به گزارش ایسنا استاد هاراطون داویدیان دوم اسفند ماه سال 1303 در تهران به دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه به ترتیب در دبستان کوشش و کالج البرز وارد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و در سال 1327 از دانشکده مزبور فارغ التحصیل شد.
پس از طی دوره دکتری پزشکی و گذراندن خدمت نظام وظیفه، در یازدهم مرداد ماه سال 1329 به دستیاری بخش جدید التاسیس بیماریهای روانی، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شد و خدمات دانشگاهی خود را از آن تاریخ آغاز کرد. در سال 1334 با کسب موفقیت در امتحانات انتخاب رئیس درمانگاهی بیماریهای روانی، به منظور ادامه تحصیل عازم لندن شد و در سال 1337 دیپلم تخصصی بیماریهای روانی را از دانشگاه لندن (D.P.M) دریافت کرد.
وی پس از بازگشت به کشور و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال 1347 مقام استادی رشته بیماریهای روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود.
دکتر داویدیان در سال 1370 پس از 42 سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. افزون بر این، متجاوز از 100 مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر نموده، که بیشتر آنها نتایج بررسی ها و مطالعات ایشان درباره جنبه‌های فرهنگی روان پزشکی است.
دکتر داویدیان به عنوان یک دانش پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوان، خدمات شایسته به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی عرضه داشته و نیز حضور فعال وی در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین المللی از سال77 به عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شده بودند.
دکـــتر داویدیــان در طی خــدمت دانشگاهی خود دو بـار به مدیریت گروه آموزشی روانپــزشکی دانشگاه تهران انتخاب شد و همچنین از سال60 تا 65 سمت ریاست بیمارستان روزبه را عهده دار بود.
از آنجا که کار درمانی از شیوه‌های موثر در درمان بیماریهای روانی است، دکتر داویدیان با جلب موافقت و حمایت رئیس دانشکده پزشکی وقت، شادروان مرحوم دکتر محمد علی حفیظی، موفق به تاسیس بخش کاردرمانی در بیمارستان روزبه شد و سرپرستی آن را به عهده گرفت.
دکتر داویدیان، در طول نزدیک به نیم قرن تلاش علمی ممتد و بی وقفه، با تصدی سمت‌ها و مسئولیت‌های اجرایی، آموزشی و پژوهشی در سطوح ملی و بین المللی، منشاء خدمات ارزنده‌ای در رشته روانپزشکی بوده است.
وی توجه خاصی به جنبه‌های فرهنگی بیماریهای روانی داشته است و سعی بلیغ نمود تا روان پزشکی ایران را بر اساس فرهنگ و اخلاق جامعه ایرانی شکل دهد و تحقیقات علمی در این رشته را بر اساس نیازمندی‌های جامعه پایه‌ریزی کند.
دکتر داویدیان در سمینارها و کنگره های علمی متعدد داخلی و خارجی شرکت و همچنین کنگره‌های متعددی را برگزار نموده و خود با ایراد سخنرانی در آنها سعی داشته است تا روان پزشکی ایران را چه در داخل و چه در خارج از کشور به جامعه پزشکی معرفی نماید.
