود. عمده هدف این طرح تحت پوشش قرار دادن گروه‌های کم‌بنیه جامعه بود.
حمیدرضا پشنگ، نماینده مردم خاش در مجلس شورای اسلامی، رکود بخش مسکن را جدی می‌داند و آینده آن را مبهم پیش‌بینی می‌کند.وی معتقد است: با توجه به‌وضعیت وزارت مسکن، اکنون این بخش متولی خاصی ندارد و نمی‌توان شخص خاصی را مورد سئوال قرار داد.
نماینده مردم خاش استقبال از مسکن مهر را در حوزه خود مناسب نمی‌داند و می‌افزاید: با وجود دعوت مدیران عامل بانک‌ها از مردم و همکاری برای پرداخت وام و تسهیلات، استقبال چندانی از آن نشده که دلیل عمده آن بی اعتمادی نسبت به دریافت تسهیلات، ارایه وثیقه و مشکلات جاری بانکی است.
پشنگ در عین حال به طرح اجاره به شرط تملیک دولت آقای خاتمی اشاره می‌کند که
نیمه کاره رها شد و مسکن مهر جایگزین آن شد.
وی معتقد است که به جای رها کردن طرح‌های پیشین، بهتر است که معایب آن را که در طول زمان نمود پیدا کرده، مشخص و با محاسن طرح جدید جایگزین کرد و آن را ادامه داد.
عمده زمین‌هایی که دولت برای مسکن مهر در نظر گرفته است، در خارج از محدوده‌های شهری بوده و به‌طور معمول فاقد امکانات رفاهی و شهری است و زمان زیادی نیاز دارد تا برای اسکان و زندگی طبیعی آماده شود.
با این‌حال با توجه به نرخ تورمی که در بخش اجاره‌بهای خانه وجود دارد، بسیاری راضی به داشتن خانه‌ای از خود حتی در نقاط محروم با حداقل امکانات رفاهی هستند. این طرح در نقاطی نیز مورد‌استقبال قرار گرفته و برخلاف بسیاری از نقاط کشور که ساخت و ساز آن آغاز نشده، در مناطقی از جمله شهرستان سپیدان از توابع استان فارس استقبال خوبی از آن شده است.
عنایت‌الله هاشمی، نماینده سپیدان در مجلس شورای اسلامی، با اشاره به اینکه میزان قابل توجهی زمین به تعاونی‌ها واگذار شده، می‌گوید: در استان فارس تا‌کنون مجوز 265 هزار واحد مسکونی صادر شده و مبلغ 300 میلیارد تومان وام نیز پرداخت شده است.
یخ بازار مسکن اما به این سادگی‌ها آب نشده؛ چنان که این عضو کمیسیون عمران مجلس نیز خروج از رکود فعلی بازار مسکن را مشروط به باز شدن قفل بانک‌ها برای پرداخت تسهیلات به انبوه‌سازان می‌داند. مسئله‌ای که از سال گذشته همه به آن اذعان داشته و برآن تاکید می‌کردند؛ اما فرجی در آن حاصل نشده است.
