به گزارش خبرگزاری فرانسه گروهی از پژوهشگران داده‌های مربوط به شش بررسی شامل 718 بیمار سرپایی بزرگسال که بر اساس مقیاس سنجش افسردگی هامیلتون دچار افسردگی ملایم تا افسردگی خیلی شدید بودند، ترکیب کردند.
بررسی آنها که قصد داشت که منافع داروهای ضدافسردگی به طور رایج تجویز شده را با دارونما مقایسه کند. در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده است.
این پژوهشگران به سرپرستی جی فونیر از دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا دریافتند که اثرات داروهای ضدافسردگی بسته به شدت علائم کاملا متفاوت است.
این پژوهشگران مینویسند: "اثرات واقعی این داروها (مزیت این داروها نسبت به دارونما) در مورد بیماران افسرده دارای علائم پایه‌ای خفیف، متوسط، و حتی شدید، صفر یا ناچیز بود،در حالیکه اثر داروها در مورد بیماران دارای علائم بسیار شدید، زیاد بود."
اغلب بررسی‌ها در مورد داروهای ضدافسردگی- که در حال حاضر درمان استاندارد اختلالات افسردگی عمده هستند- بر تاثیر داروها بر بیمارانی که به شدت افسرده‌اند متمرکز است،اما شواهد کمی در مورد تاثیر این داروها در مورد افراد با افسردگی با شدت کمتر وجود دارد.
به گفته این پژوهشگران اکثریت بیمارانی که در طبابت روزمره داروهای ضدافسردگی دریافت می‌کنند،از لحاظ میزان افسردگی پایین تر از حد علائم شدیدی هستند که نشان داده شده است دادن داروی ضدافسردگی می‌تواند اثر معناداری بر آن داشته باشد.
آنها مینویسند: "پزشکان، سیاستگذاران و مصرف‌کنندگان ممکن است آگاه نباشند که تاثیربخشی این داروها عمدتا بر اساس بررسی‌های بود که تنها بر روی افراد دچار اشکال شدید افسردگی انجام شده است."
"باید سعی شود متخصصان بالینی و بیماران متوجه شوند که با وجود ثابت شدن تاثیر قابل‌توجه این دارو بر موارد شدیدتر افسردگی، شواهد چندنی در مورد ایجاد مزیت اختصاصی داروشناختی این داروها برای اکثریت بیماران مبتلا به اشکال کمتر حاد و شدید وجود ندارد."
