نقشه‌ها به اشتباه افتاده‌اند یا ذهن، گذرش از این خیابان را فراموش کرده است! این‌جا چیزی کم است، دیگر از آن هیاهو و ردیف‌های فولادین اتومبیل‌ها خبری نیست. بوق‌های ممتد مسافران جا‌مانده پشت چراغ‌های قرمز حالا به‌ندرت شنیده می‌شود و خودروها دیگر در کوری گره‌ها کمتر اسیر می‌مانند.
این‌جا چیزی کم است. چراغ‌های راهنمایی کمتر به‌چشم می‌آیند؛ ترافیک لاغرتر از همیشه شده و دیگر از آن همه هیاهو خبری نیست. بلندترین پل فلزی پایتخت، چند‌روزی است که ترافیک را از روی زمین برداشته تا خیابان انقلاب‌اسلامی، در فاصله خیابان‌های بهار تا پلچوبی، راحت‌تر نفس بکشد؛ رفتن‌و‌آمدن را سرعت داده و کمی آرامش به تمام شلوغی‌های این خیابان هدیه کرده است. باید به چشم دید تا باور کرد؛ پل روشندلان چنان آرامش و نظمی به پیچ شمیران بخشیده که باورکردنش کمی سخت است، اما واقعیت دارد!
با 900متر طول، روشندلان طولانی‌ترین پل فلزی پایتخت است. این پل در خیابان انقلاب‌اسلامی حدفاصل خیابان‌های بهار تا پلچوبی ساخته شده تا معبری باشد برای گذر از 3تقاطع پر‌ترافیک این خیابان. پل‌روشندلان در مسیر خط‌یک بی.آر.تی قرار دارد و آمار نشان می‌دهد که توانسته حدود 12درصد در افزایش سرعت اتوبوس‌های تندرو تاثیر بگذارد.
سرعت اتوبوس‌ها در این مسیر از 17کیلومتر در ساعت به 5/19کیلومتر در ساعت رسیده است. میزان افزایش سرعت برای خودروهای عبوری نیز 7/7درصد رشد را نشان می‌دهد که قابل‌توجه است و نقش مهمی در روان‌شدن ترافیک خیابان انقلاب‌اسلامی دارد.
صرفه‌جویی حدود 2میلیون لیتر مصرف بنزین در سال و نقش قابل‌توجهی که ساخت این پروژه مهم ترافیکی در کاهش آلودگی هوا دارد، از دیگر دستاوردهایی است که پل‌روشندلان به پایتخت هدیه کرده، اما یکی از مهم‌ترین اهداف ساخت این پل، توجه مسئولان شهری به مساله حمل‌ونقل عمومی و سرعت یافتن حرکت اتوبوس‌های این مسیر بوده است. کار‌آیی و تاثیر پل‌روشندلان در سیستم حمل‌ونقل شهری و میزان رضایت شهروندان از ساخت این پروژه عمرانی‌و‌ترافیکی، موضوع گزارشی است که پیش‌رو دارید.
نیم‌ساعت زودتر می‌رسم
وجود چند مرکز آموزشی و دانشکده در نزدیکی ایستگاه پیچ‌شمیران باعث شده تا خط‌یک سامانه اتوبوس‌های تندرو، مسافران دانشجو و دانش‌آموز زیادی داشته باشد. آقای قنبرپور یکی از همین دانشجویان است و حسابداری می‌خواند؛ او وضعیت رفت‌و‌آمدش در مسیر میدان آزادی تا پیچ‌شمیران را این روزها مطلوب‌تر از همیشه می‌داند و می‌گوید:
«راه‌اندازی پل روشندلان باعث شده تا سریع‌تر از قبل به دانشگاه برسم. قبلا ایستگاه اتوبوس در دروازه‌دولت بود و مجبور می‌شدم از آن‌جا تا پیچ‌شمیران پیاده بروم، اما الان خیلی راحت‌تر به مقصد می‌رسم و حدود نیم‌ساعتی کمتر در راه هستم».
این شهروند دانشجو به کاهش قابل توجه ترافیک در پایین پل هم اشاره می‌کند و می‌گوید:«تاثیری که این پل داشته را به خوبی می‌توان در ترافیک پایین پل احساس کرد؛ پیچ شمیران که همیشه پر ترافیک و شلوغ بود، حالا وضعیت بهتر و متفاوتی دارد».
مسیر، باز و سرعت، زیاد شده!
یکی از مشتری‌های هر روزه خط یک اتوبوس‌های تندرو بی.آر.تی معتقد است که وضعیت رفت و آمدش بهتر از گذشته شده.آقای شمیمی که هر روز فاصله خانه تا محل کارش، از تهرانپارس تا پیچ شمیران را با اتوبوس می‌رود و می‌آید، در مورد پل روشندلان و تاثیری که بر ترافیک این مسیر دارد، می‌گوید:
مسیر باز شده و رفتوآمد خیلی روان‌تر از گذشته است، پایین پل همیشه ترافیک بود و هر روز پشت چراغ و در شلوغی پیچ شمیران و پل چوبی، معطل می‌شدیم اما الان خیلی خوب شده و زودتر به محل کار و خانه‌ام می‌رسم.»
این شهروند در مقایسه زمان رفت و آمدش در این مسیر، قبل و بعد از افتتاح پل روشندلان می‌گوید: «قبل از این برای رسیدن به محل کارم حدود 25دقیقه در راه‌بودم تا از تهرانپارس به پیچ‌شمیران برسم، اما با کم‌شدن ترافیک در فاصله پلچوبی تا پیچ‌شمیران، الان حدود 15دقیقه در راه هستم و زودتر از قبل به محل کارم می‌رسم».
پلی به آسمان!
درحالیکه ترافیک و ازدحام اتومبیل‌ها، کمتر نشانه‌ای از گذشته پیچ‌شمیران با خود دارند و خلوتی زیر پل بدجوری توی چشم می‌زند، راهی برای رسیدن به بالای پل پیدا می‌کنیم.
زنجیره‌ای از پله‌ها، درست در محلی که پل‌روشندلان از فراز پیچ‌شمیران می‌گذرد، راه باز کرده است به روی پل تا به ایستگاهی برسد که آغوش گشوده به روی مسافران خط‌یک اتوبوس‌های بی.آر.تی. این اولین ایستگاه اتوبوس بر فراز یک‌پل است؛
ایستگاه پیچ‌شمیران. پله‌ها مسافران را به دل «روشندلان» می‌رسانند؛ ایستگاهی در میانه پل و در چپ و راست، اتوبوس‌های تندرو، می‌روند و می‌آیند. ایستگاه پر و خالی می‌شود در ساعت4 بعد‌از‌ظهر؛ مسافران در حرکت‌اند، اتوبوس‌ها سرعت می‌گیرند و «پل» فولادین و تازه‌ساز شهر، باری را از دوش ترافیک بر‌می‌دارد... زندگی هم‌چنان جریان دارد، در پیچ‌شمیران اما شایدکمی تندتر از گذشته!
چرا تابلوی راهنمایی نیست؟
سفید‌موی و پا به‌سن گذاشته، وارد ایستگاه می‌شود؛ بالا آمدن از پله‌های تقریبا پر‌تعداد ایستگاه پیچ‌شمیران کمی آزارش داده است، اما این شهروند بیشتر از نبود تابلوهای راهنمایی‌کننده، گلایه دارد و می‌گوید: «اولین بار است به این ایستگاه آمده‌ام و نمی‌دانستم از کجا باید وارد شوم و کجا سوار اتوبوس شوم.
از قول من برای مسئولان بنویسید چرا تابلویی برای راهنمای مسافران در این ایستگاه نیست؟ آن بنده خدایی که شهرستانی است یا اولین بار به ایستگاه می‌آید، سرگردان می‌ماند و نمی‌داند کجا باید برود».
ترافیک و تاثیری که پل روشندلان بر کاهش آن داشته، موضوع سوال بعد است و این شهروند سردوگرم چشیده می‌گوید: «اولین بار است در این ایستگاه سوار اتوبوس می‌شوم و نمی‌دانم نسبت به قبل چه فرقی کرده، اما چیزی که پایین پل دیدم برای خیلی جالب بود؛ تا به حال پیچ شمیران را این‌قدر آرام ندیده بودم».
دشواری‌هایی برای معلولان
یکی دیگر از مسافران حاضر در ایستگاه اتوبوس پیچ‌شمیران، دانشجویی است به نام «پرنیا»؛ دانشجوی اقتصاد با گرایش بازرگانی. او می‌گوید: «مسیر تقریبا هر‌روزه من است، الان و با راه‌افتادن پل روشندلان وضعیت خیلی بهتر از قبل شده. پیش از این مسیر میدان آزادی تا پیچ شمیران حدود یک‌ساعت‌و‌ربع تا یک‌ساعت‌و‌نیم طول می‌کشید تا به دانشگاه برسم، اما الان حدود 45دقیقه در راه هستم».
او با اشاره به مرکز توانبخشی معلولان که در نزدیکی پیچ‌شمیران قرار دارد، می‌گوید: «تنها ایرادی که به این ایستگاه می‌توان گرفت، نداشتن پله‌برقی است. پله‌های نسبتا زیادی که برای رسیدن به ایستگاه باید طی شود، برای افراد معلول و همین‌طور پیرمردها و پیرزن‌ها، خسته‌کننده و بسیار سخت است. فکر می‌کنم مسئولان باید هر‌چه زودتر و برای رفاه‌حال معلولان و افراد مسن، پله‌برقی یا آسانسور در این ایستگاه نصب کنند».
پله‌برقی از همه‌چیز واجب‌تر است!
هنوز صحبت‌های دانشجوی اقتصاد در مورد دشواربودن رفتوآمد افراد معلول و پا به سن گذاشته از پله‌های نسبتا زیاد ایستگاه پیچ‌شمیران تمام نشده بود که ناگهان شاهدی از غیب رسید! نفس‌نفس‌زنان از پله‌های ایستگاه بالا می‌آید و یک‌شهروند جوان هم که به نظر می‌رسد از دوستانش باشد، کمکش می‌کند.
2عصای زیربغلش، حکایتگر ناتوانی پاهایی است که برای حرکت، یاری‌اش نمی‌کنند. آقای صادق فلاح، دانشجوی رشته حسابداری است و مسافر همیشگی این مسیر. در مورد ایستگاه می‌پرسم، با نگاهی پرمعنا به پاهایش می‌گوید: «به سختی تا این بالا آمدم؛ پله‌برقی از همه‌چیز واجب‌تر است.
این همه برای ساختن پل و ایستگاه هزینه کرده‌اند، اما برای من و امثال من پله‌برقی نگذاشته‌اند». درحالیکه پشت‌سر گذاشتن پله‌های ایستگاه اتوبوس پیچ‌شمیران، نفسش را بریده و از این وضعیت گلایه‌مند است، در مورد نقش پل در کاهش ترافیک می‌پرسم و می‌گوید: «خیلی تاثیر نداشته»!
این همه پله، امانم را بریده
آقای بیک‌یار هم از پله‌های زیاد و نفس‌گیر ایستگاه پیچ‌شمیران گلایه دارد. او می‌گوید: «خانه من در طبقه چهارم است و پله‌ها امان از من بریده‌اند، حالا هم باید از پله‌های خانه بالا و پایین بروم و هم پله‌های ایستگاه پیچ‌شمیران را پشت‌سر بگذارم». این شهروند از پیشروی ایستگاه اتوبوس بی.آر.تی از دروازه دولت به سوی پیچ‌شمیران خوشحال است و می‌گوید:
«مجبور بودم از دروازه‌دولت تا پیچ‌شمیران را پیاده بیایم و حدود 15دقیقه در راه بودم؛ حالا که ایستگاه به پیچ‌شمیران آمده 15دقیقه وقت کمتری صرف می‌کنم. ضمن این‌که راه‌افتادن پل روشندلان باعث شده حدود 10 تا 15دقیقه هم کمتر در مسیر باشم و به این ترتیب روزانه حدود یک ساعت جلو افتاده‌ام»!
پله‌برقی تا یکی دو‌ماه دیگر
خانم شمس‌آبادی، مسئول کنترل ایستگاه اتوبوس پیچ‌شمیران است. او با دقت مراقب است تا هنگام سوار و پیاده‌شدن مسافران از اتوبوس مشکل و حادثه‌ای پیش نیاید. شمس‌آبادی در مورد میزان رضایت مسافران از ایستگاه ایجاد‌شده بر روی پل روشندلان به همشهری مسافر می‌گوید:
«مسافران از کاهش بار ترافیکی و سریع‌تر شدن زمان سفرشان راضی‌اند و ایستگاه روی پل نیز برای‌شان جذاب است». مسئول کنترل ایستگاه پیچ‌شمیران از راه‌اندازی قریب‌الوقوع پله‌برقی در این ایستگاه تا یکی، دو ماه دیگر خبر می‌دهد و می‌گوید: «مسئولان قول داده‌اند برای تسهیل در رفتوآمد مسافران، پله‌برقی این ایستگاه را هر‌چه زودتر راه‌اندازی کنند».
خانم شمس‌آبادی تنها مشکل موجود را شلوغی اتوبوس‌ها در هنگام ساعت‌های اوج سفر می‌داند و می‌گوید: «در ساعت‌های پیک کاری، اتوبوس‌ها شلوغ و پر از جمعیت می‌شوند، این مساله باعث‌شده تا برخی مسافران کمی اظهار نارضایتی کنند».
به کارم زودتر می‌رسم
آقای شجاعی، شهروند دیگری است که از تاثیر مثبت راه‌اندازی پل روشندلان بر وضعیت ترافیک خیابان انقلاب‌اسلامی سخن می‌گوید. او می‌گوید: «این مسیر را هر روز می‌روم و می‌آیم و پیش از این گیرکردن پشت چراغ‌های قرمز برخی چهارراه‌ها در مسیر ایستگاه آزادی تا پیچ‌شمیران باعث می‌شد تا حدود 10دقیقه بیشتر از الان در راه باشم، ولی حالا طی 20 تا 25دقیقه به محل کارم می‌رسم».
این شهروند به کاهش محسوس ترافیک زیر پل روشندلان اشاره می‌کند و با ابراز خوشحالی از آن، امیدوار است تا با راه‌اندازی هر‌چه زودتر پله‌برقی یا آسانسور در ایستگاه پیچ‌شمیران، مشکل افراد مسن و معلولان برای استفاده از اتوبوس‌های تندرو رفع شود.
برخی بلیت نمی‌دهند!
مسئول ایستگاه پیچ‌شمیران، جوانی است که یک‌سره سرپا ایستاده و برای نشستن جایی ندارد! آقای کامجو زندی در مورد استقبال شهروندان از پل‌روشندلان و تاثیر این پل بر روند ترافیک خیابان انقلاب‌اسلامی به همشهری‌مسافر می‌گوید:
«مردم از کاهش ترافیک و سرعت گرفتن محسوس اتوبوس‌های بی.آر.تی در این خط راضی‌اند و از آن استقبال می‌کنند». مسئول ایستگاه اتوبوس پیچ‌شمیران، ساعت اوج حضور مسافران را 7 تا 8و‌نیم صبح و 17 تا 19بعد‌از‌ظهر عنوان می‌کند و از این‌که برخی مسافران بدون بلیت سوار اتوبوس می‌شوند، گله‌مند است.
او در مورد علت سوار شدن بدون بلیت برخی مسافران می‌گوید: «برخی شهروندان، بی‌تفاوت نسبت‌به تذکرهایی که به آنان می‌دهیم، سوار اتوبوس می‌شوند.البته وظیفه ما فقط تذکردادن است و نمی‌توانیم از سوارشدن آن‌ها جلوگیری کنیم».
همشهری مسافر
