شاید یکی از مهم‌ترین دغدغه مسئولان شهری در زمینه بازگشایی مراکز تحصیلی که به شکل مرسوم درباره آن برنامه‌های مختلفی در نظر گرفته می‌شود، حمل و نقل عمومی است.
رسیدگی به تردد دانش‌آموزان با وسایل حمل و نقل عمومی، کاهش راهبندان‌های طولانی ساعات رفت وآمد شاغلان و محصلان و اتخاذ روش‌های کنترل معضلات ناشی از آن بدون شک کار چندان آسانی نیست، اما آنچه که در این میان کار ما را سخت‌تر می‌کند هماهنگی‌هایی است که باید میان سازمان‌ها و نهادهای مرتبط با این موضوع وجود داشته باشد.
به رغم اینکه سال‌هاست مشکلات بازگشایی مدارس در مهرماه هر سال مورد واشکافی قرار می‌گیرد و ستادهای گوناگونی با حضور سازمان‌ها و نهادهای ملی و محلی تشکیل می‌شود، اما نگرانی‌ها از وجود راهبندان، کمبود وسایل حمل و نقل عمومی و برقراری امنیت دانش‌آموزان همچنان باقی است.
تردیدی نیست که همه مسئولان در حوزه‌های شهری و امنیتی سعی می‌کنند، مهرماه با کمترین مشکل آغاز شود و ورود دانش‌آموزان به مراکز تحصیلی به شکل عادی انجام شود، اما مشکلاتی چون تعیین ساعت آغاز به کار مدارس و اداره‌های دولتی، تعیین روش‌های برقراری امنیت در محله‌های مختلف تهران و مسائلی از این دست تبدیل به چالش‌های همیشگی مدیریت در تهران شده که از یک ماه قبل از آغاز سال تحصیلی همه ذهن‌ها را به خود مشغول می‌کند.
سؤال اینجاست که آیا نمی‌توان براساس یک روش متحد و از پیش تعیین شده ای هر سال آغاز سال تحصیلی را ساماندهی کرد؟ پاسخ این سؤال از این رو مهم است که با کمی تأمل به این نتیجه می‌رسیم شیوه‌های دولتی و کلان در این زمینه به تنهایی نمی‌تواند مشکلات را از بین ببرد و گاهی هم شیوه‌های دولتی شاید نتایج معمولی به دنبال نداشته باشند.
بطور مثال شاید یکی از مسائل مهمی که هر سال به عنوان خبر داغ و چالشی مطبوعات از یک ماه مانده به مهرماه مورد بحث قرار می‌گیرد، انتخاب سرویس مدارس از سوی والدین و مسئولان مدارس باشد که به یک گره کور تبدیل شده است. گاهی سخن از انتخاب سرویس مدارس از سوی اولیا به میان می‌آید، گاهی به گزینشی کردن این انتخاب با دخالت مدیران و نیروی انتظامی اشاره می‌شود.
خلاصه هر سال بحث درباره این موضوع داغ است. اما این یکی از هزاران مسئله‌ای است که با شناخت کافی از ظرفیت‌های منطقه‌ای و محله‌ای قابل حل می‌شود. شاید فلسفه وجودی شورایاران هنوز برای سازمان‌ها و نهادهای درگیر موضوع آغاز سال تحصیلی روشن نشده باشد، اما باید این نکته را گوشزد کرد که نقش شورایاران در این زمینه می‌تواند راهگشا باشد و دغدغه اولیا و مسئولان آموزشی و امنیتی با سپردن وظیفه انتخاب و تعیین صلاحیت افراد برای سرویس مدارس بسیار کم خواهد شد.
شورایاران با شناختی که از افراد در محله‌ها دارند، نه تنها می‌توانند افراد بومی محله‌ها را برای سرویس مدارس معرفی کنند، بلکه در شناخت آنها و تأیید صلاحیت آنها صاحب‌نظرند. از این رو در زمینه‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی می‌توان با کمک شورایاران سال تحصیلی را با کمترین دغدغه سپری کرد و از نقش ارتباطی آنها با شهروندان و مسئولان برای ایجاد هماهنگی بیشتر در حوزه‌های شهری و امنیتی بهره برد.
همشهری محله - 5
