اما مساجد مجازی نیز باید مطابق اصولی باشند که در عرض مسجد فیزیکی قرار نگیرند و در طول آن باعث جذب جوانان به مسجد واقعی باشند، هرچند استفاده از کلمه واقعی در مقابل مجازی شاید کاری صحیح نباشد، در واقع دنیای مجازی به نوعی در حال حقیقی‌تر شدن نسبت به این دنیاست.
این دستاورد یعنی مسجد مجازی به نوعی نفی تقابل دین و تکنولوژی است و باعث می‌شود با مخاطبان با زبان خود مخاطب سخن گفت. به نوعی مسجد مجازی ادای تکلیف در قبال مسلمانان دنیا نیز هست و باعث می‌شود افرادی که در سرتاسر دنیا امکان حضور در مساجد را به هر نحوی ندارند از این ابزار بهره‌مند شوند.
اولین مسجد مجازی
اولین مسجد مجازی در ایران یک سال دارد و البته ممکن است در مقایسه با این دنیای جوان مجازی خردسال به نظر برسد. مسجدی مجازی با نام آسمانیان که به همت سازمان فرهنگی - هنری شهرداری و فرهنگسرای خاوران اولین سال حیات خود را سپری می‌کند. کسی که برای کاربران این مسجد مجازی به نام یار آسمانی یازده شناخته شده است حجت الاسلام محمدعلی زمانی نام دارد.
او در خصوص این مسجد مجازی می‌گوید:« موسسه آفرینش‌های نوین در گروه فرهنگی تبلیغی آسمانیان سایتی با همین نام راه‌اندازی کرد تا به مقابله با هجمه‌های تبلیغاتی ضد اسلام بپردازد. در واقع اهداف موسسه ایجاد مسجدی بود که برای جذب همه مخاطبان باشد. برخی از طرح مسائل خود خجالت می‌کشند و هستند بعضی‌ها که خودشان را بالاتر می‌دانند، در کل عده‌ای به هر دلیلی به مساجد مراجعه نمی‌کنند. این مسجد مجازی بسیاری از مشکلات موجود در این زمینه را رفع می‌کند.»
این روشی مناسب است برای صرفه‌جویی در هزینه نیروهای انسانی:« دیدیم به جای اینکه ما برای تبلیغ برویم بد نیست در فضای اینترنت حاضر شویم و به این ترتیب سرویس‌دهی بهتر و گسترده‌تری داشته باشیم. دنیای مجازی را به عنوان یک دهکده قلمداد کردیم و در محیط این دهکده مسجد بنا کردیم.»
مسجدی تمام عیار با حمایت شهرداری تهران
مسجد مجازی تمامی امکانات تبلیغی موجود در یک مسجد را داراست:« منبر مسجد همه روزه برپا بود، کلاس قرآن و آموزش قرآن به سبک همان جلسات مساجد برقرار می‌شد، مشکلات شرعی به صورت‌های مختلف تلفنی، چت و آنلاین رفع می‌شد و همه سعی می‌کردند در بحث‌های ما شرکت کنند. خاصیت مساجد مجازی به دوطرفه بودن آنها بود، برخلاف بسیاری از منبرها این جلسات به درس و بحث شباهت داشت.»
راه‌اندازی اولین مسجد مجازی با حمایت شهرداری تهران انجام شد:« پشتیبانی ما به عهده فرهنگسرای خاوران بود که در آن زمان بر عهده آقای احمدلو بود وتلاش زیادی برای این کار انجام شد و اساتید برای این کار از قم به تهران آمدند، بحث اسکان و هزینه‌های مربوط به حق الزحمه هم به عهده عزیزان شهرداری تهران بود»
همشهری جمعه
