بغداد اکنون در حال رایزنی برای احیای فعالیتهای هستهای و تبدیل شدن به یک قدرت هستهای است.
روزنامه انگلیسی گاردین به نقل از منابع خبری خود نوشت، دولت عراق برای بازسازی دست کم یکی از رآکتورهای هستهای خود که در جنگ اول خلیجفارس بمباران شد با صنعت هستهای فرانسه وارد مذاکره شدهاست.
دولت عراق همچنین با آژانس بینالمللی انرژی هستهای و سازمان ملل هم تماسهایی برقرار کرده تا امکان لغو قطعنامههای ممنوعیت فعالیت هستهای این کشور را بررسی کند.
بازسازی رآکتور هستهای که برای اهداف تحقیقاتی استفاده میشود در اولویت برنامه کاری دولت عراق قرار دارد. وزیر علوم عراق به روزنامه گاردین گفت: در حال همکاری با آژانس بینالمللی انرژی هستهای و تعریف زمینههای تحقیقات هستهای برای اهداف صلحآمیز هستیم.
بعد از جنگ، دیگر اثری از صنعت هستهای عراق باقی نمانده اما کشور ما هر روز بیشتر به فناوری هستهای احساس نیاز میکند. این نیاز و سازوکارهای مربوط به آن را از چند ماه پیش با مقامات و نهادهای مربوط در میان گذاشتهایم.
انرژی هستهای یکی از موضوعات محوری در رویارویی غرب با صدام حسین بود. غرب، صدام را به تلاش برای دستیابی به بمب هستهای متهم میکرد. اتهامی که دستاویز حمله به عراق قرار گرفت. وزیر علوم عراق در گفتوگوی خود با گاردین تاکید کرد که عراق انرژی هستهای را تنها برای مصارف غیرنظامی مانند درمان و پزشکی، کشاورزی، آب و برق میخواهد.
عراق با مشکلات جدی در تامین آب و برق خود روبهروست. با گذشت نزدیک به 7 سال از سقوط صدام و اشغال عراق، جریان برق حتی در شهر بغداد بهطور مرتب برقرار نیست و ساعات طولانی با قطعی روبهروست.
صحبت از تلاش عراق برای دستیابی به انرژی هستهای در شرایطی مطرح میشود که وقوع 2انفجار قوی در منطقه امنیتی و حفاظتشده بغداد نزدیک به هزارکشته و مجروح به جا گذاشتهاست. این انفجار که مقابل 2ساختمان دولتی روی داده، موضوع امنیت در عراق را بار دیگر مورد توجه جدی قرار دادهاست.
همچنین تکلیف مواد رادیواکتیو تولید شده در عراق در دوران صدام، از جمله مقداری کیک زرد که از فراوری اورانیوم به دست میآید، هنوز روشن نشدهاست. این مواد بعد از شروع جنگ و غارت سایت هستهای عراق در جنوب بغداد ناپدید شدهاست.
یک مرکز تحقیقات هستهای، تاسیسات پسماندهای هستهای و 3رآکتور تموز یک و دو 14 عراق در این مکان واقع است. یکی از این رآکتورها که فرانسویها آن را ساخته بودند، در بمباران اسرائیل در سال 1981 نابود شد.
با شروع جنگ در سال 2003 این سایت مورد هجوم افراد ناشناس قرار گرفت و مواد و تجهیزاتی از آن سرقت شد. اکنون این رآکتورها با سیمان و آب پر شده است. این سایت اکنون تحت حفاظت قرار دارد. بازرسان سازمان ملل و آژانس بینالمللی انرژی هستهای در دهه 1990 بارها و بارها این مراکز را مورد بازرسی قرار دادهاند.
در حال حاضر قطعنامههای سازمان ملل از جمله قطعنامه 707 عراق را از هر گونه فعالیت هستهای منع میکند. مقامات عراقی در حال رایزنی با دیپلماتهای سازمان ملل برای رها شدن از این قطعنامهها هستند.
گاردین- 28 اکتبر 2009