عده‌ای از منتقدین دولت عنوان می‌کنند افراد پیشنهادی از کارآمدی لازم برخوردار نیستند و برخی از آنها فاقد استعداد و توانایی لازم برای اداره وزارتخانه‌های پیشنهادی هستند و شاهد مثال خود را نیز عدم یک روز کار اجرایی در حوزه وزارت پیشنهادی و یا متناسب نبودن تجربه با تحصیلات و تخصص برخی افراد پیشنهادی به‌عنوان وزیر بیان می‌کنند.
اگر بخواهیم دلایل بیشتری از منتقدین که مصداق کارآمدی در کابینه را جست‌وجو می‌کنند بیان کنیم این است که عنوان شده رئیس‌جمهور در لیست جدید خود برخی از وزرای موفق دولت نهم که حائز رأی بالایی از جانب مجلس برای ادامه مسیر وزارت بودند را معرفی نکرده و به‌صورت مشخص از آقایان لنکرانی، فتاح و جهرمی نام برده می‌شود و حتی عنوان شده افراد جایگزین نیز به‌مراتب کارآمدی کمتری از اسلاف خویش دارند.
به هر حال عدم«کارآمدی» فصل مشترک سخنان بسیاری از نمایندگان مجلس و صاحب‌نظران سیاسی، اجتماعی است که به‌نوعی نگرانی خود را عنوان می‌کنند.
درمقابل نیز موافقان افراد پیشنهادی از واژه «هماهنگ» بهره می‌برند و عنوان می‌کنند افرادی می‌توانند مؤثر باشند که با رئیس دولت هماهنگ باشند. حتی رئیس‌جمهور نیز در گفت‌وگوی بخش خبری 21 در توجیه معرفی اشخاص از قید «هماهنگ‌تر» بهره برد.
از یک منظر عده‌ای می‌کوشند کارآمدی را در برابر هماهنگی اعضا قرار دهند، اما واقعیت این است که کارآمدی مغایر با هماهنگی اعضای کابینه نیست بلکه از دل یک مجموعه هماهنگ، کارآمدی درخشش بیشتری پیدا می‌کند.
رئیس‌جمهور در معرفی اعضای دولت نهم و خصوصاً برخی اعضا در اواخر عمر دولت نهم که به‌نوعی ترمیم کابینه بوده است (مانند وزیر آموزش و پرورش) بر استفاده از عناصر همراه با دولت تأکید زیادی نموده‌اند اما می‌بینیم این افراد در کابینه دهم در لیست قرار ندارند.
سؤال اینجاست که مختصات هماهنگ‌تر و همراه‌تر چیست؟ و این افراد و اشخاص چگونه باید عمل کنند که به ناچار بعد از مدتی به فرض رأی اعتماد مجلس، دوباره شاهد ناهماهنگی اعضا و ترمیم کابینه و برکناری وزرا نباشیم.
چگونه است در زمان کوتاهی از یک وزیر به‌عنوان یک فرد همراه و نخبه یاد می‌شود اما در یک زمان کوتاه دیگر از کاروان دولت باید پیاده شود! یا وزیری که از قضا سکاندار فرهنگ بود و بیش از موضوعات فرهنگی به سیاست و حمایت همه‌جانبه از دولت و هماهنگی بیشتر! و حتی دفاع از بخش‌های غیرمرتبط با مسئولیت خود یعنی حوزه اقتصاد و غیره پرداخت اما باید به‌دلیل ناهماهنگی مجبور به بازماندن از مسیر شود.
پس همانطور که گفته شد مشکل امروز ما واژه‌ها و عبارات نیستند، کارآمدی و هماهنگی ملزوم یکدیگرند و از دل هماهنگی تیم دولت، کارآمدی را شاهد خواهیم بود.
اما تا زمانی که مختصات «هماهنگ‌تر» اعلام نشود و بیشتر بر کلی‌گویی‌ها تأکید شود، باید همچنان شاهد تکرار مسیر گذشته باشیم.
